o gün çok değişik geçmişti. erdem gavatı geldi yanıma
kimden dayak yedin lan diyip dalga geçmeye çalıştı.
ses çıkarmıyordum beyler her şeyin bi zamanı vardı. zehrayla konusuyorduk yüzümün halini sordu hülya hocaya söylediğim yalanı ona da söyledim. zaten berke zehra ve hoca ablamızdan baska bu konuyu merak eden yoktu. merak edipte sormaya gelen yoktu.
eve gittiğimde odama çekildim. açtım babalardan birini. ardından duman geldi. olmayan aşkın acısını çekiyordum sanki amk.
karamsardım. asosyaldim. ve kimsenin umrunda değildim. bi beni konuşturmaya çalışan hocam vardı o kadar.
antramanlar da kendimi gösteremiyordum. ders falan çalışıyordum. lise 1 dim ama çalışıyordum. zaten yapacak başka bi şey yoktu.
millet birbiriyle kaynaşmıştı. ender gavatı bizim dönemden bi kızla çıkıyormuş. bunu berkeden öğrenmiştim. gibimde değildi aslında
bir gün kantinde kıza bağırıp çağırıyor. kahramanlık yapmaya hiç niyetim yoktu. ama kız gariban amk babası böyle bağırmamıştır allah bilir. kahramanlık falan yapmadım. kendimi tutmam gerekiyordu. hem bi şey yapsam hülya hocayı üzmek istemiyordum