Kendi inancımı da anlatayım.

Öncelikle yaratılmış olduğumuzu kabul edersek Tanrı'ya yaratılmış şeyler sayesinde ulaşabilir miyiz? Onu anlayabilir miyiz buna bakalım.

Biz bir şeyi anlamlandırmak için ona tanımlar veririz. Ama bu tanımları insan olarak biz verdiğimiz için insani ve insana özgü tanımlar olur.
Meselâ annemize anne tanımını veririz ve onu bu şekilde anlamlandırırız. Annelik insana özgü bir tanım olduğundan bu tanımı yapmamızda bir sıkıntı yoktur.
Ama iş Tanrı'ya gelince değişiyor.

Bana en mantıklı gelen Tanrı açıklaması islâmın Tanrı ebedidir, ezelidir, sonsuz ilim sahibidir, hiçbirşeye benzemez, yaratılmamıştır tanımıydı.

Ama bizim tanımlayabildiğimiz her şey zamanla mümkün. Eğer Allah için zamana gerek yoktur çünkü zaman da yaratılmış bir mahlukattır dersek o zaman yaratmaya da gerek yoktur. Ve biz zamanla sınırlı bir canlı olduğumuzdan tanımladığımız her şeyi zamana göre tanımlıyoruz. Bu yüzden zamana bağlı olmayan birşeyi tanımlamamız imkânsız dolayısıyla onu hiçbir şekilde anlayamayız.

Tanrı yaratılmış her şeyin en başında bu yaratılışı başlatacak madde seviyesine inebiliyorsa ve islâmın koyduğu tanım gereği yaratılmamış bir varlık olmak zorundaysa bu onu zorunlu varlık yapar.
Veya Tanrı\'nın biz anlayalım diye bizimle iletişime geçecek seviyeye inmesi onu hem zorunlu varlık yapar hem de onun da bir yaratıcısı olabileceğini gösterir.
Bu yüzden Tanrı hakkında yaptığımız her tanım insani ve zamana bağlı olur ve yanlış olur.

Ve beynimizle, aklımızla insani melekelerimizle tanımlayabildiğimiz her şeyin aslında Tanrı olmadığını kabul etmiş oluyoruz.

Ateist evrene bakar. Tanrıyı görmüyorum o zaman Tanrı yoktur der.
Teist evrene bakar. Evrende bir düzen var o zaman Tanrı vardır der.
Agnostik evrene bakar. Sadece evreni görür.

Ben bir agnostik olarak Tanrı ile ilgili araştırmamı yaparım. Dinleri araştırırırım, felsefe yaparım ve eğer yaratılmışsam, ezeli ve ebedi değilsem, zamana bağlıysam, yaptığım her tanımın benim gibi yaratılmış bir insana özgü olduğunu ve benim Tanrı hakkında yaptığım her tanımın yanlış olacağını bilirim. 5 bin yıl da geçse tüm kitapları da okusam yaratılmış olduğum için ona verdiğim tüm tanımlar insani ve yaratılmış tanımlar olacak.
Bu yüzden objektif bakarım ve Tanrı %50 vardır, %50 yoktur derim. Bu yüzden Tanrı ile ilgilenmem. Beni ilgilendirmez derim.
Ahlâkî değerlerimi bir kitaba göre belirlemem.

Ve hayatımı da ona göre yaşarım. Elimden geldiğince her şeye objektif bakmaya çalışırım.
Yeni tanıdığım birine aşırı değer yüklemem. Tanrı'ya inanmam veya inanmamam Tanrı hakkında hiçbir şey kanıtlamaz. Eğer Tanrı'ya inanıyorsam sadece öyle inanmak istediğim için ve etik anlayışım yüzünden inanıyorumdur.

Aslında bu anlattıklarım bile saçma çünkü Tanrı'nın tanımlanabileceğini kanıtlayamadığımız gibi tanımlanamayacağını da hiçbir zaman kanıtlayamayız. O yüzden %50 %50 diyoruz ya.

