Sohbetin ortasında Babamın beni aramasıyla birden irkildim. Masadan hoplar gibi olmuştum sanki. Çünkü babam ben üniversiteye geçtiğimden beri hiç aramamıştı. Hep annemle konuşurdum, o da annemle selam gönderirdi. Arada bir annemle paran ekgibse göndereyim falan dedirtirdi. Ben masadan birkaç adım uzaklaşarak telefonu aötım ve efendim baba ? Dedikten sonra babamın o titrek sesiyle
"Oğlum.." Dediğini duydum.
"Edendim baba nasılsın ?"
" Oğlum , serce .." Ve ağlamaya başladı.
Ben endişelenerek "noldu baba bişey mi oldu?" Dedim.
"Özür dilerim oğlum , söylemediğim için... "
"Ne oldu baba neyi söylemedin?"
"Annen oğlum , dün anneni defnettik."
Benim telefonumun elinden kaymak gibi kaydığını görmek zor değildi sanırım dışarıdan.
Dizlerimin üstüne çöktüm. Öylece kaldım. Tam karşımdaki duvara bakıyordum. Gözlerimden yanaklarıma süzülen birkaç damla yaşla ve omuzlarımdan Nil ve Esin'in tutuşuyla irkilmiştim. Esin ve Nilin ne oldu serce ne oldu iyi misin ? sözlerini duyuyordum ama cevap veremiyordum.
Sadece hareketsiz ve gözyaşlarıyla geçen birkaç dakikanın ardından
"Annem.." Diyebilmiştim.