Tolgada arabaya atlayıp tüm gücüyle gaza abandı. Hocaya baktığımda dönmüş bir sol kol yarısı kaymış, yamulmuş bir vücut görüyordum. Daha fazla tutamadım kendimi ağlamaya başladım. Dikiz aynasından hocanın görüntüsünü görmüş olamlı ki gaza daha da abandı Tolga. ilk defa bu kadar süratli bir arabayla seyir ediyorduk. Canımızı hiçe sayarak riskli sollamalar umursamaz makaslar eşliğinde hastaneye vardık. Hocayı derhal acil servise zütürdüler. Bizde dışarıda oturup beklemeye başladık. Sonrasında anlatılacak bir şey yok arkadaşlar. Hoca kısmı felç geçirmişti. Sol dirseği ise sayısız yerinden kırılmış artık eski işlevini sağlayamayacak hale gelmişti. O gece biz mumlarla uğraşırken dedenin evinin alt katında yangın çıkmış ve itfaiye gelene kadar üst kata sıçramış. Sonuç ev yaşanılamaz hale gelmişti. Şerlilere gelince belki o gece tüm kabileyi yakmıştık ama bu bize bir ev ve hocaya mal olmuştu. Yani bizim yediğimiz taklar yüzünden bir insan felç kalmış bir insanın evi yanmış kardeşim dediğim adamın annesi vefat bende ailemden birini kaybetmiştim. Evet bu olaydan asıl elebaşı olan biz 3 şerefsiz kurtulmuştuk ama sadece can olarak kurtulmuştuk. 3 ümüzünde maneviyatı tükenmişti. Bu olaylardan sonra Çağdaş ve babası annesini hatırlatan bu şehirde daha fazla durmayacakaları kanısına varmış ve otogaleriyi kapatıp yatay geçiş yapıp babasının memleketine dönmüşlerdi. Bizde Tolgayla başka bir daireye çıkıp yaşantımıza orada devam ettik ama o günden beri huzurlu bir uykumuz daha olmadı. Belki bu sefer şerliler yüzünden değildi ama gerek yaşadığımız pgibolojik travma gerekse vicdanımız buna izin vermedi.
DiNLEYEN HERKESE SONSUZ TEŞEKKÜRLERiMi BORÇ BiLiRiM. SAĞLICAKLA KALIN ARKADAŞLAR