Ama müslümanlar gibi ya varsa diye inanıp hayatım boyunca kendimi ve Tanrı'yı kandırmaya çalışmıyorum. Hiç değilse dürüstüm ve eğer dediğiniz gibi bir Tanrı varsa benim bu dürüstlüğümü görecektir. Belki asıl sınavımız aklımızı kullanıp bu gerçeği görmektir.
Bu yüzden titreyerek acaba var mı yok mu diye gezmem. Aşırı rahatımdır.

Bir güçten korkarak iyilik yapmıyorum. Sadece öyle istediğim veya etik anlayışım böyle olduğu için yapıyorum. Bir güçten korkarak ahlâklı olmuyorum. Öyle istediğim ve etik anlayışım böyle olduğu için ahlâklı oluyorum.

Burada etik anlayışı nedir onu konuşmak lazım aslında.

Ahlâk dediğimiz tanım bize özgüdür fakat ahlâklı hareket dediğimiz şeyler doğada zaten varlar.
Meselâ ahlâk dediğimiz şey yardımlaşma demekse, empati demekse örneğin iki tane köpek alın bunlardan birini besleyin diğerini aç bırakın. O beslediğiniz köpek aç köpeğe kendi mamasından verecektir.
Bunu yaparken 2 amacı olabilir kendi türünü korumak veya yarın öbür gün belki de ben aç kalırım o zaman da o bana yemek verir diye düşünmek olabilir.
Sadece bu değil bizde nasıl engelli insanlar varsa hayvanlar aleminde de engelli hayvanlar vardır. Biz nasıl engelli birini gördüğümüzde yardım ediyorsak, yardımlaşma duygumuz ortaya çıkıyorsa aynı şey hayvanlarda da var. Bir sürü, yoluna devam ederken bu engelli hayvanı korur, onu besler ve yardım eder.

Meselâ sevdiğimiz birisine yardım ediyoruz diyelim, niye yardım ediyoruz? Çünkü onun kötü durumda olması bizi üzecektir. Dolayısıyla biz üzülmeyelim, vicdan azabı çekmeyelim diye veya kendimizi mutlu etmek için gururlandırmak için ya ben ne kadar iyi insanım diyebilmek için bunu yapıyoruzdur.
Yani ne yaparsak yapalım bizim bir çıkarımız olduğu için bunu yapıyoruzdur. Biz bu çıkarı gizleyip, üstünü yalanlarla örtmeye ve kendimizi ahlâk dediğimiz şeyle donatmaya çalışıyoruz.

Hayvanlarsa bunu yapmıyor gayet doğal şekilde ne yapıyorlarsa yapıyorlar.
Empati yeteneği hayvanlarda olduğu gibi bizde de var ayna nöronları vs.

Ama biz empati duygumuzu köreltiyoruz çünkü köreltemezsek dünyadaki tüm acıları beynimiz alamaz ve iç kanamadan giderdik herhalde.
Yani biz sokakta birinin acı çekmesini görsek üzülürüz ama düşmanımızın mesela tayyibin ölmesini görmek bize halay çektirebiliyor.
Çünkü topluma zararlı ve biz de toplum içindeki bu faydacılıkla yaşadığımız için toplumumuza, ailemize, bize zararlı şeylerin elenmesini istiyoruz.

Ahlâk aslında modernleşmeye ve şehirleşmeye başladığımızda ortaya çıktı. Çünkü eskiden ahlâk diye birşey yoktu hırsızlık mı yaptın elin kesilirdi. Sıkıyorsa yap yani.
Ama biz modernleşmeye ve gelişmeye başladığımızda birlikte yaşamak zorunda kaldığımızda, birbirimize ihtiyaç duyduğumuzda yasalar yumuşadı yani öyle kafamıza göre kol kesememeye başladık. Merkezi bir sistem kuruldu.

