Gün 3.
Bu sabah uyandığımda okula okul için değil , ilknur için gitmeye karar verdim. zaten ben herşeyi boşvermiştim. Son zamanlarımda , bi anda ilknur çıkagelip arkadaşım olmuştu. Bu benim için işaret olabilirdi belki. Güzelce duşumu aldım. okula giderken de pastahaneden 2 tane ekler aldım. okulda ilk tenefüs ilknura verdim birini. gel yiyelim dedim. "aaa çok severim ekleri ^_^" dedi. birlikte bahcede bi banka oturduk. yedik güzelce. yerken de tesekkür etti tabii. onun ekler sevdiğini öğrendiğim iyi olmuştu. öğle arasına kadar çok boş takıldık. pek sohbet de etmedik. devamlı yüzüne bakıyodum onun. devamlı yüzünü , gözlerini , küçük burnunu , pembe dudaklarını izlemek istiyodum. o da bana bakıyodu. hafif bi tebessümle 3 dakika kadar bakıstıgımız olmustu. öglen arası oldugunda "benim hic yemek yiyesim yok ya ekler beni tuttu" dedi. bende aynen falan dedim bozuntuya vermedim gel gezelim dedim. bizim okulun hemen yanında kücük orman gibi ağaclık otluk biyer vardır. oraya gittik. çimlere oturduk. dizlerinin önünde ellerini birlestirdi. bende bagdas kurdum. hava pek sıcak değildi açıkçası. aralık ayının baslarıydı. ama kar yagmur falan yoktu. hırkalarla falan oturuyoduk. onun hırkasına sarıldığını gördüm. hırkamı ona vermek geldi aklıma. ama olmaz. bu çok ucuz bi numaraydı. yeterli olmazdı. üstelik kız benim ona yavsadıgımı zannedebilirdi. zaten bunları düsünürken rüzgardan ucusan simsiyah saclarını görünce dalıp gittim. karsı karsıya oturuyoduk. bana doğru yaklastı oturdugu yerde. dizlerimiz birbirine değdi. parmagıyla yaklas isareti yaptı. yaklastım. kulagıma eğildi. "gözlerin çok güzel biliyomusun" dedi. ben ne desem bilemedim. bu arada gözlerim yeşildir. teşekkürler dedim. bu iltifat karşılıksız kalamazdı. bende onun kulağına yaklastım aynı sekilde gülümsedi. "dudakların çok güzel biliyomusun" dedim. nefes verme seklinde kısa bi güldü. o da benim gibi utanmıştı sanırım. bak napcam , dedi. bas parmagı ve isaret parmagıyla alt dudagını sıkıstırdı. sonra üst dudagını oynatarak "mam mam mam mam" yaptı. güldük.
Sanırım ona orda, her şeyiyle aşık olmuştum. Hayatımı orda değiştirmiş olabilirdi belki.
Bir dudak , bir sima , bir kız bu kadar güzel olabilirdi.
