*
mahalleye yaklaşırken ilk işim eylül'ün cdıbına bakmak oldu.
pencere ve perde yine kapalıydı.
duraktaki bütün taksiler dışardaydı yine.
durak benim haricimde maşallah iyi iş yapıyordu.
taksisi ve plakası kendine ait olanlar durağa aylık kira veriyor, onun haricinde ne kadar kazanırsa cebine kalıyordu.
Rüstem abi biz müşteriye gitsek de gitmesek de parasını zaten alıyordu bizden ama müşteri aradığı zaman "taksi yok" demekten nefret ettiği için bizi hizaya sokmak adına patron edasıyla takılıyordu.
düşünce tarzı doğru olduğu ve en büyüğümüz olduğu için yaşına hürmeten duraktaki herkes de ona saygı duyuyordu.
ben durağa geldiğimde Rüstem abi yine aynı moddaydı.
-nerdesin ömer 1 saattir. dedi.
-alemsin abi ya, müşteriye giden adama nerdesin 1 saattir denir mi, aysel'i almaya gittim ya. dedim yalanım ortaya çıkmasın diye gülerek.
-gittiği yer kesmemiş aysel'i demek ki, sen çıktıktan sonra aradı, bi daha gitmek istiyormuş aynı yere, evde bekliyor seni. dedi ve ellerini arkadan bağlayarak içeri girdi. sinirlendiği çok belliydi.
aysel huursunun zamansızlığı yüzünden ortaya çıkmıştı yalanım.
bi ara kıvırmaya niyetlendim ama sonra "boşuna uğraşma amk, daha neyi kıvırcan" dedim kendi kendime ve sustum.
aysel in hala beni beklediğini bilerek arabaya bindim ve aysel in evine doğru sürdüm.
kızın suçu günahı yoktu farkındaydım ama yine de çok sinirlenmiştim.
bu sefer çatacaktım.
ayselin kapısının önünde durdum.
normalde 2 defa kısa kısa korna çalar çıkana kadar beklerdim.
ama bu sefer uzun uzun basmıştım.
müstakil evin salon perdesi aralandı.
aysel ben olduğumu teyid etmek için sokağa bakıyordu.
çok geçmedi ki aysel geldi.