Sabah uyandığımda çığlıklar birer dalga gibi dolmuştu hemen doğrulup aşağı odadan dışarı çıkmamla Fuvlus amcanın yerde cansız bedenini yanı başına çökmüş ağlayan adelyni görmem bir oldu –ne oldu burda aman Allahım . ağlayarak hıçkıra hıçkıra +bilmiyorum, bilmiyorum kalktığımda bu haldeydi ne oldu neden gittin babaa. Diye haykırmaya devam etti mirinda ve anneside yanımıza geldiğinde adelyni sakinleştirmeye çalıştılar, banabu kadar iyiliği dokunmuş bir insanın cansız bedenini yerde görmeye daha dayanamadım bir yandanda soğuk kanlılığımı korumaya çalışıyordum ,benim güçlü olmam lazımdı –ben ağırdan malzemeleri alıyımda biran önce gömelim ,onun tanrının cennetine girebilmesi için dua edebilmemiz lazım ve birinin bu işte bana yardımcı olması lazım. Dedikten sonra mirindanın annesiyle ağıra gittik dönüp Fulvus amcayı çitletin yanına kadar getirdik cansız bedeni olduğundan daha ağırdı. yere bıraktığımızda bizi evine aldığı ilk gün aklıma gelmişti, kafamdakileri bir kenara bırakıp kazmaya başladım derin bir çukur kazdıktan sonra nefes nefes –hadi şu işi bitirelim. Diyip fulvus amcayı o hafif taşlı hafif kahverengi çukurun içine bıraktığımızda gözlerime hakim olamadım arkamı dönüp küreği arıyormuş gibi durduktan sonra –tamam bundan sonrasını ben hallederim deyip mirindanın annesini yollamıştım. gittikten sonra her toprak atışımda gözümden düşen yaşlar toprağa damlıyordu ,her küreğimde yaşlı gözlerimle yuğurulmuş toprağı Fulvus amcanın bedenine atmak ızdırap vermeye başlamıştı . sonunda hafif tepecik oluştu ve elimle anlımda teri atıp tepenin başına bir tahta koydum evden rahatça görülebiliyordu.-huzurla yat fulvus amca… dedikten sonra eve döndüm adelyn kendine gelememişti daha mirindada onla beraberdi ,odaya geçtim ve düşünmeye başladım