assassins dergahındaki yıllarımı anlatıyorum

benden lafı yiyince bu oç ışık hızında üstüme saldırdı. bileği çok hafifti, karı gibi vuruyodu bildiğin.
paso o saldırıyodu ama ben vuruşlarını hiç zorlanmadan blokluyodum. sonra boş bi anını yakalayıp counter'ı bastım. yere kapaklandı. dedim dıbına koydum ben bunun. ama geri kalktı oç. iyice hırslanmıştı. daha hızlı saldırmaya başladı. birkaç tanesini savuşturdum ve yine counter attack yaptım. daha hızlı saldırdığı için yere daha sert düştü. kolu kırılıyodu nerdeyse salağın. o ağrıyan kolla bi daha yerden kalkmaya yeltenince yerde bi tane daha geçirdim buna. kaldı yerde mal gibi. nerdeyse bütün okul etrafımızda toplanmıştı. ben buna haykırdım:
bi daha sataşacan mı lan senden küçüklere?
yok dedi
sopayla bi tane daha geçirdim.
bi daha nesilcilik yapacan mı lan?
yok
naaptım sana
sustu. sopayla zütüne vurdum.
-naaptım sana?
-amıma koydun
-hakettin mi?
-hı hı
daha fazla rezil etmeye gerek yoktu. hem bir kişinin yaptığını bir nesile mal eden nesilciliği biraz azaltmış, hem de intikamımı almıştım.
de hadi gibtirgit burdan dedim.
zar zor yerinden kalkıp topallayarak gitti.