Bundan 6 sene önce idi...
O zamanlar lise 3 öğrencisiyim, istanbul Gaziosmanpaşa’da bulunan KATEM adında bir okulda okumaktayım. Bilen bilir malum okulda sürekli kavga ve gürültü olmakta. Bu kavgalarında geneli kız kavgası, not kavgası başlığı altında oluşmaktadır. Nereden biliyorsun dersenizde bende çok kavga ediyordum kız için..
Bizim sınıfında da okulun en güzel kızı derya okumakta. Derya (Sarışın, 1.68 boylarında buğday rengi saçları yeşil gözleri ve ahu dudaklı) bir kız. Okulda da tek hoşlandığım tek diyaloğa girdiğim kız derya. Yine her zamanki gibi hafta içi okula “kapıdan giriş, bahçeden kapıya gidiş, koridorları dolaşıp” giriş yaptım. Giriş yapar yapmaz gözüme cam kenarı 4. Sırada oturan derya çarptı. Onu görür görmez kalbim hızlıca attı ve heyecana kapıldım. Deryayı her gördüğümde bu duyguya kapılıyorum sanırım aşığım ama gizliyorum ona söylemiyorum. Derslerin esnasında hocanın anlattığı konu bir yana deryayı izlemek bana daha çok zevk veriyor. Zaten bu sebeple notlarımda pek iyi sayılmaz. Deryayı uzunca izlerken birden bana baktığını sezdim. Bana baktığı zaman aklımdan geçen tüm her şey silindi ve aklıma sadece derya ile kurduğumuz aile geliyordu. Ne alaka ise. Bi an gözümün önünden geçti ve deryanın bana kafa sallamasını öğüttüm. Deryaya baktı oda bana “afgantazisi birşeymi oldu?” dedi. Heyecan yapmıştım hayaller kurduğum kız bana soru yöneltiyordu. Normalde pek konuşkan biride değilim” hayır derya bir şey olmadı sadece bakıyordum” deyince güldü ve “tamam öyle olsun” dedi bende güldüm ve cesaretimi topladım” derya bugün eve seni ben bırakabilirmiyim?” dedim. Oda “tamam olur dedi” çok sevinmiştim. O kadar sevindim ki o gün ders bitmez olmuştu. Ne yaptım ettim zaman geçti ve zil çalmıştı. Hemen deryanın yanına gitmiştim. Çantasını topladı ve “ hadi gidelim” dedi “ tamam” diyerek koridorlardan aşağıya indik. Yavaş yavaş em diyalog kuruyor hem birbirimizi izliyormuş bir şekilde okuldan uzaklaşıyoruz. ilk defa bir kızla diyalog kurduğum için biraz heyecanlıyım bu sebeplede yerimde duramıyorum. Beni öyle gören derya da sanki hiç erkekle konuşmamış gibi benim hareketlerimi sergiliyordu. Aniden bir caddeye çıktık. O an deryanın çığlığını ve uzaktan hızlıca gelen kırmızı arabayı gördüm. Her şey saliseler ile hareket ediyordu o an başka bir fanusun içinde oynayan firavun fareleri gibiydi her şey yavaş ve sakin. O an derya yavaşça arabaya dönüyor arabada yavaşça geliyordu. Bir tek ben normal hareket ediyordum hemen deryayı kucakladım ve deryaya çarpacak arabaya sağ elimi uzattım. Araba elime çarptı ver oracıkta durdu. Hemen deryaya baktım..

Hemen deryaya baktım. Derya tir tir tirriyor ve kırmız arabaya bakıyordu. Kırmızı araba ise sağ far ve sol far arası içeriye çökük yaşamıştı ve dumanları çıkıyordu. Derya gözlerine inanamazken ben koluma ve çevredeki insanlara bakıyordum. Hemen deryayı ayağa kaldırdım ve arabanın içerisindeki insanları dışarıya çıkarttım ve kaldırıma çektim. Çektikten 3 saniye sonra ise araba patladı. Adam bna bakıp teşekkür etti ve çarptığı kızı sordu, “ ona ne oldu?” dedi. Bende “ sakin olun çarpmadınız “ dedim. ilkten derin bir nefes aldı ve kendini kollarıma bıraktı. Hemen deryaya baktım hala olayın şokunda bana bakıyordu. Deryaya bakarken aniden polis siren sesleri geldi hemen ardından da ambulans hemen kollarımda yatan adamı sedye eşliğinde ambulansa bindirdiler. Hemen deryanın yanına gittim ve bana “ afgantazisi sen ne yaptın “ dedi ve yere doğru düşe kaldı. Hemen kaldırdım “derya derya kalk “ diyerek sağ ve sol yanağına birer tokat attım. Kendine geldi ve o esnada polis yanımıza geldi ve karakola gideceğimizi söyledi. Deryaya baktım ve tamam diyerek polis arabasına yöneldik. Derya hala kendinde değildi ve hala bana bakıp afgantazisi orada ne oldu nasıl yaptın onu diyordu. Deryaya boşvermesini ve şuanlık karakola odaklanmasını söyledim. 10 dakika sonra karakola giriş yapmıştık. Karakolda bu olayın nasıl cereyan ettiğini soruyorlardı. Derya hiçbir şey görmediğini ve o olaya dair hiçbirşey hatırlamadığını söyledi. Sıra bana geldi ve ben “ karşıdan karşıya geçerken kırmızı bir aracın hızla geldiğini ve o esnada deryayı ezmemek için direksiyonunu kırdığını “ gördüğümü söyledim. Sonrasını pek hatırlamadığımı da sözlerime ekledim. Bana aracın nasıl patladığını sordular. Ben ise aracın patladığını görmediğimi beyan ettim. tamam deyip ben ve deryayı saldılar. ilk işimiz hastaneye gidip aracın sahibini görmekti ki öylede yapmıştık. Hastaneye gitmek için ilk önce memurlardan yerini öğrendim ve bir taksi çağırttırdım. yolda giderkende derya ile uzunca konuştum. Hastaneye giriş yaptık ve adamı bulduk. Olayın böyle böyle cereyan ettiğini söyledik ve olası bir yanlış anlatımda hapis cezası yiyebileceğini söyledik. O da korktu sanırım üstelemeden hemen kabul etti. Arabası için üzüldüğümüzü belirterek olay yerinden uzaklaştık. ilk işimiz eve gidip olayları unutmak olacaktı ki öyle de yapmıştık. Eve gidip yatıp uyuduk. Ertesi gün ise tekrar okula gittim…