Bir de ne göreyim? Kadir abi çaylarla geliyordu. Bende o an nedense mutlu oldum. Sonuçta 1 yıldır çay içmemiştim. Juliette içtiğinde etkilendiğini görebiliyordum. Sonuçta bu kanada'daki çaylara benzemezdi. Türk çayıydı yani. Herneyse beyler buraları çabucak geçiyorum içip ayrıldık kafeden. Bizim grup bizden 6 gibi ayrılırken yarın okul olduğunu hatırlayınca içim daha da mutlulukla doluyordu. Juliette ile bizim siteyi biraz gezdikten sonra ben eve geçelim dedim o da olur dedi. Bizim ev zaten müstakildi o yüzden annem zili çaldığım anda boynuma atladı OĞLUUM diyerekten. Annemi gerçekten çok özlemiştim. Bende ona sarıldım. Omuzumun ıslandığını hissedebiliyordum. Annem yüzünü kaldırdığında yüzü sırılsıklam olmuştu. Arkadan da beni gururla seyreden babam bana bakıyordu. Annem hemen Juliette'e de sarılıp bize içeri girin dedi. Benim amacım artık Juliette'e türkçeyi oğretmekti. En azından derdini anlatabilecek kadar. O akşam annemler Juliette ile tanışıp benimle hasret giderdiler. O gece 12 gibi yatmay çıkarken annem bana Juliette ve benim aynı odada kalacağımı söyled bende teşekkür edip geçirdim Juliette'i odaya. Hemen uzun yolculuktan geldiğimiz için (ayrı yataklarda) kafayı koyduğumuz gibi uyuduk. Sonraki gün annemin beni kaldırmayıyla uyandım. saat 6 idi.
+Hadi kalk okul var oğlum servis 30 dakkaya gelir
-Tamam anam kalkıyoruz