Dişi cinin ismi Lamia idi, arabaya geçtik. Mehmet Hoca Lamia'nın kanla beslendiğini söylemişti, o yüzden yol üstündeki bir hastaneden koli koli kan serumu çalmak zorunda kaldık. Velhasıl kelam, Lamia'nın yakaladığı cinlerle hiçbir yere varamadık çünkü Lamia her ne kadar Mehmet Hoca'ya sadakatle bağlı da olsa getirdiği cinlerin hepsi çocuk yaştaydı ve konuşturamadığımız zaman Lamia onları büyük bir iştahla yiyordu. Bu bana yarardan çok zararla geri dönüyordu zira çocukları ölen kabileler çılgına dönmüşçesine her yerde beni aramaktaydı. Ancak Aramice konusunda bana yardımcı oluyordu ve onu yanımda tutma sebebim de oydu. Çok değil ilk haftanın sonunda Lamia, arabada benim göremediğim Aramice yazıları keşfetti. Lamia bana yazanları tercüme etti, bir adresti bu. Oraya doğru yola koyulduk, burada yapılan kısa çaplı bir araştırmanın ardından Lamia, harflerle yazılı olan 13 rakamı söyledi. Bunlar enlem ve boylam bilgileriydi. Koordinatları telefonumdaki GPS'e girdiğimde Ağrı'yı gösteriyordu. Gitmek zorundaydık. Ara vermeden yola koyulduk.