içeriye girdiğimde sobanın başında ve duvar kenarındaki divanda birkaç kişi vardı, kim olduklarına dikkat etmedim.

komutan da tam karşımdaki duvara yaslanmış çay içiyordu.

tekmili verip, "müsadenizle komutanım" deyerek boş çay bardaklarının olduğu masaya uzanıyordum ki, azarlayan bir ses tonuyla komutan bağırdı...

"tüfeğin nerde lan züt"

"gibtir git tüfeğini al öyle gel"