Rez dıbınakoyim

ıyy pislik herif :((

edit;

Rez gibi duruyo

Özet : üniversite kızlarını gibti

Hiçbir mayfa filmi dikkatimi çekmezdi. Ne serserilikten hoşlanırdım, ne kabadayılıktan, nede millete racon kesmekten.

Üniversite hayallerim ilk 2 hafta gayet yerindeydi. 4 arkadaş eve çıkmıştık. Tabi biz okula gitmiyor, eğleniyor şehir şehir geziyor, karı kız peşinde koşuyorduk. Hatta 4 arkadaş birbirimize çok erken ısınmış 10 senelik arkafaş gibiydik. Aramızda en küçük sürtüşmede birbirimizden uzaklaşıyor, öbür gün hiçbirşey olmamış gibi davranıyorduk. Hayatımız böyle okumaksızın, gezmekle tozmakla geçerken biz ne yapıyorsak daha fazlasını istedik. O hafta bir fiesta kiraladıysak, bu bize öbür hafta yetmiyor c180 kiralıyorduk. Tabi bu en küçük örneklerden bir tanesi. Hal böyle olunca bize para yetmemeye başladı. Hepimiz iş dağılımı yapıp biyerlerde çalışmaya ve eve getirdiğimiz paraylada sonuna kadar eğlenmeye karar verdik. Artık şehirler bize yetmiyordu çünkü. Zaten olaylarda burda patlak verdi

Okuyanlara teşekkürler arkadaşlar devam ediyoruz son hızda.

reserved

Ben barmenlik yapıyordum. Doğukan büyük bir elektrik elektronik dükkanında, mustafa afiş dağıtıyor, hüseyinde günlük çalışıyordu.

Hüseyin aşiret çocuğuydu zengindi ama babası 7 tane çocuk okutuyordu. Doğukan, benim gibi orta halliydi oda lazdı. Mustafada okuduğum şehirin yerlisiydi. Biz sürekli dört kişi takılıyorduk. Hayatımızda bir süre çalışmak eylemi olduğu için eskisi gibi hovardalık yapamıyorduk. Ama evdede oturup batak çevirmiyorduk boş zamanlarımızda. Eğlenmeyi çok iyi biliyorduk. Ben çalıştığım yerden sürekli içki getiriyordum eve en rahat bendim şirket arabası vardı altımda. Gelen kasa kasa biralar önceden fazla fazla sayılıyordu geldiğinde ekgib olursa çok uğraştırıyordu çünkü. Bu yüzden fazladan çıkan biraları eve getiriyordum. Patron böyle şeylere zaten kızmazdı.

reservation

Patron kızmazdı böyle şeylere. Ama kızmalıydı neden kızmıyordu ki? Ben sonuçta legal bir iş yapmıyordum. Tabi patron zengindi ne gibine takardı. Ama asıl problem patronun beni çok sevmesiydi. Beni bu kadar sevmesinden şüphelenmeliymişim aslında.

Bir gün mustafa ağzı yüzü patlamış bir şekilde evde oturuyordu. Eve en son ben geliyordum. Geneldede ilk işi biten mustafa oluyordu. Hüseyinde ne zaman eserse o zaman geliyordu. Mustafanın o halini gördüğümde şoka uğramıştım.
M: mustafa B:ben

B: musti ne oldu lan! Bu halin ne?
M: gibicem o şerefsizleri O... Çocukları!!
B: oğlum ne oluyor? Söylesene ne oldu?
M: ya afişi uzattım çocuğa agişe vurdu sonra sözlü kavga ettik. 10 dakika sonra 5 kişiyle gelip dövüp gittiler.
B: kim bunlar tanıyor musun?
M: xxx aşiretindelermiş

Herkes eve geldiğinde iş hüseyine düşüyordu çünkü aşiretleri o bilirdi. Arkası en sağlamda oydu. Fakat hepimiz kardeş gibi olduğumuzdan hiçbir sıkıntı yoktu. Mustafanın başına gelen bizim başımıza gelmişti zaten. Hüseyin aşireti biliyordu. Eve birilerini çağırdı ve yarım saat içinde arabalarla evin önüne geldiler. Olay burdan sonra patladı keşke hiç işe başlamadaydık dedirtti...

