gerçekte ne sözlüğün ne de çakma erteleyicilerin anlamadığı şey, bu hastalığa sahip olan insanlar için ertelemenin bir seçenek olmadığıdır. bu insanlar ertelemeyi nasıl engelleyeceklerini bilemezler.

üniversitede, ani gelen sınırsız özgürlük benim için tam bir faciaydı. hiçbir şey yapmadım, asla, hiçbir sebeple hiçbir şey.
tek istisna, ara sıra bazı kağıtları doldurmaktan ibaretti. kağıtları teslim tarihinin önceki akşamında doldururdum, ta ki kağıtları geceleri de doldurabileceğimi farkedene kadar. tabii bu da kağıtları teslim gününün sabahı erken saatlerde doldurabileceğimi anlayana kadar sürdü.
bir süre sonra bu huyum öyle bir noktaya geldi ki, 90 sayfalık bitirme tezimi teslim etmem gerektiğinde, deadline (teslim tarihi)'ın 72 saat öncesinden daha erken başlamam mümkün değidi. bu, benim için kampüs doktorunun odasına son bulan bir tecrübe oldu. ellerimin uyuşmasının ve istemsiz hareket etmesinin sebebinin kan şekerimin düşüklüğü olduğunu öğrenmiştim (bitirme tezimi teslim ettim - hayır, iyi değildi)