Hava biraz serinleşince hadi kalkalım dedim ben. ayaga kalktım hızlıca. elini uzattı onu çekmem için. tuttum elinden çektim kaldırdım. eline dokunmak çok güzel bi duyguydu. kalkınca burun buruna gelmiştik ama ben fazla uzatmadan hemen döndüm okula doğru. okula girdik. ben bi lavaboya gideyim dedim sen sınıfa git. tamam dedi. ben lavaboya girdim. benim arkamdan bizim sınıftan 3 çocuk daha girdi tuvalete. ben elimi yıkarken aynadan baktım. biri bana yaklaştı. " bana bak ayağını denk al yavşak oldun çıktın başımıza" dedi. şöyle bi dik baktım. pek kendimden ödün vermemeye çalıştım. açıkçası ilknurdan ötürü hafif bi özgüven gelmişti. biraz da yapılıyımdır. asosyal olsam da sporumu yaparım. şöyle bi döndüm. "sana noluyor lan" dedim. "ilknuru gözüme kestirdim yavşama giberim ayağının ayarını" dedi. o öyle deyince , gözüme kestirdim deyince ben duramadım. cümlesini bitirir bitirmez gelişine yüzüne vurdum. yere yatıp yüzünü tuttu. arkadaki ikisi üstüme çullandı. birini atıp duvara çarptırdım. kalkana kadar diğerinin karnını tekmeledim. diğeri gelince de göğsüne yumruk attım. nefesi daraldı. ben de ordan çıktım direk. sınıfa gittim çantamı eşyamı aldım. ilknur bana ne oldu falan dedi. üstüm başım da battı biraz orda. ben sadece 2 saniye yüzüne bakabildim. sonra direk koşarak eve gittim. evde uzun bi gece beni kovaladı. düşündüm. ne yapmıştım ki ben. bugüne kadar bi derdim yoktu. bi kız geldi. ve ben onun için kavga etmiştim. üstelik dövmüştüm. açıkçası ben kendime şu kadarcık güvenmezken bu olanlar beynimi yoruyordu. derin düşüncelerdeydim. annem falan da ne oldu erkencisin dedi ama dersler boş geldim dedim. ilk yalanımı söylemiş oldum. odamda mal mal takıldım. kendi kendime kıçımı yırttım. ilknur mesaj atıyodu. hiçbirine bakmadım. aradı açmadım. tüm gece uzun uzun düşündüm.
Tüm olanlara rağmen hissettiklerim paha biçilemezdi..

Gün 4.
Uyandım. içimde birini dövmenin ,birine vurmanın verdiği ufak bi mutluluk hissi vardı. Kalktım. kahvaltı etmeden çıktım evden . okula gelene kadar tedirgindim biraz. o şerefsizlerin beni sıkıştırıp dövmesi an meselesiydi. ama okula geldiğimde böyle bişey olmayacagını anladım. çünkü müdür beyimize çoktan gitmişlerdi. ve 3. tenefüse kadar okulda şanım yayılmıştı. "vanic 3 kişiyi dövmüş". herkesin bana bakış açısı değişmişti. ilknurdan uzak tutmaya çalışsam da kulağına gitmişti. "doğrumu bunlar" dedi. "hayır bana saldırdılar" dedim. "niye saldırdılar"deyince ses çıkaramadım öylece kaldım. ne diyecektim ki. 4 günlük tanıdıgım kıza laf ettiler dövdüm diyemezdim. "bilmem sataştılar bende kendimi savundum" dedim. sonra o huur cocukları müdürün yanından geldiler sınıfa. kapıtı tıklatıp girdiler tabi derse. hocam müdür beyin yanındaydık özür dileriz dediler. geçin dedi hoca. sonra "vanic'i müdür bey çağırıyor" demesiyle bütün sınıf oooo çekti. onun yüzündede ipne bi sırıtış vardı. ben sinirden çatlıyordum. kalktım sınıftan çıkarken de omuz attım buna. çöp kovasına doğru