Silik bir tiptim o zamanlar yaşadıgım şehir fazla büyük sayılmazdı soğuk bir yılbaşı gecesi dışarı çıktım amacım eğlenmek değildi bulursam bir sokak sanatçısı yanına oturup bir yandan müzik eşliğinde eğlenen insanları seyretmekti zaten hayatım boyunca insanları seyretmekten zevk almışımdır yanıma aldığım 3 paket sigara ve 2 şişe şarap ile bulduğum ilk sokak müzisyeninin 3-4 metre kadar uzağına oturdum yılbaşı olmasına rağmen gülüşen çiftler hediye almak için gezenler kırmızı kıyafet giyerek noel baba dedikleri palyaçolar hala sokaktaydı yenı yıla 2 saat vardı ufaktan demleniyorum tabi canlı müzik ile tadından yinmiyor ortam çok güzel melankoli adam triplerinde takılıyorum yanıma 50 lilerinde bir adam oturdu evlat be bir sigaran var mı dedi. var dayı buyur dedim verdim 1 tane çakmağını ararken dayanamadım ben yaktım sigarasını ben birşey demeden devam ediyorum insanları izlemeye adam başladı anlatmaya ben berduş ayyaş bir adamım evlat ağzımdan çıkanları umursamaya bilirsin her insanın yaptığı gibi ama bir yaşanmışlığım var anlatmak istediğim dinlersen dedi tabi buyur dayı anlat dinlerim dedim gerçi o kadar insan varken neden gelip benim yanıma oturdu bilmiyorum o zaman dışarıdan baksan ezik bir tipim fakir olduğum bal gibi ortada başkasından isteyebilirdi sigarayı kafamda bu düşünceler ile dinliyorum. ozamanlar tığ gibi delikanlıyım mahallede tüm kızlar peşimde fink atıyor nerden baksan alt mahallede öpmediğim kız yok günlerimi bizim lokalden sami ve mehmetle birlikte meyhanelerde geçiriyorum günlerden birgün mahalleye yeni birileri taşınıyormuş ozamanlar yardım ederdik yardıma ihtiyacı olana bir koşu gittim mobilyalara yetiştim hiç sorgusuz sırtlandım ufak olanı içeri taşıyorum o anda kapının eşiğinde hayatımın en güzel kadını duruyordu elim ayağım boşandı onu görünce az kalsın düşüyordum merdivenlerden kendimi içeri zor attım o gün hiç aklımdan çıkmadı sordum soruşturdum ankaradan gelmişler kızın babası memurmuş tayini çıkmış bir kızın ablası ile 4 kişilik bir aileydi onun ailesi babası orta halli zengin denebilecek bir adamdı rahmetli kızı gibi onuda severdim kızın adı müjgan dı hayatımda duyduğum en güzel isim müjgan dayı bir yandan anlatırken ben kulak kesilmiş onu dinliyordum gece karanlıgından pek fazla seçemiyordum sualini kılık kıyafetini anlattıkça daha gövdemi dayıya doğru çevirdim pek fazla umursamadığım dayının yaşanmışlığını o gün eve geldiğimde anneme dedim ki anne senin adında müjgan olsun çok güzel isim değil mi dedim gülümseyerek yanağımı okşadı gel zaman git zaman müjganla istediğim münasebeti kurdum onunla günler cennet gibiydi sanki şimdiye kadar cehennemdeydimde müjganla cennet katına çıktım aradan 3 ay geçti ilk bahardayız müjganın okulu var bilindik bir üniversitede hukuk okuyordu ilk senesi olduğundan ben okula bırakıyordum alıyordum bir gün işim çıktı bizim kapıcı nusrete bıçak takmışlar dediler koşarak gittim gitmez olaydım nusreti kendi ellerimizle toprağa verdik bilseydim o gün birini daha toprağa vereceğimi gitmezdim. tekrar müjganın yanına gittim ama yoktu sordum bir arabaya binip gitti dediler aradan 1 hafta geçti müjgandan haber alamıyorum okulunuda gelmiyordu artık ailesi mahalleden taşındı yakın bir arkadaşı vardı mahallede nurten ona sordum sana geliyor mu diye yok *** abi müjgan evlendi haberin yok mu dedi o anda patates yüklü kamyonun altında kalmış gibi oldum kendimi neşet babanın meyhanesinde buldum neolmuştuda müjgan evlenmişti biz evlenecektik çocuklarımız olucaktı belki pembe panjurlu iki katlı evimiz olamayacaktı ama evlenecektik ama müjgan evlenmişti üniversiteden bulduğu fabrikatör bir babanın oğluyla 1 ay geçti o 1 ayın içinde mahalleye 6 kere gelmişti hepsinde karşısına çıkıp neden diye soracaktım ama bulamadım kaçıyordu benden ucu ucuna kaçırıyordum artık ümidi kestim müjgandan dediler ki fabrikatör kayın pederi kuyruklu araba almış müjgana sığmıyormuş dar sokaklı fakir mahalleme gelmiyormuş artık dediler fabrikatör oğlandan çocukları olacakmış bunu duyan babası yeni ev almış filanca manzaralı yerden yıkıldım onu duyunca evleniriz zannettim fakir soframız kurulur mutlu mesut geçiniriz zannetmiştim olmadı evlat kendimi içkiye verdim sonunda evsiz barksız sarhoşun teki oldum senin anlayacağın evlat müjgan paranın büyüsüne kapıldı gitti ben ise bu hale geldim şu karşıdan seni izliyorum 2 saate yakın burda insanları izliyorsun müjganı mı bekliyorsun yoksa boşuna bekleme müjgan gelmez dedi ve başladı kahkaha atmaya ne olduğunu anlamadım ayaga kalkıp gülerek uzaklaştı az önce olanları anlam vermeye çalısırken yan tarafımdaki sokak müzisyeni tebessüm ederek yanıma geldi ve o adamın adının necat olduğunu buraya her kim oturursa o dinlediğin hikayeyi anlattığını kafadan kontak biri olduğunu anlattı. o gün bugündür o adamı görmedim...

Buda böyle bir anımdır.