2- Allah isminin Hz. Adem'den beri var olduğu söylenir buna göre Eloah, ilah kelimelerinin de bu isimden türeyip değiştirilmesi ile ortaya çıkmıştır. ibranice Eloah, Arapçada ilah, Kaldenice Alaha, Aramice Elaha, Süryanice Alaha gibi isimler de bu durumu destekler.
3- Adam Allah'ı Al-ilah adındaki put olarak iddia etmiş.
4- --spoiler--
- “Yasin” sözcüğü, diğer yirmi sekiz surenin başında bulunan mukattaat harflerindendir. Bu harfler “müteşabih” (manaları kapalı, değişik anlamlara gelebilecek) harflerdir. Bu sebeple, diğer harfler için olduğu gibi, “Ya Sin” harfleri için de muhtemel manalar doğrultusunda yorumlar yapılmıştır.

- Bu yorumlardan birisi de “Ey insan!” dır. Bu yorumu yapanlar şunu düşünmüş olmalılar: Yasin harflerinden sonra Hz. muhafazid (a.s.m)’e bir hitap vardır: “Kur’an-ı Hakime yemin olsun ki, sen gönderilmiş peygamberlerdensin”. Kur’an’ın bu ifadesi, kendisinden önce gelen “Ya-Sin” kelimesinin bir “nidâ = çağrı” olduğunu gerektirir. Bu harfler de (ya; çağrı edatı, sin ise, insan kelimesinin “Sin” harfini çağrıştırdığı için) böyle bir manaya uygundur. O halde, bütün insanların peygamberi ve onların temsilcisi olan Hz. muhafazid (a.s.m)’e “Ey insan!” diye hitap edilmiştir. Bu pek çok yorumlardan sadece biridir.

- Yasin kelimesi için şu yorumlar da yapılmıştır:

Habeş dilinde “ya insan!” anldıbına gelir. “ya Recül! = Ey erkek” manasına gelir. Bu bir kasem/yemin üslubudur; bu kelime Allah’ın bir ismidir. Kur’an’ın bir ismidir. Allah’ın, keldıbının girişi için kullandığı bir şifre anahtardır.(bk. Taberî, ilgili ayetin tefsiri).

Bazılarına göre, Yasin, Hz. Peygamber’e hitaben; “Ya Seyyid = Efendi!” manasına gelir.(ibn Aşur).

- Aslında “Y” harfi, Meryem Suresi'nin başında da geçmiştir; “Kâf-Ha-Ya-Ayn-Sad". “Y” harfinin burada bir nida edatı olmadığı kesindir.
--spoiler--