"bcd kusura bakma rahatsız ettim. 11.soruyu çözemedik biz bernayla. sen çözdüysen bir bakar mısın?"
petek karşısında özgüvenim kırık olduğundan, biraz hava yapmak istemiştim sanırım ki 11.soruyu arıyor bahanesiyle tüm testi arkalı önlü göstererek, kendi çapımda sizin tabirinizle bir çeşit "inek havası" atmıştım.
petekte farketti bunu
"benimki de soru mu ya" diyerek güldü.
pek aldırış etmeden soruyu anlattım.
"hıııı basitmiş ya"
"iyi anlamana sevindim"
petek bu lafımdaki inceyi sezdi mi bilmiyorum, ama sağlam bi oturtmuştum.
"çok teşekkürler, ben tenefüste sana bir kaç soru daha sorsam olur mu?"
"benim için bi sakıncası yok"
ben tekrar kitaba devam ettim.
tenefüs zili çalmış, petek tekrar arkasına dönmüştü önündeki bir kaç kitap ile birlikte.
ben bi baktım kitaplara
" gözün mü korktu yoksa?"
bu sefer içten gülmüştü. kıza karşı her ne kadar soğuk davranmak istesem de buna karşı koyamamıştım.
hem niye soğuk davranmaya çalışıyordum ki?
kızın sevgilisi olamaz mıydı sonuçta?
bu ufak çaplı mahkememde tavırlarımın yanlış olduğu kanısına vararak,
"senin ananı giberi.."
şaka lan şaka hehe.
"korktu ne yalan söyliyim:)"
"olsun yaparsın sen gibime geliyo benim:)" dedi.
baktım sorularına, çözemediğim sadece 2 soru kalmıştı.
"bcd süpersin yaa. ben sana akşamları da soru atsam olur mu? yani müsait olduğunda falan?"
nerden bilicekse sanki o zamanı.
"tabi ya bakarım bi. çözebiliyosam çözerim yani."
"iyi o zaman çok teşekkür ederim tekrardan."
bunun dışında bi ekstra olay olmadı dershanede.
en son eve giderek, zuhal ablayla ders için hazırlanmaya başladım.