Günümü gün eden ben lisenin son günlerinde devamsızlık hakkının hepsini yemiş bitirmiş, okula tek başına gelen dangalak 12. sınıf kategorisine çoktan girmiştim. Sınıfta sabahtan akşama kadar oturuyordum. Sıraların üstüne çıkıp geziniyordum. Diğer sınıflara efsanevi mesajlar bırakmak için planlar yapıyordum. Mesela sınıfın arkasında, sökülen duvar boyasının arasına kağıt sıkıştırıp erkekler tuvaletinin koordinatlarını yazmayı düşünüyordum. Oraya giden şanslı kişi tuvaletin tavanına yazdığım 3 yazısını görüp. 3. kabine girecek ve yine benim köşeye sıkıştırdığım kağıdı bulup içine yazdığım telefon numaramı arayacaktı. Sonra ne olacaktı Orayı hala düşünüyorum. Belki çocuğa kola falan ısmarlardım. Sonra böyle işsizliklerle uğraşmaması için öğüt verirdim. O da böylece bu işsizliği zaten benim başlattığımı düşünüp kafasındaki "paradoks" kavrdıbını çözümleyecekti. Bende genç nesilleri eğitmenin gururuyla hayatıma devam edecektim.