kaydı güldü sınıftakiler. müdürün yanına gidince de korktuğum başıma gelmişti. o gün dahil 7 gün uzaklaştırma aldım. hocam benim suçum yok desem de 3 kişinin şahitliğini benim şahitliğimden üstün tuttu. yapacak bişey yoktu. sınıfa geldim. hocam izninizle dedim. toparlandım. ilknur "nereye gidiyosun daha konuşamadık bile " dedi. bende baktım. o öyle deyince gözlerim doldu. görüşürüz dedim sessizce. sonra o huur çocuklarına döndüm. gözlerim kızardı bakarken ona. sonra yanağımdan akan 1 damla yaşla hızlıca çıktım sınıftan. okulun kapısının önüne geldim. çıkışa kadar gitmeye niyetim yoktu. ilknura ne yapacakları sarkacakalrı sarkmayacakları belli olmazdı. onu güvende tutmam gerekirdi.ama annemin beni arayıp hemen eve gel demesi uzun sürmemişti. haberler çabuk iletilmişti anneme. bende çaresiz gittim. annem oğlum sen ne yaptın falan dedi. babam uzakta çalışır. ayda bir gelirdi eve. o yüzden babama pek hesap vermek zorunda olmazdım. ama annem üzülmüştü. belki ilk defa onu üzüyodum bilemem. nolacak şimdi dedi. 1 hafta evdeyim işte mutlu ol dedim. olum sicil bu dedi. boşver anne olan oldu dedim. uzatmadan odama geçtim. okul çıkış saatine kadar oyun oynadım. kafamı dağatayım dedim. o saatlerde ilknur hemen beni aradı zaten. bisürü de mesaj atmış ama görmemiştim. nerdesin dedi. evdeyim dedim. eviniz nerde hemen geliyorum dedi. manyakmısın dedim. bak şuan otobüse doğru yürüyorum nerde eviniz dedi. bende dur dur ben gelirim çarşıya dedim. bi kafe söyledim oraya gel dedim. ben bilmiyorum ki buraları dedi. bende o zaman durakta bekle ben alırım seni dedim. sesim titremişti konuşurken. hemen çıktım evden buluştum onunla yarım saat kadar sonra. beni görünce hemen sarıldı. ben noluyor amk desem de içimden , gayet güzel bişeydi sarılmak. bende karşılıksız bırakmadım sardım onu. baktı bana. okulda dedikodular çabuk yayılır. keşke bıraksaydın da yavşasaydı bana, dedi. onun öğrendiğini görünce bende utanmıştım tabi yüzümü çevirdim. bana bak dedi. baktım. değdi mi sence dedi. bilmem şeklinde dudaklarımı büktüm. gözlerim kıpkırmızı olmuştu. şimdi 1 hafta nabıcam ben sıra arkadaşım olmadan dedi. söyle o otursun işte dedim. saçmalama ya dedi kızdı. öyle bişey olursa onu öldürmekten beter ederim dedim. dalga geçer gibi ve hafifte kendin emin bi tavırla hı hı dedi. bende edemem mi dedim güldüm. tepkisinden sonra hayatımı değiştirecek şeyler olacağını anlamıştım.
Tüm gün ayılamadım. Ve konuştuklarımızın hiçbirine dikkat edemedim ;

"Benim kalbimi fethettin , onu da beter edersin inanıyorum ^_^... "

Yarım kızarmış yanaklarla tüm günümü geçirdim.Bi ara morarmış bile olabilirim. Sıcak bastı tüm akşam. En son ayrılırken "Gerçekten fethedebildim mi kalbini" dedim.
Elimi tuttu. Göğsüne koydu.
"Seni tanımıyorum , ama her şeyimle senin oldum" dedi. Sadece ufak tebessümler edebildim. Çok heyecanlı ve çok mutluydum. o akşam eve geldiğimde ne cezam kalmıştı aklımda ne bişey. Dünyanın en mutlu kişisiydim artık.

Gün 5.
