Dönmedi. "Yarın doğum günün." Dedim kendi kendime. Doğum gününe 1 gün kalmıştı. izledim evi ama hiçbir şey bulamadım. Durmadan evi izledim gözlerim bozulacak duruma gelmişti. En sonunda Senayı aradım yine. Açtı. "Dün akıllandın sanıyodum." dedi. Evden dışarı biri çıktı direk dürbünü alıp kapıya doğru baktım senaydı, yakınlaştırdım. Senayı izlemeye başladım. "Kim olduğunu söyle artık. Yiğit sen misin şaka mı yapıyorsun?" bana diye sordu. ilk aklına gelen yiğit olmuştu. Bir kere bile benim olduğumu düşünememişti. Çoktan unutmuş muydu beni ? Tutamadım kendimi ağlamaya başladım belli etmemeye çalışarak. "Ağlıyor musun sen? Ne oluyor?" diye sordu. Hemen telefonu kapattım ve yine ağlamaya başladım. Plan yapmam lazımdı yine ne yapacağımı düşünmem lazımdı.