küçüklüğümde uzaktan kumandalı arabaları çok severdim durumumuzda orta düzeydeydi phalıydı o zamanlar 2-3 tane arabam vardı motorlarıyla oynar başka oyuncaklardan söktüğüm ışıkları kablolarıyla devreye bağlar ışık yapardım hatta motoru söküp ters çevirmiştim ters gitsin diye sonra hızlarını artırmayı düşünüp prize bağlamaya çalışıyordum yakalandım hiç bir zaman elektronik bir şey almadılar sonra silahlara merak sardım parçalarını değiştirir dürbün filan eklerdim(bi taka yaramıyo içinde cam olan karton sadece) oynardım sonra balkondan bana küfreden yoldaki çocuğu gözünden vurunca onuda elimden aldılar şimdi diyeceksin dıbına koduğum niye anlattın ahahah bilmiyorum dıbına kooyum aklıma geldi belki iyi bi elektronikçi yada asker olabilirdim ha bu arada onlardan sonra futbola merak sardım ortaokulda okul takımına alınıp kaptan olmuştum sonra bilin bakalım ne oldu belli bi müddet sonra ailem ayağımı veya kolumu kıracağım düşüncesiyle ve ders çalışmıyacağım düşüncesiyle yine önümü kesti belki de bi sporcuda olabilirdim belki çok iyi bi futbolcu belki anadolu takımı belki amatör

yillardir bunu soylerim bende

Helal olsun tespit gibi tespit

Gerçekten çok doğru konuşmuşsun kardeşim hakettin şukuyu

Panpa gel bunu bide bizim yan komşunun bide alt komşunun veletlerine anlat. Çocuklar canavar amk. Anaları susturmak için çocuğu duvara fırlatıyor amk

Haklısın elin amerikalısı beğbeğini havuzda yüzdüyor bizimkinler küçükken beni boğulursun geberirsin hasta olursun iğne yaparlar diye korkuturlardı Bakkla giderdik çocukluk hali hepsiden almak isterdim ama bizimkinler hemen koy onu çanımı sıkma benim gibi cümlelerle ucubymişim gibi davranırlardı bana.

Ben 27 yaşında biriyim.

Bundan bir 20 sene öncesine gitmek istiyorum;Okulda bizim zamanımızda çalışkan tembel öğrenci vardı. Sınıfın çalışkanları öğretmenin yalakası olurdu.2 tane yalakamız vardı. Uzun boylu biri de şişman. Neyse Orta okula geldim. Dersler falan filan zor gelmeye başladı.Bu arada lise telaşı sardı.Bu arada babamla hep kavga ederdim.Şimdi oturup konuşabiliyorum en azından. Babam benim saçımın traşına kadar karışan, kalabalık bir ortama girdiğinde benim adıma konuşup karar verebilen bir tip. Hiç unutmuyorum misafir geldiğinde bu konuşmayı bilmez diye aşağılamıştı beni.
Liseye geldim. Babamla tartışıyorum ve özel okula gidiyorum düşünün.Çok zenginiz fakat ben mutlu değilim vs... Sonra karar verdim okumamaya kendi paramı kendim kazanacaktım. Kazanmaya başladım saçıma karışan babam oldu melek.Bu arada çok atlamışım lise zamanında ailemle olumsuz durumlar yaşadım. Babam içeri girdi, batırdı,annemle ayrılma noktasına geldi...

Kızabilirsiniz fakat ailenize değer verdiğinizi gösterin.En azından bir şeyi içinizde yaşamak yerine babanıza sessiz sakinken bir yerde söyleyin. Mutlaka içinizde böyle sıkıntılar varsa açılın en azından rahatlarsınız.