Bu sabah aldıgım kısa tatilinde etkisiyle baya geç kalktım. annem güzel bi kahvaltı hazırlamıştı. yedim. sonra ilknurla mesajlasma basladım. başta sen dersi dinlesene nabıyon telefonla dediysem de pek umrunda değildi. benim de işime gelmişti onunla mesajlaşmak. güzeldi neden olsa. o bin bişey yaparsa falan haber et beter ederim onu ben dedim. güldü edersin tabii inanıyorum dedi. okul çıkışına kadar öyle napıyosun ne ediyosun muhabbetleriyle konuştuk. çıkışta aradı beni. bende ayıp olmasın diye kapatıp geri aradım. açtı. nasılsın dedi . iyiyim ilknur sen nasılsın dedim. sanki tüm mesajlaşmalarımız rüyaydı da şimdi konuşuyoduk.Ben de iyiyim dedi. bu gün görüşemiycez galiba hı dedi güldü. bende napalım herşey olacağına varır dedim. çok zor oluyo sensiz okul dedi. bende bişey olmaz daha 3-4 gününü bensiz geçiriceksin okulda dedim. deme öyle ya dedi. cuma çıkışı oldugu için zütü rahattı onunda. bugun bulusamıycaz galiba dedi teekrar. sanki onu davet etmemi bekliyodu ama ben davet emedim. bugün biraz yalnız takılayım diye düşündüm içimden. başka zaman artık dedim. sanki buruk bi ses tonuyla iyi madem birazcık kafanı toplarsın sen de dedi. bende aynen dedim. görüşürüz kendine iyi bak tamam mı sataşma öyle sağa sola ben yokken ^_^ dedi. bende güldüm söz veremem görüşürüz dedim güldüm. kapattım. bilgisayara oturdum ilknuru araştırmaya başladım. facebook twitter ask.fm tumblr ne var ne yok hepsine baktım. buldum da. çok güzel fotoğrafları vardı. aslen izmitliymiş. ve babasının durumunun bi hayli iyi olduğunu da anlayabiliyodum fotoğraflardan. hiç erkeklerle yada bi erkekle çekilmiş fotoğrafı yoktu. hepsini ya kızlarla çekilmişti ya da tek. bu da hoşuma gitmedi diyemezdim. Siyah saçlarını , pembe dudaklarını , beyaz yüzünü ön plana çıkaran birçok fotoğrafı vardı. hemen hepsini indirdim. telefon arka planım yapmadım tabii ilknurun karıştırma ihtimaline karşı. ama tüm bilgisayarım ilknurun fotoğraflarıyla dolmuştu. o sırada annem girdi odaya. görmesin diye kapattım. görmesi bi sorun olmazdı ama şu an da hazır değildi. ne diyecektim ki anneme. anne bak sevgilim oldu dersem onun için kavga ettin dimi derdi hemen. riske atamazdım. hadi oğlum yemek yiyelim dedi. tamam dedim kalktım. yemeği yedikten sonra bi ağırlık çöktü üstüme. odamda şınav mekik falan filan derken uyuyakalmışım yerde.

Gün 6.
Cumartesi sabahı. herşey iyi hoş güzel. herzamankinden biraz daha erken kalktım. dışarı çıktım saat 9-10 gibi. koştum birkaç kilometre. sonra annem aradı hadi gel oğlum kahvaltı edelim dedi tamam dedim geliyorum. çarşıdan yürüyim bare biraz birkaç insan yüzü göreyim dedim. çarşının ortasına geçtim yürüyorum kulaklık takılı kulağımda. arkamdan birinin hızlıca sırtımı tuttuğunu farkettim. döndüğümde şaşırmam kısa sürdü. ilknurun orda ne işi vardı ? aa nabıyosun burda falan dedim. babam bizi kahvaltıya getirdi tanıyalım diye dedi. oo iyi afiyet olsun dedim. e hadi gelsene kahvaltı edelim dedi. bende yok ya olmaz saçamalama siz ailecek yiyin zaten annem bekliyo beni falan... desemde aşırı ısrar ettiler. sonra babası içerden çıktı kapıya. "Vaniiic , gel oğlum çekinme yav :D" dedi. ben şaşırdım. adam ismimi nerden biliyor ? nerden çıktı şimdi kahvaltı falan ? annemi aradım söyledim anne ben gelemiycem şimdi ama beklersen 1 saate falan gelirim dedim. tamam oğlum beklerim de noldu başına iş açma dedi. yok anne bi arkadaşla karşılaştım onunla takılıcam biraz dedim tamam dedi kapattı. bende içeri