Evet beyler her ne kadar sakaryada yunan tümenlerini üst üste koyup gibtiysekte yunanları anadoludan tamamen atamamıştık. Bizim ordunun taarruz gücü zayıf olduğuı için hızlı uygulanıp çabuk sonuç alıncak bir imha savaşına ihtiyacımız vardı. Çünkü ikinci bir taarruza kalkacak imkanımız olmayabilirdi. Savaş koşullarında savunma yapmak hücum etmekten çok daha kolaydır bu yüzden taarruz eden taraf her zaman için savunan taraftan üstün olmak zorundadır. Anadoluda 200k civarında yunan askeri varken 1 yıllık bi özverinin ardından ancak 186k Türk askeri silah altına alınabilmişti. Öncelikle taarruz için çok büyük hazırlık yapıldı. Halktan son bir kez özveride bulunmasını istedik. Subay ve erler taaruz için eğitim görmeye başladılar (dikenli telleri aşma, süngü hücumuna kalkma vs.) doğu ve güney cephesinden kuvvetler kaydırıldı.

Öte yandan istanbuldaki millici stk'lar işgal altındaki depolardan silah ve mühimmat çalıp (kendi malımızı çalmak zorunda kaldık) anadoluya gönderdiler. Anadolunun sadece mühimmata değil sicili temiz subaya da ihtiyacı vardı. Bunları karşılamakta millici stk'ların göreviydi. 1 yıllık olağanüstü bir hazırlığın ardından sadece süvari birliklerimiz yunanlardan üstün hale gelebilmişti (fakirliğin amk).

Tabi bu hazırlıklar yapılırken mecliste sular ısınıyodu. Mustafa Kemal'in başkomutanlığı 3'er aylık olmak üzere 3 kez uzatılmış ve sonuncu uzatmanında süresi dolmak üzereydi. Mustafa Kemal paşa mart 1922'de mecliste daşşaklı bi konşma yaptı.

"Ordumuzun kararı, taarruzdur. Fakat bu taarruzu tehir ediyoruz. Sebebi, hazırlığımızı tamamen bitirmeye biraz daha zaman lazımdır. Yarım hazırlıkla, yarım tedbirlerle yapılacak taarruz, hiç taarruz etmemekten çok daha kötüdür."

Bunu söyleyerek hem vakit kazanmaya hemde kamuoyundaki acabaları gidermeye çalışıyodu..

edit: imla