ne olacağımı merak ediyorum babamın bilgisayarında baksırımla oturup 2 buçuk litrelik kolanın dibini içmeye çalışırken. Üniversite sonuçları açıklandı geçtiğimiz günlerde. Celal Bayar elek. elektronik mühendisliğini kazanmışım. Hiç beklemezdim. Annemin zoruyla yazdım, ama tutmuycak bi yere ki tuttu. Aklımda hiç yoktu. Tam anlamıyla -1 buçuk hafta oldu sanırım açıklanalı- mal gibiyim. Araştırmamıştım hiç, aklımda bilgisayar vardı, babam yazdırmadı. Neyse dedim belki severim, oturdum baktım. Ekşi\\\\\\\' ye, forumlara Uludağ\\\\\\\' a ... neredeyse hepsinde elektrik elektornik yazma diyolar hele bazılarında CBÜ ne ölümcül derecede sövenler de yok değil. Ama dediğim gibi oldu bi kaza orası tuttu. Bazılarınızın da bildiği gibi Türkiyemin ve hatta dünyanın ileride gelen elektronik şirketlerinden birisi VESTEL Zorlu Manisada. Buraya kadar mantıklı geldik. Bundan sonrası uçuk kaçık olucak. O yüzden hayallerinin peşinden koşmak istemeyenler bu yazıyı bundan sonra okumasınlar. Bu zamana kadar pek çalışkan bi öğrenci olmadım, öğretmenlerim benden bi şey beklemezlerdi, derslerde ya uyurdum ya arka sırada pişpirik falan atardık. Hatta sınav sonucundan sonra annem yanıma gelip hiç çalışmadan bunu yaptığın için sana kızmıycam dedi. Kadına her gün dersanedeyim ders çalışıyorum diyodum, o da tamam oğlum kolay gelsin diyodu. Her neyse dediğim gibi VESTEL Manisada. Ve ben de 9 yıl sonra VESTEL\\\\\\\' in CEO\\\\\\\' su olucam. Yanlış anlamayın torpilim falan yok ki üniversiteyi bitir gel burda çalış diyen olsun. Yok ama not ortalamamı 3,5 in üstünde tutucam, yüksek lisansımı makinalar üzerinde tamamlıycam, gerekirse zütüm terleyene kadar, sabahlara kadar, 2 gün boyunca uyumadan, 4 dil öğrenicem ama ben o VESTEL\\\\\\\' in CEO\\\\\\\' su olucam. Buraya yazıyorum 9 yıl sonra yani okul bittikten 2 yıl sonra (hazırlık da var, yüksek lisans da) yani ben 27 yaşındayken o VESTEL\\\\\\\' in CEO\\\\\\\' su olucam.
Bi konu daha var. Ben üç yıldır bi kızdan hoşlanıyorum. Kız fen lisesindeydi ben anadolu. Ben bunu görünce sanki hayat duruyodu, evren hareket etmiyo, kalbim göğüs kafesimi kırmaya çalışıyodu. Ben bu saf güzelliğin karşısında nefes alamıyodum. Gözlerimi kırpamıyor, ağzımı dahi hareket ettiremiyodum. Nasıl olmuştu hiç bilmiyorum, ama daha önce bu durumu yaşamamıştım. Bu senenin başarında yani 12. sınıfta nasıl olduysa kızın kulağına gitti, fen lisesindeki arkadaşlarım ayarlıycaz falan demeye başladılar. 2 gün sonra haber geldi kız ilgilenmiyomuş ders çalışıcakmış. Çok koydu ama sadece gülebildim. Soranlara unuttum dedim ama yalandı. Hazal unutulacak bi kız değildi. O çok garipti. Arkadaşlarım kızın güzel olmadığını, daha önceki sevgililerimin ve bana yavşayan kızların ondan kat kat güzel olduğunu söylüyolardı. Ama hayır, hiçbiri Hazal olamazdı. Onu gördüğüm ilk andan beri ona bağlanmıştım. Ona zarar gelse değil zarar vereni o şehiri yakardım (Ösym biraz zarar verdi ama ona dötüm yemiyo). Kız tercih yapmadı. Evet geçiyorum kızın beni ne kadar etkilediğini. Ben muğladayım, bu kız muğlanın bi ilçesinde yaşıyo. Kıza arkadaşlık isteği yolluyorum, kabul etmiyo. Bana en ufak bi fırsat dahi vermiyo. Biliyorum en yakın arkadaşlarından biri iyi ki o gerizekalıyla çıkmadın dedi ona. Bunu diyen kızla hala konuşuyorum ve eminim ettiği lafa pişman oldu çünkü beni tanımıyodu ve beni tanıyanlar benim ne kadar saf, dürüst, eğlenceli ve korumacı olduğumu bilirler. Daldık yine ayrıntılara.
Diyorum ki düşünmeden bir dakika bile geçiremiyorum ve kız beni giblemiyo, yokmuşum gibi davranıyo. Ki bence bu kız biraz aptal, bi gün asansör bekliyorum, baktım bu geliyo, direk merdivenden çıkmaya başladım kız asansöre binsin diye, bu da merdivenden çıktı. Her neyse...
Evet yine diyorum ki ben bu kızla 9 yıl sonra evlenicem. 9 yıl. Aşk işte göremiyosun bazen bi şeyleri, bana yavşayan kızları, sevgilisi olup da bi geceliğine yanıma gelmek isteyenleri, takılıp sevşmek isteyenleri, hepsini reddediyosun. Sırf o HAZAL için. Bi gün benim olması için hayallerini kurduğum HAZAL için. Tekrar ediyorum 9 yıl sonra...
9 yıl sonra VESTEL\\\\\\\' in CEO\\\\\\\' su, ve HAZAL\\\\\\\' ın eşi olucam.
Bu yazıyı muhtemelen kimse okumaz. Ama yazıyorum. 9 yıl sonra bakın yaptım demek için. Yazıyorum çünkü hayallerimin peşinden gittiğimi, başardığımı ve gelecek nesil için hayallerin imkansız olmadığını göstermek için yazıyorum...