Açık kalan televizyonun sesi odada belli belirsiz bir uğultu yaratıyor, Sokak lambalarının loş ışığı pencereden içeriye vuruyor, sokaktan geçen arabaların farlarıyla birlikte odanın duvarında ışık oyunları yapıyordu. Beyefendi,Televizyonunun karşısındaki tekli koltuğa kurulmuş, elinde harman viskisiyle dizlerindeki şeffaf dosyaya bakıyordu.

[ ENTROPi ; 10 EVRE ] yazıyordu kağıdın en üstünde dev puntolarla.

Beyefendi sıkkın bir biçimde sayfaları çeviriyordu.

Aradığı sayfaya ulaştığını yine atılan başlıktan anlamıştı.

[ EVRE 3 – Spekülasyon – Manipülasyon ]

Beyefendi viskisini yudumlarken gözleriyle satırları dolaşıyordu.
Borsalarda yaratılacak dev manipülasyon dalgasından bahsediyordu okuduğu satır. Uzun vadede piyasaların çökmesiyle alakalı şeytani bir yol haritasıydı bu.
Beyefendi satırları hızlıca atlıyordu. Yazılanlar ilgisine ve izanına uymuyor gibiydi.

Bölümün sonlarına doğru,4.evreye gelmeden aradığı satıra ulaştı.

“ ... Pr çalışmaları bittiğinde ve Bu itidalsiz ortam yaratıldığında, ‘Kelle Avcılığı’ başlar ve sahaya sürülcek isimler belirlenir ( bknz; Sayfa 256-286)... ” yazıyordu dik dik baktığı paragrafta.

Beyefendi elindeki dosyayı karşı kanepeye fırlattı bir hınçla. Yanındaki komidinden kumandayı alıp kanalları dolaşmaya başladı.

Katıldığı bir tartışma programında gündemi değerlendiren milletvekilini gördü. istemsiz kulak kesildi söylediklerine. Gün içinde gazete gördüğü Cenk karlı’ydı bu.Gözleri merak içinde büyüdü.

-“ ... Ama bakın enver bey,siz milletvekili sıfatıyla beni çağırıyorsunuz, normalde böyle programlara katılmıyorum biliyorsunuz,o zaman milletvekili sıfatıyla konuşmam ön görülmez mi?”

-“ Öyle tabi ki de Cenk bey, Burda ,medyada sürekli hakkınızda yazılan çizilen ,eleştiri demeyelim de yorumlara ‘cenk’ bey olarak cevabınız nedir onun için çağırdım.”

-“ Neymiş efendim yazılıp çizilenler?” diye meraklı bir tonda sordu milletvekili.

-“ Efendime söyliyeyim, işte otorite karşıtı, dini meselelerle arasını uzak tutan... ”
Sunucu sözlerini pek dikkat etmeden seçiyor gibiydi.

-“ Hiçbirine katılmıyorum... ” diye sert bir tonda söze girdi milletvekili ve sunucunun lafını ağzına tıktı.

Beyefendi milletvekilinin cevabı üzerine gülümseyip televizyonu kapattı.

Viskisini bardakta bırakıp, yatağına geçti.

Uzun süre tavanı izledikten sonra zorlukla uykuya dalabildi.

Kollarında tüm gece hissetiği kütle’nin ekgib olduğunu farkedince uyandı hande. Gün ışığı yolunu kapadan dev perdenin engeline takılmıştı.Oda’nın içi kirlenmiş halı ve iç çamaşırları kokuyordu.

-“ Devran!” diye seslendi. Cevap gelmedi.

-“ binlerinin yanına gitti herhalde” diye sesli düşündü hande.

Leş gibi olmuş ağzını fırçalamadan ,neredeyse cila niyetine,bir sigara yaktı.
Etrafa savurduğu eyşalarının arasından deri ceketini bulup, ceplerini karıştırdı.
Sabah sersemliğinin de etkisiyle önce aradığını kendi bulamadığını sandı.
Ama beyefendi’nin hande’ye bıraktığı kart,o ceketin cebinde yoktu.

Beyefendi, her seferinde adımlarını dikkat ederek seçtiği zeminde, molozların bir köşeye yığıldığını gördü.

Adem, Bilgisayarının başında değil,tam yanında, getirdiği siyah poşetin içinde birşeyler arıyordu.

-“ Heh geldin mi?” diyerek arkasını döndü Adem.

-“ Toplamışsın buraları” diye cevapladı beyefendi.

-“ Takılıp düşücem korkusu yetti,Bak getirdim ne lazımsa”

Beyefendi poşetin başına üşüştü.

Adem içindekileri itinayla çıkarıp, masanın üzerine diziyordu.

-“ Avukat kimliği, gerçektir bu arada,” dedi ve gülümsedi.

