Ertesi günde dedemin vefat ettiği haberi geldi. Alel acele Gümüşhane’ye gitmek zorunda kaldım. Bir hafta sonra döndüm ve okula gittim. Figen beni görünce hemen gülerek yanıma geldi ve:
-“Yüksel hani bana biri aşk mektubu yazıyor demiştim ya işte ondan ikinci bir mektup daha geldi. Bir de bana ithaf ederek yazdığı şiirini koymuş. Çok etkilendim.”
“Peki kim olduğunu bulabildin mi?” diye sordum. O da:
“Sana bir iki tahminim var diyordum ya... Artık emin oldum.”
“Emin mi oldun, peki kim?” diye heyecanla sordum
“Hiç tahmin edemezsin... Osman!” dedi.
“Osman mı?” dedim şaşırarak
“Tabii... Yakın çevremden biri, çok pişkin, yüzsüz, her şeyi çok rahat ifade edebilen biri olarak görünen başka kim olabilir?” deyince şaşkın, yıkılmış bir ifade ile:
“Çok şaşırdım” dedim.
“Şaşır, şaşır ... Dahası var.. dedi