iki hafta kadar sonra okula gidince bu sefer Figen ve Osman bir ara yanıma geldiler. Osman bana:
“Yüksel seni yemeğe zütürüyoruz. Orada sana bir de süprizimiz var” dedi. Ben de:
“Osmancığım bugün olmasa” deyince, Figen:
“itiraz etme hakkın yok. Çünkü seni son zamanlarda hiç göremiyoruz. Okula uğramıyorsun bile” dedi ve kolumdan çekerek dışarı doğru sürükledi. Benim isteğim üzerine Karadeniz Pidecisine gittik. Yemek
siparişini verdik. Bu arada ben sohbet esnasında elimden geldiğince espiri yapmaya, güleç olmaya çalışıyordum. Konuşma esnasında Figen bir ara bana dönerek:
“Sana bir srprizimiz var demişti ya Osman; şimdi onu söyleyeceğim sana. Biz Osman’la nişanlandık. Osman’ın romantik, duygusal mektuplarına dayanamadım. Ben de ona duygusal olarak karşılık verdim ve... ” derken Osman söze girerek:
“Ne saçmalıyorsun, ne romantik, duygusal mektupları... ” diye Figen’in sözünü kesince ben de Osman’ın sözünün devdıbını getirmesine fırsat vermeden hemen sözünü kesmek ihtiyacını hissettim:
“Demek ki Figen sendeki romantik, duygusal yönleri keşfetmiş ve sana tutulmuş. Çok şanslısın Osman; Figen’in kıymetini bil” dedim.