-“ Kadıköy savcılığından ıslak imzalı ve mühürlü, dava dosyasını yeniden açtığına dair ibraz belgesi... Bak bu da güzel, emniyet müdürlüğünden kayıptır ilanı, yine imzalı”

Beyefendi adem’in heyecanını merakla seyrediyordu.

poşetin içindekileri dizip, sandalyesine oturdu.

-“ Ekgib rapor ve belge yok.Şimdi ne yapacağımıza geçelim.”

Beyefendi kulak kesildi. Adem poşetin içindekileri dizip, sandalyesine oturdu.

Her zamanki gibi bir sigara yakıp ateşledi.

-“ Plan ne bunlarla?” diye sordu beyefendi. Adem başını salladı.

-“ Hani kız’ın 1 ay kalması gerekiyordu,4 ay geçmişti, hatırlıyor musun?”
Beyefendi başını salladı.

-“ işte, cezaevinden yoklama kaçağı ilanı veriliyor , Savcılık dosyayı yeniden açıyor,
Kız kaçaktır damgası yiyor ve... ”

-“ ve ne? Ben bunların neresindeyim?” diye sordu beyefendi.

-“ Sen, Kasıntı dostum,Sen kızın avukatısın, Mahkeme’de onu savundun. Unuttun mu yoksa?” diyip gülümsedi adem.

-“ Müvekkilinin dosyası yeniden açılınca sana da ibraz geliyor tabi ki.zütün tutuşuyor , organize çetenin bir parçası olmana kadar varacak suçlamalar yiyebilecek durumdasın.”

Adem sigarasından şevkle nefesler alıyordu.

-“ Hop, Kızın kaldığı Akıl hastanesine koşuyorsun, zütünün zorda olduğundan bahsediyorsun, Savcılığa yazı yollayacağını söylüyorsun,Bu arada kızı da görüyorsun. Kimliğini de suratlarına yapıştırıveriyorsun bu arada.”
Beyefendi ,Adem’in anlattıklarını merakla dinledi ve tek kelimeyle özetledi düşüncelerini

-“ Zekice..”

Adem başını salladı.

-" Ne zaman " diye sordu adem.

-" Hemen bu gece" diye yanıtladı beyefendi.

Adem'in paketinden bir dal sigara alıp ateşledi.ilk nefesten kısa bir öksürük tuttu.

-" Bana bunlarla gel işte" diyip gülümsedi beyefendi.

Adem onun yanak kaslarını oynattığını ilk kez görüyordu.

Hande önce biraz panikledi, Pantolonunun da cebini karıştırırken farkına vardı.

-“ Devran” dedi sert bir nefes vererek. Pantolonu yere fırlattı ve mutfağa doğru yollandı.

Boş buzdolabından iki yumurta alıp, tezgahtaki kurumuş yağ lekeleriyle dolu tavaya kırdı.
Ocağı açıp oturma odasına geçti. Sigarası hala elindeydi. Televizyonu açmaya yelteniyordu ki dış kağı açıldı.

Gelen devrandı.

-“ Ne demek oluyo bu şimdi?” diye sordu hande ayaklanarak.

-“ Ne?” dedi devran boş boş bakıyordu hande’nin suratına.

-“ Ha? Kart’ı diyorsun, bizim çocuklara gösterdim.”

-“ EE?” diye sordu hande. Siniri katlanıyordu.

-“ Ee’si bi tak yok, isim sahte. Adrese gittim bende.”

Hande cevap vermedi. Devran’ı dinliyordu.

-“ Küçükpark’ın orda bir heykelin önü. Hiçbirşey yok.”

Hande sakince nefes almaya başladı.

-“ Söylenen tarihte gitmedin de ondan.” Diye cevapladı

-“ Sakin ol,Kıllandım biraz, merak ettim sadece,al..” dedi ve kartı hande’ye uzattı.

Hande kartı aldı. Sigarası küllükte ziyan olmuştu.

Birbirlerine boş boş bakarken ani bir tepki verdi.

-“ Yumurta!” dedi ve mutfağa hızlı adımlarla yollandı.

Beyefendi, arabasının dikiz aynasından yansımasına bakıyordu. Nokta nokta olmuş kirli sakalları Klas görüntüsüne bir çizik atıyordu. Traş olması gerektiğini düşünüyordu.

Kontağı kapatıp, Sağ ön koltuktan adem’in hazırladığı dosyaları alıp, arabadan indi. Hava kararmıştı.

Karşısında Sık ağaçlı bahçesiyle bir kışlayı andıran, Erenköy Ruh ve sinir hastalıkları Hastahanesi duruyordu.

