/i/Soru Cevap

Bilmemek değil başlık açmamak ayıptır.
  1. 1.
    +7
    ölmekten değil de acı çekerek ölmekten korkuyorum
    ···
  2. 2.
    +4
    düşün bro senden önce milyarlarca yıldır devran dönüyordu, sen yokken nasıl döndüyse senden sonra da öyle dönecek. uykuya daldığında bilincin var mı, yok. öldüğünde de olmayacak. uykuya dalacaksın, orda biteceksin. çünkü temelde et-kemik-kan-su dörtlüsünden meydana gelen bir canlısın. böyle düşün. başlarda korkunç geliyor insana, ama şu an öylesine alıştım ki içimde tereddütün esamesi kalmadı. sen de alışırsın zamanla.
    ···
    1. 1.
      +1
      Tyler abi ruhumuz ne olacak ya onuda soylermisin şu liseli kardeşine
      ···
      1. 1.
        +1
        ruh diye bir şey yok kardeşim. karar veren mekanizma, benlik dediğin şey bedeninin fiziksel ihtiyaçlarına çözüm arayan beynin ve çocukluk izlenimlerine göre şekillenmiş karakter yapının bir araya gelişi. verdiğin her karar beyninde bir bölgeden diğerine iletilen elektrik akımları ve kimyasallardan ibaret. özgür irade de verebileceğin kararların sonsuz sayıda olmasından geliyor.
        ···
      2. 2.
        +2
        iyi güzel doğru soylemişsinde artık çok alıştım dediğine göre hergun oluyorsun?
        ···
      3. 3.
        0
        Güldüm
        ···
      4. 4.
        0
        ben de güldüm kap şukunu utku
        ···
      5. diğerleri 2
    2. 2.
      +1
      allah mısın lan yoksa sen
      ···
      1. 1.
        +1
        4-5 yaşlarındayken "allah olucam büyüyünce" diye düşünürdüm gizli gizli. o zamanlar bilmiyordum allah'ın ne olduğunu tam olarak. şimdi 22 yaşıma doğru yol alırken farkettim ki genel seçimleri kazanınca da bir nevi allah olabiliyormuşsun terazi. insanlar senin fotoğraflarına doğru namaz kılıyorlarmış kabe'ye dönmek yerine. sence de mantıklı değil mi?
        ···
  3. 3.
    +3
    öleceğme keske dunyaya gelme secenegi olaydı gelmezdim zaten bir gibe yaradıgımı hissetmiyorum
    ···
    1. 1.
      0
      gibsende durmaz gibi hissediyorum. bi gibe yarama konusu önemsiz, takma. yaradığın gibin dahasını isteyen bir hayat var herzaman. tatmin olmayıp hep dahasını isteyen, zorlayan. telafisi zaman ve kişiler anlamında imkansız hatalar yaptım. bu daha da kötü gibi ama yine de yaşamak gerek. ölürken acı çekmek önemli değil, öleceğini unutursun en azından. tamamen bilinçli olarak öleceğini hissetmek ve o ana yaklaşmak bence en kötüsü, daha doğrusu çok hüzünlü.
      ···
  4. 4.
    +3 -1
    ciddi soruyorum sulandırmayın ben çok korkuyorum abi toprağın altına giricez nereye gidicek ruhumuz belli değil yoksa sonsuz bir uykuya mı dalacağız var olduğumuzu bilmeden ölmek nasıl bişey lan acaba
    ···
  5. 5.
    +1
    Ben her saniye düşünüyorum hiç aklımdan çıkmıyor daha sonra ankesiyete bozukluğu teşhisi koydular ama işim gereği taktan lustral dışında hiç bi ilaç kullanamıyorum hayat zehir oldu artık amk ama dışardan baksan ne şanslı adam evli yakında baba oluyo işi var gücü var tam klagib bi aile tablosu ama gel içimi gör yangın yeri hergün ölmek korkusu acı öekermiyim korkusu karıma anneme babama bişey olurmu korkusu aşırı derece takıyorum ve hayat kalitesi diye bişey kalmadı artık
    ···
  6. 6.
    +1
    korkmuyorum, ölümü dusunmiyorum cunku. algilarimin disindaki bir boyutu hafizama sigdirmak var olmayan birseyin varligini kanitlayamamak demektir.var olmadigini kanitlayabilirsin sadece ve ben ölüm yoktur diyorsam soyutun var olmamasina perspektif yaklasir gece gece ne diyom amk ben derim
    ···
    1. 1.
      0
      He bi sen kalmıştın sende gib beynimi utanma utanma vur
      ···
  7. 7.
    +1
    Ben korkuyorum şahsen. Nelerle karşılaşacağım belli değil
    ···
  8. 8.
    +1
    iman power low sizde beyler buyrun fulleyelim
    ···
  9. 9.
