-K-
Kabakcı :Ordululara verilen ad.
Kabarcık :Sivilce.
Kabcuk :Boş fındık kabuğu.
Kaçmak :Koşma.
Kağat :Kağıt.
Kahyası :ilgili. Alakadar.
Kakma :Çivileme, vurma.
Kakmuklamak:Yumrukla itip kakalamak.
Kaliser :Şebinkarahisar.
Kaltak :işe yaramaz.
Kanca :Askı çengeli.
Kancık :Dişi köpek.
Kanma :Doyma. inanma.
Kapçak :Su toplama çukuru, yalak.
Kapşon :Giyeceklerin başlığı.
Karaltı :Gece belli olmayan nesne.
Karakış :Aralık ayı.
Kara lastik :Lastik ayakkabı.
Karatavuk :Bir çeşit kuş.
Karduf :Patetes.
Karşılama :Bir Giresun oyunu. Geleni bekleme.
Kasele :Ayarlama.
Kasnak :Yuvarlak tahta.
Kaşmir :Parlak kumaş.
Katakulli :Üçkağıtcılık. Oyun.
Katır :Yük hayvanı.
Katran :Zift.
Katuk :Ayran.
Kav :Kuru ağaç mantarı.
Kavşatma :Genişletme, yumuşatma.
Kavruk :Çok kurumuş.
Kavuma gitme:Düğünde gelin evine ziyarete gitmek.
Kavut :Kuru. Kepekli un.
Kaykıl :Yana kayma.Öte gitme.
Kaynar :Çok sıcak olan.
Kaynarı :Azarlama deyimi.Ölmeyesice.
Kaynana :Eşlerin anneleri.
Kaynata :Eşlerin babaları.
Kayıncı :Hanım erkek kardeşi.
Kayıntı :Aperatif yapma.
Kazma :Tarım aleti. Toprak eşeleme.
Kebelek :Kelebek. Uçan böçek.
Keçe :Keçi kılından dokuma. Sert dokuma.
Keçemen :Kertenkele.
Keçibaş :Yarı kel kimse.
Keçilik :Yabani ağaç.
Kef :Curuf, tortu.
Kefli :Kir, kirli.
Kekeç :Kekemen.
Kelep :iplik çilesi.
Kelçük :Meyvelerin iç kısmı. Meyve koçanı.
Kelle :Mısır koçanı.
Kelek :Hayvan çanı.
Kelem :Karalahana gövdesi.
Keleplemek :Fırlatıp atmak.
Keller :Kertenkele.
Kelif :Basit yapılışlı sığınak. Baraka.
Kelpenti :Çivi sökme aleti.
Kemçük :Biçimsiz.Çukurca.
Keme :Büyük fare.
Kemre :Hayvan gübresi.
Kendir :Kenevir.
Kenef :Tuvalet.
Kerenti :Tırpan.
Kesek :Kısa çubuk. Kuru toprak parçası.
Kegib :Yara. Yaralı.
Kesmük :Tahıl başağı.
Kestirme :Kısa mesafeli yol.
Kesitmek :Dedikodu yapma.
Keşan :Başa, belle bağlanan yöresel örtü. Peştambal.
Keşap :içilebilinir berrak temiz su.
Keşgül :Su kabağı,su kabı.
Keşik :Dizi, sıra.
Keşir :Meyvenin yenilmeyen kısmı.
Ketun :Elisıkı, cimri.Bağlı.
Kevgir :Süzgeç.
Keyfanı :ihtiyar kadın. Kocakarı.
Keyif :Rahatlık, yatmak.
Kıble :Güneyden esen rüzgar.
Kımıldamak :Ayağa kalkmak, hareket etmek.
Kıpkızıl :Çok kırmızı.
Kışkış :Kovma. Gönderme.
Kışla :Böğürtlen kaplı orman.
Kıt :Çok az bulunan.
Kıvrıl :Eğri. Bükük.
Kıymık :ince odun parçası.
Kıytırık :Hafif işe yaramaz. Değersiz.
Kızıl :Olmamış,ham.
Kile :Ağırlık ölçüsü.
Kiltik :Küçük sabun parçası.
Kivra :Tutarsız kadın kız.
Kiraz ayı :Haziran ayı.
Kiraz duzlusu :Kirazın tuzlu salamurası.
Kirko :Tirizma vurma aleti.
Kodaman :Yaşlı zengin kimse.
Kof :içi boş.
Kofil :Fıçı.
Konuşuk :Söz birliği.Laf, söz.
Kopça :Düğme. Kısa bacaklı kimse.
Kopil :Küçük çocuk.
Kopuk :Bağlantısı olmayan. Serseri.
Kor :Ateş.
Korgon :Mısır çorbası.
Koruk :içi boş fındık.
Kot :Tahıl ölçüme kabı.
Kotmak :Ağaç tabura.
Köhne :Çok eski.
Kökçeğiz :Küçücük ağaç kökleri.
Kökleme :Fındık fidanı.
Köm :Toprak ev.Hayvan ağır.
Kömeç :Kuru ağaç parçası.
Kömsük :Kısa küçük mısır koçanı.
Kömüş :Manda.
Kösere :Yuvarlak bileği taşı.
Kösmük :Sigara izmaritdi.
Köstü :Köstebek.
Köstüre :El ile çevrilen bileği taşı.
Kötek :Dayak. Kısa deynek, sopa.
Köz :iyi yanmış odun, ateş.
Krizma :Toprağı derin kazma.
Kub :Tutulacak yer,sap.
Küçüleme :Çember ile sıkı baş bağlama.
Kuduruk :Kuduz. Deli hali olan.
Kufa :Tahta su kabı.
Kulaç :Açılan iki kol arası.
Kulaklı :iki kulplu tava.
Kulübe :Küçük tek odalı yapı.
Kuma :Ayni erkekle evli kadınlar.
Kuytu :Çukur.
Kuzlak :Kuzeye bakan, fazla güneş almayan.
Külek :Yuvarlak tahta kap.
Külek kafalı :Büyük kafalı geç anlayan.
Küllük :Ocakbaşı kül toplanan yer.
Külür :Bezelye.
Külüstür :işe yaramaz, eski.
Kümbet :Değirmen unluğu. Büyük ağaç kap.
Kümbül :Kambur.
Küpbaş :Kocakafalı. Başı büyük.
Küpü :Baltanı sırtı, arka tarafı.
Kürtük :Buz tutmuş erimeyen kar yığını.
Kürün :Su içilen alınan ağaç çeşme.
Kütmek :Küçük tahta oturak. Tabure.
Kütük :Kalın kereste. Kegib ağaç kökü.
Küveç :Ağaçtan yapılan kap.