*
-ne diyor. dedi emrah merakla.
-"beklemeyecek misin..?" yazmış abi. dedim
-sen ne yazdın ki ona, böyle sormuş. dedi
-hiç bi şey yazmadım. abi dedim
-be dıbına koduğum ne yapıyorsun 1 saattir telefonla o zaman. dedi
-mesajı okuyordum abi. dedim
-ya ben senin harbiden akılını gibiyim ama ya. dedi
haklıydı, sustum.
zor ve yavaş da olsa
"ben beklerim, sen gelir misin ki?" yazdım.
iletildi raporu geldi.
aradan 1 dk bile geçmemişti ki cevap geldi
"evinin anahtarı hala bende, merak etme" yazıyordu.
normalde anlardım ne demek istediğini ama hem hala atlatamadığım şokla hem de alkolün etkisiyle
-abi ne demek istemiş burda. diyerek telefonu emrah'a uzattım. emrah mesajı okuduktan sonra,
-gelirim diyor, gelmicek olsam anahtarı verirdim amk diyor, mal mısın amk diyor. dedi
gülmüştüm.
"beklicem... " yazdım tekrar.
ama bu sefer iletildi raporu gelmedi.
-abi baksana şuna bi mesa gitmedi herhalde. dedim.
telefonu aldı elimden.
-beklemede. dedi
-o ne demek. dedim
-telefonu kapatmış, ya da belki de çekmiyordur. dedi
deminden beri cayır cayı çeken telefonun şimdi çekmiyor oluşu çok inandırıcı gelmemişti.
eylül'ün telefonu kapatmasına üzülmüştüm ama sonuç olarak "evin anahtarı hala onda" dedim kendi kendime.
yüzümde engel olamadığım bi tebessüm vardı sürekli.
yukardaki bana önce eylül'ümü kaybettirip sonra hemen buldurmuştu.
"eyvallah" dedim kafamı yukarı kaldırıp.
aradan biraz daha zaman geçmişti ki
-hasgibtir. dedi emrah.
-noldu amk. dedim
-cemil usta'yı aramayı unuttuk. dedi
benim kafa gitmişti, cemil usta'yı arayacağımızı bile hatırlamıyordum amk.
emrah telefonu istedi.
cebimden çıkartıp verdim telefonu.
numarayı tuşladı telaşla.
-usta emrah ben.
-usta şarzım bitti ya kusura bakma.
-ömer'in.
-evet usta.
-yok usta.
-evet usta.
-merak etme usta.
-tamam usta.
-görüşürüz usta. dedi ve telefonu kapattı.
hiç bi tak anlamamıştım konuşmalarından. sanki şifreli konuşmuş gibilerdi.
-ne diyor abi. dedim
-bizi merak etmiş, "iyiyiz" dedim ben de. dedi
benim daha fazla içmeye mecalim kalmamıştı, başım çok dönüyordu.