utana sıkıla girdim. babası sırtımı sıvazladı yavasca iki kere vurdu "ehe ehe demek meşhur vanic sensin he" dedi. bende ne münasebet efendim dedim güldüm. geç bakalım otur şöyle dedi annesi "hoşgeldin evladım" dedi o sırada. hoşbulduk afiyet olsun dedim bende . ilknurun karsısına oturttular beni. ben basımla noluyor amk isareti yaptım. ilknur da dudak büktü alttan ayağıgla hafifçe vurdu bacagıma bende neyse isareti yaptım. nasılsın iyimisin falan faslı geçtikten sonra "ilknur bize senden baya bahsetti , yeni okulunda senin gibi bi arkadaş bulabilmesi gerçekten büyük şans, zor bulunuyo bu dönemde senin gibi çocuklar hee" dedi babası. benim yüzüm kızardı. biraz da zütüm kalkmıştı ama. ilknur beni neden anlatsın ki ailesine ? Üstelik o kadar da iyi bi insan değilimdir genelde. ilknur da babası bunları söyleyince biraz utandı benden . bende ondan utandım. basımızı eğdik. "yesene oğlum çekinme kızımın sevdiğini ben de severim " dedi. benim içime bi güven duygusu gelmişti orda. ayıp olmasın diye birkaç bişey attım ağzıma. Artık ben kalkayım ya dedim yarım saat sonra falan. "tamam yav sen bilirsin ,tutmayalım annen bekliyomuş seni de" dedi babası. bende sağolun herşey için tanıştığıma memnun oldum efendim, dedim. asıl biz memnun olduk oğlum kendine iyi bak dedi. sonra ilknura arkadaşınla dolaşın isterseniz biraz dedi. o sırada benim züt tutuştu. yanımda para yok pul yok. kız gelse ne yapacaz ? sonra ben dışarda beklerken ilknur geldi yanıma hadi gidelim dedi güldü. bende napıcaz ki falan dedim boşver gibisinden. gezelim işte seninle olmak güzel ^_^ deyince ben bişey diyemedim. peki dedim çıktık yola. çarşıda bi park var oraya gittik. banka oturduk. beni eşofmanlı görünce hayırdır spordan falan mı dedi evet sayılır dedim. koluma sarıldı basını omzuma koydu e tabii bu kasları eritmemen lazııım dedi güldü bende kolumu hunharca sıkıyorum hayvan gibi sıktım fıtık olacaktım az kalsın. sonra başı omzumdayken bence dünyanın en tuhaf çifti biz olabiliriz dedi. bende "yani artık çiftiz öyle mi ?" dedim. kalktı hızlıca omzumdan. "değil miyiz ?" dedi. bende "öyleyiz tabii " dedim sırıttım sonra yanaklarımı sıktı tabi öyleyiz dedi. benim alet de kalktı bu sırada. bi kıza dokunmak tamamdı ama bi kızın yüzüme dokunması hareketlendirdi ufaklığı. bende eşofmandan belli olmasın diye banka bağdaş kurdum öyle oturdum. rahat ol falan dedim kıza da yanlış anlamasın diye. biraz muhabbet ettik. biliyomusun sana bakarken mutlu oluyorum dedim. o da e herşey karşılıklı dedi güldü tekrar. bende saat kulesine baktım o sırada. annemi aradığım saatten beri 1 saat 20 dakika olmuştu. ben artık gideyim ya annem merak etmesin dedim. o da "tamam canım sen bilirsin annen üzülmesin şimdi" dedi. bana canım demişti. ilk defa. ben de başımı salladım aynen işareti yaptım. ayağa kalktık saçımı düzeltti. avucuyla da anlımdaki teri sildi. sarıldı sonra hadi görüşürüz, umarım hızlı görüşürüz çünkü görüşmeyince tırlatıyorum dedi güldü. bende merak etme en yakın zamanda dedim. telefonuna bakmayı unutma diye bağırdı ben koşmaya başlayınca. başımı salladım arkaya dönüp. eve geldim. annem kahvaltı masasında bekliyodu. oturdum onunlada yedim. mutlu gibisin hayırdır dedi annem güldü. bende yok bişey ya falan filan geçiştirdim annem de eh seni bakışı attı. ben utandım biraz anne ya falan dedim. günün kalanını anneme ayırdım tamamen. uzun zamandır birlikte vakit geçiremiyorduk nede olsa. 6-7 saat ayırsam bişey kaybetmezdim.