    +1
    panpa hiç olursem aci cekermiyim falan diye cok dusunmedim ama annemin babamin ne hissedecegini dusundum onlari aglarken falan hayal edince cok uzuldum amk olmekten cok onlari oyle uzgun gormek beni daha cok korkuttu tabi oldukten sonra onlari gorebilecez mi o da var tabi
    ···
  10. 10.
    +1
    Hakiki ve ciddi bir tek felsefi sorun vardır: intihar. Hayatın yaşamaya değer olup olmadığını yargılamak, bu felsefenin temel sorusunu cevaplamaktır. - Albert Camus
    ···
    1. 1.
      +1
      yaşam, tanrının insanı gördüğünü kanıtlayacak hiçbir ipucunun bulunmadığı çığrından çıkmış bir dünyada; baskılara, acımasızlığa, kıyıcılığa göğüs gererek sürdürülen, insanın doğumuyla ölümü arasındaki kısacık anın, anlamsız bireysel ya da toplumsal ayrıntılarla sonsuza dek sürecekmiş gibi uzatıldığı, hızla geçip giden bir çocukluk ve gençlik döneminden sonra, olgunluk döneminde başlayan ve çok uzun süren bir hesaplaşma sürecidir.
      samuel beckett
      • sonuçta ikisinin de tarifi içaçıcı değil. biraz farklı bir tat, o kadar.
      ···
  11. 11.
    +1
    sportif
    ···
  12. 12.
    0
    ateistliğin en temel yapılarından biridir öldüğün anda karanlık sonrası yok tamamen boşluk yaniş olmuyosun sonsuz uyku rüya bile yok
    ···
  13. 13.
    0
    Lan kaç kişi ellerimde öldü aq kolay oluyor
    ···
  14. 14.
    0
    KANKA YATIYOM AMA OKUJAM YAZ SEN MAZOŞiST PiÇ YAZ MERAK ETTiM
    ···
  15. 15.
    0
    Ölmekten değil de, arkada üzgün insan bırakmaktan korkuyorum. Gömülmekte bıraz ürpertici.
    ···
  16. 16.
    0
    ben artık gidiyorum dedim, kalktım. en körpe garson hemen biraya uzandı alıp lavaboya dökmek için. ne yapıyorsun dedim o bira benim biram. sessizlik oldu, ama abi gidiyorum dedin bardak? dedi. bardak senin doğru ama içindeki bira benim ve birayı yanımda zütürüyorum dedim. elime aldım bardağı herkes çevremden açıldı. çıktım bardan köpüğünü emdiğim full biramla.
    ···
  17. 17.
    0
    farkettim ki, bir cinnete bir kahkaha kadar yakınım. sustum. birayı alıp üzerindeki köpüğü emdim. biranın köpüğünden nefret ederim normalde ama o köpük çok tatlı geldi o anda. elma suyu gibiydi tadı, bekleyince posası üstüne çıkan tatlı elma suyu.
    ···
  18. 18.
    0
    neyse işte, biraz karışır diyordum ortalık. yaptığımdan da utanıyordum galiba ama gene tam anlamıyla hissizdim, donuk. buzdolabından çıkan tereyağ gibiydim. çok güçsüz ama çok katı görünümlü. adamlar kendi aralarında bişeyler fısırdadılar, yanıma geldi birisi yavaşça bişeyin var mı felan. müdavimi olduğum bir bar üstelik, seviyorum bişekilde elemanları da kıyak adamlar. yok dedim. votka getirelim mi dediler. ben bira içiyorum dedim yarım ağız anlayamamıştım. yok aslanım, yara mikrop kapmasın diye dediler, güldüm. avucuma o an baktım. az bir az kan vardı, üstünde iki delik elimin altında bir tane. bu da komik geldi iyiden iyiye, biraz daha sesli güldüm.
    ···
  19. 19.
    0
    birden sanki istemsizce çöktüm bar taburesindeki yerime. sağ elimi bar tezgahının üzerine koydum. altında mavi, kalınca bir plastikten altlık vardı çivinin , sivri tarafı yukarıda dursun da kağıtlar saplansın ve devrilmesin diye kaynatılmış çiviye. işte o altlıktan tutup sol elimle avucumda tüm gücümle sıktım çiviyi ve ters çevirdim.
    ···
  20. 20.
    0
    köşeyi dönünce hemen dibinde sokağın poli karakolu var, elimde birayla tıpış tıpış geçtim önlerinden sahile doğru. tenteyle çevrilmiş çardak benzeri bişey vardı, ekmek arası balık satan yan tezgahın eki bişey işte. içine girdim masaya oturdum. elimin fotoğrafını çektim masaya koyup. nasıl çıktı diye galeriden baktım o da nesi? barda bikaç foto çekmişim ama hatırlamıyorum. birincide çivinin fotoğrafı. ikincide elimin sağlam, bar üstüne konmuş hali. çivi saplanmış hali, çivinin çıkıp kanayan hali (bunda benim gördüğümden bol kan var)
    ···