Eve gelenlerden en taşaklısı azat diye bi çocuktu. Çocuğun söylediği aşiret uyuşturucuyla uğraşan bir aşiretmiş. Tabi biz bunu biliyorduk en taşaklı aşiretlerden bitanesiymiş. Asıl merak ettiğimiz çocuğun doğru söyleyip söylemediğiydi. Çünkü mustafa çocukların o aşiretten olduklarını, kavga ettiği çocuklardan öğrenmiş. Kavganın sonunda xxx aşiretindeniz, bekleriz demiş. Azatın bile zütü yememişti bunlara bulaşmaya çünkü bir dahakine dövmez öldürürlerdi. Bu işe çocuklar gittiğinde hep beraber ele aldık. Ne yapmamız gerektiğini, bu işin böyle bitemeyeceğini düşünüyorduk ama bir yandanda korkmuyor değildik. Dayak yerdik arkadaşımız için ama ölemezdik! Bu adamların şakası yoktu. Sabah olduğunda patronuma soracakım. Bu işlerden anlardı zaten illegal işlerle uğraşan bir adamdı kaç senedir buranın toptağından faydalanıyordu illaki bilirdi bişeyler.

Sabah işe gittiğimde ahmet abiye olayı anlattım korka korka da olsa, daha doğrusu çekindim. Sonuçta patronum da olsa yakın da olsak bana karşı sorumluluğu yoktu. Ahmet abi kim olduklarını bildiğini bunların böyle herkesle uğraşan tipler olduğunu akşam aşiretten birini arayacağını ve haber vereceğini söyledi.

Aslında patronum ahmet abinin bu işlerden anladığını aşireti tanıdığını biliyordum. Ama bu kadar olaya karışacağını düşünmemiştim. Düşünmemiştim ama hala da pek ümidim yoktu arayacağından. işten eve döndüğümde arkadaşlara, ahmet abiye herşeyi anlattığımı bizim için aşiretten birilerini arayıp halledeceğini ve yarın bugün bu iş için bizi haberdar edeceğini söyledim. Tabi biz aramızda bu işi biraz gırgıra vererkte 30 dk 1 saat içinde bir telefon geldi. Arayan ahmet abiydi. Evin nerede?

Kardeş ben üniversiteye gidecek liseli bir panpanim bu ev arkadaşını falan nasıl ayarladin eskiden arkadaş miydiniz ?

Yolla panpa rez

Rezzers

Ee bumadar mı devamı yok mu

Sardı ReZ

Devam pnp

rezzzz zz

Ahmet abi aradığında evimi sormuştu. Evimin adresini verip, telefonu kapattım. Arkadaşlarla neden evi sorduğunu tartıştığımızda. Korkmadık değil. Bizden bu çocuklardan uzak durmamız gerektiğini söyleyeceğini düşünmüştük.

Evin önüne geldiğinde bize aşiretin büyüklerinden biriyle konuştuğunu, çocukların bizi beklediğini ve özür dileyeceklerini. Dayak yiyen cocuğun kim olduğunu sordu? Mustafayı gösterdik. Korka korka da olsa mustafayı adamla yolladık. Mustafa gece yarısı eve döndüğünde çocukların kendisinden özür dilediğini aşiretten birinin de mustafayı araba kiralama dükkanına gelip araba kiraladığını ve ordan hatırladığını özür olarakta 1 aylık araba verdiğini söyledi. Aşağı baktığımızda vişne çürüğü bir fiestanın kapıda yattığını gördük. Peki ama ahmet abi yani patronum bu kadar şeyi benim için neden yapmıştı? Bu yaptıklarının bir karşılığı olacak mıydı? Evet olacaktı ama bunu yapmazsam ne olacaktı? sonuçta ona borçlanmıştım. Ve bu borcumu ödemek için benden birşey isteyecekti..