Gün 7.
Standart bi pazar sabahına uyandım oturma odasında. Gece annemle film izlerken uyuya kalmışım. tabi annem benden önce uyanıp üstüme pike atmış. uyanınca annem günaydın oğlum ne zaman hazırlıyım kahvaltıyı dedi. bende günaydın dedim daha değil anne sonra yeriz. tamam sen bilirsin dedi oturdu sabah programı izliyor. telefonum nerde dedim şarja taktım odana dedi sabahtan beri ilknur diye biri arıyo seni ben de tanımıyorum diye açmadım ama önemli olabilir bak istersen dedi bende hadi ya dedim fırladım. baktım 79 okunmamış ileti 24 cevapsız çağrı. eyvah dedim yandık. aradım ilknuru hemen. sinirliydi. "nerdesin sen" dedi. evdeyim ya uyuyakalmışım da görmedim falan dedim. "çok merak ettim niye bakmıyosun telefonuna" dedi. "ya annemle takıldım da biraz" deyince biraz sakinleşti. "iyi o zaman" dedi. ben de "kızdın mı" dedim ilkten "yok" dedi . birkaç saniye sonra da yumuşak bi ses tonuyla "yok canım kızmadım neden kızayım ki" dedi güldüğünü sezer gibiydim."sesini duydum ya şimdi o yeter" dedi. sırıtsam da kendi kendime o göremiyodu tabii. bugün çıkıcakmıyız dışarı ? dedi. ben de bugün biraz işim var dedim çıkamazdım bugün çünkü annem görürse cidden merak eder didiklerdi. "çıkamazmıyız çıkamazmısın?" deyince ben öyle kaldım. şey ay uy falan derken "anladııım" dedi. "neyse o zaman sonra görüşürüz" dedi kapattı telefonu benim görüşürüz dememe bırakmadan. of falan dedim içimden.
Yarım saat sonra zil çaldı. ben oyun oynuyorum oyunun ortasındayım annem baktı olum git şu ekmekleri al gel aşağıdan bakkal ekmek getirdi dedi. bende "hay ananı gibeyim bakkal gibi evveliyatını gibeyim geçmişini gibeyim.." falan söve söve indim koşa koşa aldım geldim. 5 dakika sonra yine zil çaldı "hay gibecem ananı bakkal gibi" dedim orta bi ses yüksekliğiyle. Annem de oğlum bi gel dedi. nerdesin dedim balkondayım gel bi dedi. gittim kapıdan geçerken balkona bi kız seni sordu dedi bi baktım aşağıda ilknur. koştum aşağı kapıya direk. bide pazar hali eşofman don atlet ne olduysa çıktım dışarı ilknur nabıyosun burda allah aşkına dedim. sonra adresi nerden buldun diyecektim ki dün babasıyla otururken oturdugum yeri söyledigimi hatırladım. sonra hafif kapıya doğru giriştik balkondan annemin görme ihtimaline karşı. boynuma ellerini sardı özlediiim ya dedi. bende daha dün görüştük ilknur abartmıyomusun dedim. sen yokken çok sıkılıyorum biliyomusun dedi tatlı bi ses tonuyla. gerçi sesinin her tonu tatlıydı da.. bende ellerini tuttum öptüm avuçlarını. biraz daha dayanacaksın artık napalım dedim. o sırada annem geldi arkadan hoşgeldin kızım dedi biz hemen anlık bir hareketle ayrıldık tabii annem görmemişti bizi öyle. hoşbulduuk meraba dedi ilknur. sanki annemle konuşurken sesi değişmişti. annem buyur gel içeri bi kahvemizi iç dedi. ilknur da bana baktı bende başımı büktüm hafif gülerek. geldi