Soğukkanlı biriyimdir, ama inanın bana o bağırtıya o dağ nasıl ayakta kalabildi; şaşırıyorum. Bir süre yaşadığım şokun etkisinden çıkamadım. Lamia öylece ölmüştü. Kararlı adımlarla Tanrı'nın nefesiyle yüzleşmek üzere oluktan içeri girdim ve o an aklımdan nasıl geçebileceğimi düşünüyordum. Tanrı'nın Nefesi, ancak Tanrı'nın kendini göstermesiyle mümkün olabilirdi. Tövbekar bir insan Tanrı huzurunda diz çökmeliydi. içeri girdim ve diz çöküp öne doğru yuvarlandım. Akabinde çeşitli kasnak düzenekleriyle çok keskin olan bu daire şeklindeki bıçakları müthiş bir hızla çalıştıran çarkları durdurup içeriye süzüldüm. Burası bir tür eşya dolabı gibiydi. Türlü tılsımlar, büyüler, efsanevi ve lanetli eşyalar, pek çok kitap ve beni en çok çeken bir tür günlük... Buradaki minicik bir eşyaya dokunmam bile büyük bir laneti ortaya çıkarabilirdi, beni lanetleyebilirdi; o yüzden sadece günlüğü aldım ve ortalığı tekrar kolaçan ettikten sonra dışarı çıktım. Günlükteki en son tarih 25 Kasım 2014'ü gösteriyordu. Benim defteri bulduğum gün ise Aralık 5 tarihiydi.