285. entry'de kendini elevermiş yalnız. yazarımız esen'in kendisi arkadaşlar. tabii bu yazının çok iyi bir kalemden çıktığı gerçeğini değiştirmez.
argümanı da sunalım
285. entry:
iste malesef, hayatlarinda bazi doyuma ulasamamis insanlarin kendilerini ruhsal acidan tatmin etmelerinin tek yolu baskalarini kinamak, cekistirmektir. Ne zavalli kisilerdir ki bunlar, yerinde olmak icin can attigi insanlari yerden yere vurur, cesitli iftiralara maruz birakirlar. Onlardan biri, su an esen'e, belden asagi soyunduktan sonra uzerine ortmesi icin beyaz bir ortu verdi. Catal denen o korkunc muayene koltuguna oturdu esen. Iki bacagi ayrilmis bir sekilde havada duruyordu. Ne hos manzara. 'iste hayatimda olmak istedigim doruk noktasi' diyerek ic gecirdi esen. Bu zavalli halini ailesi bilse ne derlerdi acaba.. Onlarin bu durumdan haberdar olmalarindansa, ölmeyi bin kere tercih ederdi esen..

pardon da, bu hatun neden elin kürtaj yaptıran sürtosunun yerinde olmak istesin? bu nasıl bir savunma mekanizmasıdır arkadaş, çok klagib bi kezban refleksi. yaşadıklarını eleştirecek değilim, sen kendini yeterince eleştirmişsindir zaten. neyse. okumaya devam. buraya kadar geldik.