Derin bir nefes aldı.Ön kapının solundaki Bekçi kulübesinde Görevli, Dışarı çıkmış sigara içiyor, Beyefendi kapıdan geçerken onunla gözgöze geliyordu.

Beyefendi hafifçe başını salladı selamlayarak. Görevli aynı şekilde cevap verdi.
Hastaneye Giden ana yol,dev çınar ağaçlarıyla süslenmiş. Etraf böcek sesleriyle gece’nin bilindik müziğini çalıyordu. Beyefendi’nin aklında,bu uğraşların istediği şekilde sonuç verip vermeyeceği vardı.

Tedirgindi ancak,Ön bahçenin huzuru onu şehrin gürültüsünden koparınca biraz sakinleşmişti.

Solunda, Süs havuzunun ortasına kurulmuş, beton bir mermer vardı. Ellerindeki pirinci ayıklarken,onu eteğinden savuşturan anne ve çocuğun manzarası anlatılıyordu.
Ana Binaya Girmeden, sağa saptı. Hemen karşısında Erenköy pgiboterapi merkezi bulunuyordu.

içeri girdi. Danışman niyeti kurulmuş küçük masa’da,acemiliği suratından akan tatlı bir genç kız oturuyordu.

-“ Merhabalar,Ben Avukat Bekir Budak. Burada misafir edil... ”

-“ Hoşgeldiniz Bekir bey, Geleceğinizin haberini aldık.” Diye sözünü kesti danışman kız.

Beyefendi hafif durakladı.Ama dışa renk vermedi.

‘ Bak sen şu Adem’e ’ diye düşündü.

-“ Çok güzel, Niçin geldiğimizi biliyorsunuz madem... ” dedi.Bir an önce işe koyulmalarının imasını yaptı.

Danışman kız gülümsedi.

-“ Belgeleri görebilir miyim?” diye sordu.

Beyefendi Masanın önündeki sandalye’ye oturdu. Elindeki dosya’dan sahte savcılık belgelerini, hapishane kayıp ilanını ve kendisine gelen sözde ibraz belgesini kıza uzattı.

-“ Siz bekleyin, Bunları müdür’e getirip geleyim,E birşey içmek ister misiniz?” diye sordu tatlı kız.

-“ Yok teşekkürler” dedi beyefendi elleriyle dur işareti yaparak.

Kız Ana binaya doğru giderken, Beyefendi etrafı Gözlemliyordu. Sıradan,sıkıcı, boğuk renklerle donatılmış bir hastane odasından farklıydı gözüne çarpan detaylar.
Büyük ihtimalle Hastaların yaptığı heykeller,el işleri, resimler,kilden şekiller rafları süslüyordu.

Kız gelene kadar Beyefendi etrafındakilerle ilgilendi.
Kısa bir süre sonra kız, yanında yaşlı, saçları ağarmış, sevimli bir amcayla geldi.
Beyefendi, onlar içeri girince ayağa kalktı.

-“ Hoşgeldiniz avukat bey, Birşey ikram etmemişler?” diye sordu müdür.

-“ Sağolun... Siz Konu’yu biliyorsunuz değil mi?

-“ Evet baro’dan aradılar.” Dedi.

Beyefendi içten içe gülüyordu. Adem’in sahteciliği onu bile şaşırtmıştı. Müdür,Ona Merkez’in dışarısı eliyle işaret ediyordu.

Danışman kız masasına oturmuştu.

Beraber gecenin karanlığında yürürken müdür lafa girdi.

-“ Valla nasıl oldu anlamadık Bekir bey,Biz savcılığa yazı yolladık sürekli... ” diye şikayetini dile getirdi.

-“ Anlıyorum, Kadın Tutukevi’nin müdürü herhalde bilgilendirilmedi. Prosedür gereği yoklama kaçağı ilan etmiş olabilir. Kendisiyle görüşmedim.” Diye cevapladı beyefendi.
-“ Kız, hapishaneye dönecek durumda değil ki... Napacağız bilmiyorum... ” diye sayıklandı müdür.

Beyefendiye dönerek ;
-“ Siz şimdi ne yapacaksınız onunla?” diye sordu.

Ana binaya az kalmıştı.

-“ Dosyasını baştan hazırlayıp savcılığa yollayacam. Buraya gelmemin sebebi kız’ın burdaki mevcudiyetini belgelerle sabitlemek, Sizden tedavisindeki raporları ve gelişmeleri almak.3 aydır kayıp görünüyor.”

-“ Valla avukat bey,20 yıldır bu işle uğraşıyorum.Her türlü hastayı gördüm.Bu,bu kız çok farklı”

dedi müdür.

-“ Nasıl geçiyor burda günleri?” diye sordu beyefendi.

Müdür önce biraz sessiz kaldı.

