üniversiteye başladığım ilk yıllarda okullar açıldıktan yaklaşık 1 ay sonra okula gelebilmiştim sınıftakilerin hepsinin mal olduğunu fark ettikten sonra tek takılıyordum neyse bir gün ister istemez sınıf ortdıbına girdim kızlı erkekli hep beraber sigara içiyoruz tabi sonradan gelen bin olduğum için erkekler bana saçma sapan sorular soruyorlar aklı sıra rezil edeceklekler kızlara neyse lavuğun biri ağzını gere gere birader böyle melankoli takılma gel bi gün aksam takılalım ortamlara falan akarız bi hatun düşürürüz sana sen bu gidişle (kısık sesle ) el classicodan kurtulamazsın dedi kızlarda anladı işte gülüştüler falan insanlar arasında asla uç ayrımım yoktur beyler mümkün olduğunca hep hoşgörüşü olmaya çalısırım ama harbiden damarıma basmışlardı ben de biraz bekledikten sonra lavuğun gözlerine bakıp şöyle dedim

valla birader siz üniversiteye başmadan önce ki yıllarda saat 10dan sonra dısarı çıkamazken eve sigara paketi zütüremezken iki bira içip evin yolunu bulamazken şimdi kendini özgür olduğunu hissedip yapamadığın her seyin acısını çıkarıyorsun d mi sen de haklısın böyle devam ben şimdi yasadıklarınızın hepsini zamanında fazlasıyla yaşadığım için artık bunlar beni kesmiyor anlıyor musun dedim kısa bir sessizlikten sonra kulağına eğilip elimi omzuna atıp merak etme senin güttüğün koyun kadar benim gibtiğim çoban var dedim yanında ki lavuklarda sustu çocuk ne diyeceğini bilemedi kızardı kekeledi falan ben de gülümseyerek yavaş adımlarla orayı terk ettim