Bu durumada çözüm gecikmedi. Afyona kadar 5 mola noktası (yol üstündeki en büyük 5 çiftliği mola noktası seçtiler.) belirlendi. Türk birlikleri hava kararınca yola çıkacak, hava aydınlanana kadar mola noktasına ulaşıp ertesi gün hava tekrar kararana kadar mola verecekti. Bir gazimizin ağzından bu yürüyüşü şöyle duymuştum;

"Gülmek, sigara yakmak bi yana hapşırmak bile yasaktı."

En sonunda büyük gün 26 ağustos geldi çattı. Türkün şerefini kurtaracağı, 3 yıllık zulüm ve tecavüzün öcünü alacağı gündü (yeri gelmişken dipnot düşeyim yunanlıların anadoluda yaptığı huur çocuklukları saymakla bitmez ama 11. yunan tümeni bu konuda en azılı düşman birliğiydi.) Başkomutan Mustafa Kemal Paşa, Genelkurmay başkanı Fevzi Paşa, Cephe komutanı ismet paşa 26 ağustosta Kocatepedeki yerlerini aldılar.

Aynı gece süvari kolordumuz Ahır dağlarından gizlice intikale başladılar. (Bu saçma ihmal yunanlı binlere çok pahalıya mal olacak.) intikal sabaha kadar sürdü. Sabah 4:30'da topçular taciz ateşine başladı, 5:00'da stratejik noktalara yoğunlaştılar. Türk piyadeleri 6:00'da tınaz tepeye hücum mesafesinde yaklaşıp süngü taarruzuna başladı (Yunan binlerinde yürek ndıbına bişey olmadığı için yakın mesafede yannanı yiyolar.)