Ben olduğum yerde uzanıyordum sadece. Kendime gelip şöyle bi etrafıma baktığımda sadece bir sürü sargı bezi parçası ve yerde sağda solda kırılmış parçaları, dağılmış eşyaları toplamaya çalışan Nili gördüm. Benim hareket ettiğimi görür görmez elindeki işi bırakıp yanıma geldi. Elimi tuttu.
"Daha iyi misin ?"
Başımı hayır anlamında salladım. Çünkü sırtım çok yanıyordu. Nil çabuk iyileşsin diye garip şeyler döktü sanırım.
Ben hayır dediğimde yanağıma yaklaştı ve az yara olan kısmından beni bir kez öptü.
"Peki şimdi daha iyi misin?"
Ben sanki hiç kötü değildim. Nilin öpücüğüyle dünyalar benim olmuş gibiydi. Sanki süzülüyor gibiydim. Gülümsememe cevap vererek o da gülümsedi.
"Sen biraz daha dinlen , ben şuraları toplıyıp sana bi çorba yaparım sıcacık içersin."
Öylece yattığım yerde beklerken kapı çaldı. Dışardakinin sesini tam ayırt edemiyordum ama nilin söylediklerini hatırlıyorum.
-Burayı nerden buldun sen ?
- git burdan defol
O sırada kapıya doğru göz ucuyla baktığımda bana birinin kapıyı zorla aralayıp baktığımı gördüm. Ardından "SERCE ?!" diye bağırıp koşarak içeri yanıma girmişti. Tahmin etmek zor olmasa gerek.

Esin.