Ümraniye'ye gitmek için Üskürda son durakta bekliyorum. Beklediğim otobüs geldi fakat durağın yeri değiştirği için durmadı. Ben de bu duruma şaşırmıştım ki yandaki abla "durak taşındı baya ilerde" diyerek bana yardımcı oldu. O ilerdeki durağa gittim. Durakta kısa etek giymiş herkesin baktığı bir kız ve yanında başı kapalı bir kız arkadaşı vardı. "Ümraniye son durağa hangi otobüs gider?" diye sordum. Kapalı olan kız bilmiyorum diye cevap verdi. Güzel ve kısa etekli kız "düşüniyimm" diye cevap verdi. Ben de o an ki boşlukla "düşünecek kadar zor mu?" dedim. Orada sanırım bir hata yapmış olacağım isminin Hicret olduğunu öğrendiğim kız da "bilmiyorum" diyerek cevap verdi. Ben de iletişimi kestiğimi göstermek için diğer tarafa döndüm otobüslerin geldiği yere bakmaya başladım.

Bana da bir anlamda engel olan kapalı kız sonunda otobüsüne binerek gitti. Şuan kıza bir atılım yapmamın vakti olduğunu hissediyordum ama henüz yapacak cesaret yoktu, üstelik 5 dakika bile olmamıştı. Neyse ki sonradan kız Ümraniye son durağa gelen otobüsün gidebileceğini, şoföre sormam gerektiğini söyleyerek başladı. Bunu fırsat bilerek ve o otobüsün istediğim yerden geçtiğini bilerek binmedim ve kızla muhabbet etmeye başladım. Başlardaki konuşma şu şekilde oldu:

- kız + ben
+Akıllı telefon mu kullanıyorsun?
-Evet
+Baksana bi benim otobüsün geliş saatlerine bir de 320'nin sefer saatlerine?
- hemen bakıyorum
diyerek başladık ve hangi üniversiteye gittiğini, ismini, yaşını ve nerede oturduğu gibi birkaç soru sorarak başladım ve sonra yorumlamayla birlikte baya eğlenceli ve karşılıklı muhabbet ettik.
Yaklaşık 16-17 dakika olmuştu ki benim 320'nin geldiğini gördüm. Aslında numarasını almak istiyordum, hatta otobüse binmeyip muhabbet etmek dahi istiyordum ama o esnada kızın otobüsü gelip de binerse gerçekten kötü olurdu benim için.
+benim otobüs geldi, ismin neydi?
- (olağanca gülümseyerek) Hicret
+(otobüs geldiği için hızlı hızlı davranarak) Sefa. Tanıştığıma memnun oldum, görüşmek üzere.
diyerek otobüse bindim.

Bugün sadece bunu yapabildim. Aslında yapabildiğim değil de konuşma fırsatı buldum. Hep yol üzerinde olduğum için genel de kulaklık takılı veya barzo tipler vardı. Bu kızla konuşmadan önce de açıkçası tereddüt ettim. Çünkü kısa giymişti ve herkes bakıyordu ona. Ayrıca güzeldi de.

--

Bugün eve dönüş yolunda da 2 tane kızla konuştum otobüs sorma bahanesiyle. Yine telefonundan benim için bakmasını istedim otobüs geliş saatine. Ama bi tanesi güzeldi. 5 dakika olmadan otobüs geldi otobüsün içinde de konuşamadım iki kişi oldukları için. Tek kişi olsa yanına otururdum çok iyi de olurdu da olmadı. Ama güzel olanla iniş sırasında çok bakıştık. Yani ben bakamadım çünkü utangaçtılar özellikle güzel olan diğeri konuşmaktan ona fırsat vermedi, ben de sıktığımı sandığım bi anda utanma duygusu hissetim o yüzden üzerlerine yüklenir gibi bi de bakmak istemedim inerken ama onun baktığını görüyordum.

yine eve gelirsen otobüs durağında üçlü bi gruba denk geldim 2 si güzel biri değildi tam konuşmaya onların durağına gittim (eminönü son duraktaydım) o sırada otobüsleri geldi bindiler keşke binmeselerdi bi tanesi yanıma yanaşmıştı da be.

5 tane olmasa bile çok kez denedim ve aklımdan çıkmadı abi. Özellikle hicret'in numarasını almadığıma pişman oldum. Otobüse binmemeliydim belki de.