içeri oturttuk salona. ben de atletliydim üstümü değiştirip geleyim dedim dişlerini gösterdi ilknur annem görmüyor tabii mutfakta. ben de güldüm tişört giyip geldim. annem geldi yanımıza. hayırdır nerden tanışıyosunuz kimsin nesin gibisinden sorular yöneltti ilknura. ilknur da anlattı işte okula yeni geldim vanic en iyi arkadaşım da onu görmeyince merak ediyorum biraz ondan geldim dedi sonra eviniz de çok şirinmiş dedi anneme can alıcı noktadan muhabbeti açtı. tam 55 dakika boyunca kadın sohbeti yaptılar resmen. ben dışlandım ortamdan. sanki annemin sınavından geçiyodu ilknur. kahkahalar gülüşmeler .. tabii her annenin yaptığı oğlunu kızların yanında rezil etme gerçeği de ortada. ikidebir yüzüm kızarıyor annee! diyorum. gülüyolar sonra ilknur. maşallah oğlunuz çok sevecen dedi benim omzumu tutup. ben de eh yani sanki 6 yaş büyüğüm gibi konuştun dedim. annem de öyledir tabi benim oğlum sen de pek tatlısın maşallah dedi ilknura. teşekkür ederim dedi ilknur da. annem de "ben vanicin hiç kız arkadaşları olduğunu bilmiyodum" dedi. sonra biraz durdu "aslında ben arkadaşı olduğunu bilmiyodum" dedi. benim moralim bozuldu annem öyle deyince. yüzüm gülmez oldu. tüm neşemi yitirdim sanki bi anda. kasıldım bi an. hiç konuşamadım. sinirli bi şekilde kalktım. hırkamı aldım çıktım dışarı. galiba annem de üzüldü benim o halime. arkamdan ilknur da kalkıp geldi zaten 5 dakika sonra. ben 2 sokak ilerde bi köşeye oturdum etrafı izliyodum. arada önüme bakıyodum. sonra ilknur geldi. ben o bişey demeden "annem bile alışık değil bak, ben yalnız olsam daha iyi belki" dedim. "önce beni terketmen lazım" dedi. "terkedemem ki seni" dedim. sonra yanağımdan öptü beni. sonra elini yanağıma koydu. "sen üzülme bak ben varım. biz bize yetmezmiyiz" dedi. hafif bi tebessüm ettim istemeden de olsa. ilknur benimle her konuştugunda mutlu oluyodum tamam doğruydu. ama sonuçta yalnızdım. değiştirilmez bi gerçekti. sonra bana yanağını gösterdi. ben de onu öptüm. dünyanın en güzel hissiydi diyebilirim. bi kızı öpmek değil , ilknuru öpmek. sonra gözlerimin dolar gibi olduğunu farkettim. azıcık daha duygusallaşsak ağlayacaktım. ağlamamam gerekirdi sert erkek izlenimi oluşturacaktım ben. başımı salladım bi sağa sola. hadi artık eve dön dedim ilknura. ama sen.. dedi beni boşver ben iyiyim bak , o öpücükten sonra nasıl kötü olabilirim dedim gülümsedim. o da tamam peki o zaman dedi. bi kere daha öptü beni görüşürüz dedi. bende görüşürüz dedim yolculadım onu eve geldim. annem oğlum dedi efendim dedim. özür dilerim dedi bişey demeden odama gittim. tüm gün aç susuz durdum odamda. annem arada geldi sordu bişey yiycekmisin oğlum böyle yapma falan dediyse de aç değilim dedim. çünkü anneme gerçekten kızmıştım bunu anlamasını istiyodum bi nevi. akşama kadar odamda yalnız başıma takıldım.
Hep yaptığım şeydi ya zaten..