Biz modernleşmeden önce ahlâğı dine ve Allah'a bağladılar. Dinin kurallarına uyarsan ahlâklısın dediler. E iyi de hangi dinin kurallarına uymamız gerekiyor. Dine uymak gerekiyorsa doğru olanı bulmamız gerek.
Dünya'da 4 bine yakın din var. Tüm bu dinleri okumalı araştırmalı birbiriyle karşılaştırmalı ve hangisinin ahlâki olduğuna karar vermemiz gerekiyor. Bu araştırma rahat bir 50 senemizi alır. E bu 50 sene içinde ahlâksız mı oluyoruz yani?

Ayrıca din, öldürmenin kötü olduğunu söylüyor fakat biz zaten öldürmenin hırsızlığın kötü olduğunu biliyorduk. Çünkü hırsızlığın insan öldürmenin yaygın olduğu bir toplum ayakta kalamaz.

Ahlâğın dinle alâkası yoktur ahlâk topluma göre değişir çünkü ahlâkı temellendiren asıl şey toplumdur. Yüzyıllar önce bir salgın olduğunda yahu içimize cin şeytan girmiyor hasta oluyoruz sadece demek ahlâksızlıktı. Çünkü kilise bunun tersini söylüyordu. Meselâ kara veba salgınında böyle oldu. Cehennemin kapıları açıldıı zebaniler ruhumuzu yemeye geliyor falan dediler. Tersini söyleyenlere de ahlâksız etiketini yapıştırdılar. Meselâ muhafazid ile Aişe arasında neredeyse 40 yaş yaş farkı vardır. Şuan 50 li yaşlarda biri 15 16 yaşında bir kızla evlenirse ne kadar ahlâklı diyebiliriz?

Ahlâk toplumu ilgilendirir fakat etik dediğimiz şey bireyseldir. Bizim bu ahlâk kuralları içinde seçtiğimiz ve buna eklediğimiz görüşlerimiz etik anlayışımızı oluşturur. Herkesin etik anlayışı farklı olabilir bu yüzden. Etik anlayışını etkileyen bazı faktörler vardır akıl ve özsaygı bunların en önemlileridir. insanların akıl seviyesi, zekâsı eşit olmadığından etik anlayışları da farklıdır. Bu yüzden ben insanların eşit olduğunu düşünmüyorum. Ama bu ayrım kadın erkek siyah beyaz ayrımı değil aklını kullanan, öz saygısı olan ve aklını kullanmayanlar arasındaki ayrımdır.

Hayvanlarda da ahlâk anlayışı var çünkü onlarda birlikte bir toplum olarak yaşıyor. Bu yüzden bizi hayvanlardan ayıran şey ahlâğımız değil aklımız ve öz saygımızdır yani etik anlayışımızdır.

Ben aklıma ve özsaygıma göre ahlâktan bağımsız olarak etik anlayışımı geliştiririm ve hayatıma bu etik anlayışıma uygun kişileri alırım. Benim etik anlayışım bir nevi törem çoğunlukla Göktürk töresine benzer;
1) Eşitsizlik
Eşitsizlik sadece özsaygı seviyesinde olur. Akıl geliştirilebilir birşeydir ve özsaygıya bağlıdır. Bu yüzden benim eşim de özsaygı sahibi olmalıdır. Kadın erkek siyah beyaz bunlar eşitsizlik için bir sebep değildir.
2) Sahiplenicilik
Eşimi sahiplenirim ve eşim de beni sahiplenmeli, benim gibi tek eşli olmalıdır. Eşime verilen bir zarar bana verilmiştir. Eşimi taciz etmeye çalışanı öldürürüm. Ama eşim beni aldatırsa benim gördüğüm en önemli şeyi, yani beni kaybeder, kendi bilir.
3) Doğa sevgisi
Doğaya asla zarar vermem, vereni de sevmem. Spor yapmam zorunludur. Sağlam kafa sağlam vücutta bulunur derim.
4) Geçmiş
Beraber olduğum kişinin geçmişi önemsizdir benim için fakat geçmiş karakteri önemlidir daldan dala atlamış birini hayatımda istemem.

5) Tarafsızlık
Hayata agnostik çerçeveden yani tarafsız bakarım. Yeni tanıştığım birisi benim için %50 %50 dir.