-“ Nasıl geçsin, Sürekli yatağa bağlı halde. Arada bahçeye çıkarıyoruz. Rahat durmuyor, ağlama krizleri geçiriyor”

-“ Ziyaretçisi var mı?” diye sordu beyefendi.

-“ Babası Hiç gelmedi.Ama annesi dayanamıyor, bazen bahçeye çıkardığımızda gelip uzaktan onu izliyor.Ama sadece uzaktan” dedi müdür.

ikili ana binadan içeri girip müdür’ün odasına geçti.

Müdür koltuğuna oturdu.Alt çekmeceden sarı bir form çıkardı.

-“ Adli vaka ziyaretleri” dedi müdür. formu beyefendiye uzattı yanında bir kalemle.
Beyefendi formu doldurmaya başladı. Sahte avukat kimliğini, ziyaret sebebini, çalıştığı sözde baro’yu
Yazdı.

-“Siz, Raporları bulurken ben bir yandan Kızı görmek istiyorum” dedi ‘avukat’.

-“ Mümkün mü?” diye ekledi

-“ Mümkün tabii,Ama pek hoşunuza gitçeğini sanmam” dedi ciddi bir tonda.
Beyefendi cevap vermedi.

Müdür telefona uzanıp iki hane çevirdi.

-“ Kızım, Nedime’yi ziyarete hazırlayın, Avukatı görmeye gelicek.” Dedi.
Telefonu kapatıp ;

-“ Biraz huysuzdur, anlayışlı olun” dedi beyefendiye.

-“ Biliyorum, müvekkilim olur” diye nükteli bir edayla cevapladı beyefendi.

Müdürün kapısı çaldı. içeri görevli, beyaz önlüklü bir adam girdi.

“ Çok sürmez hemen gelirim “ dedi beyefendi.

Görevliyle birlikte merdivenlerden 3 kat aşağı indiler.

Zemin kata geldiklerinde ortamın atmosferi değişmişti.

Etraf gittikçe soğuyor. Cansızlaşıyordu.

-“ Normalde böyle bir oda yoktu hastahanede.O’na özel yapıldı. Kiler gibi birşeydi burası ” Diye uyardı görevli beyefendiyi.

Koridorun Sonunda, Yine önlüklü bir kız bekliyordu.

Beyaz kapıyı açtı ve Avukat’a yol verdi.

Beyefendi

-“ Dışarı çıkarabilir miyiz?” diye sordu yanındaki iki görevliye.

Önlüklü adam, kıza hayır dercesine işaret etti.Ama kız yapılabilir olduğunu düşünüyordu.
-“ Neden?” diye sordu önlüklü kız
.
-“ Kapalı alanlardan hiç hoşlanmaz. Burada görüşmek hoşuna gitmeyebilir” dedi avukat.

Kız’ı tanıyor gibi davranıyordu. Oynadığı kumar’ın elinde patlamaması tek umuduydu.
Önlüklü kız başını salladı ve diğer adamla birlikte içeri girdiler.

Beyefendi kapıda onları bekliyordu. içerden gelen seslerden, kız’ı bağladığı yataktan çözdüklerini anladı.Bir yandan onu sakinleştiriyorlardı. Kız zaten yarı ölü gibiydi Halbuki.

ikilinin kolları arasında, siyah pamuktan bir tişört giymiş, uzun bukleli saçları yağlanmış, göz altı torbaları yanaklarını aşındırmaya başlamış,ama tüm bu soğuk görüntüsüne rağmen, inanılmaz bir yüz güzelliğine sahip genç bir kız çıktı.

Beyefendi’nin Gözleri merakla büyüdü.

iki görevli, kızı yavaşça merdivenlerden çıkarttılar. Kız süreç boyunca hiç tepki vermiyor, ağzından en ufak bir ses çıkmıyor, başını eğmiş yere odaklanıyordu.

Nihayet iki görevli onu ön bahçeye çıkarttılar. Beyefendiyle ikisini bir bank’a oturttular.
Beyefendi bakışlarıyla görevlileri uzakta tuttu. Kısa bir süreliğine kişisel bir alan istedi.
Bir yandan da elindeki kağıtları çıkarıp dolduruyordu, onları izleyen görevlilerin gözlerini boyamak için.

Dikkati kızın üzerindeydi.
Kız ise bambaşka bir dünya’da gibiydi.
-“ Nedime... ” diye neredeyse fısıldadı beyefendi.Ses tonunu yumuşatmıştı.

Kız, Gözlerini yavaşça yerden kaldırdı ve beyefendiye baktı.

Beyefendi,o bakışlardaki masumluktan ve derinlikten çok etkilenmişti.

Kız cevap vermedi. Başını sağa sola yatırarak beyefendinin gözlerinin içine bakıyordu.