Derken cenazeden döndüler mevlüttü taziyeydi derken çok azda olsa durumu kabullenmiştim. Yani en azından annemin biyerlerden bi süpriz yapıp ben geldim demesini beklemiyordum. Bir ay boyunca elvan halamın evinde kaldık . Bize en iyi bakan oydu ama sürekli olarak kalamazdık. Onun ardından babamın memleketi malatya ya gönderildik. Bir üç ay kadarda orda kaldık. Ama ben sürekli annemi düşünüyor kendimi doldurup doldurup ağlıyordum. Babamın köyünde yani dedemin yanında gayet güvendeydik ama ben bu misafirlikten çok sıkılmıştım. Ordaki okulada hiç alışamamıştım. Sürekli hayal kuruyor, ailemle beraber yaptığımız etkinlikleri düşünüp mutlu olmaya çalışıyordum. Evimizidr çok özlemiştim ne bgibletim vardı köyde ne bir oyalanacak oyuncağım kuru kuru gidip geliyorduk. Hep dedemle beraber yatıyorduk.