burdakiler çok farklı sanki hepsi Asosyal 31cileei

1den fazla samimi arkadaşı olan muallakdir

görüyorum ve arttırıyorum
(bkz: uyumadan önce kendinle sohbet etmek)

rehberimde var okulda var sağolsun birkaç tanesi hal hatır sordu yalan yok ama ben sormayınca kırıldılar tabi. özetle çok yalnız değilim

aslında çok yanlız değilim ben. çevrem de bir sürü insan var. ama üniversite 1. sınıfın sonundaki yaz, yaşadığım olaylar sonucu benim insanlara veya başka herhangi bir şeye olan güvenim yıkıldı. bu güven yıkılması sonucu o günden beri ben hiçbir şeyden zevk almıyorum. olmuyor yani. oturduğum yer soluduğum hava gördüğüm herhangi bir şey zevk vermyor. bu da hayattan zevk almamı engelleyip beni ruhen yanlızlaştırdı

Bir suru arkadasim var (istedigim saniye arayabilecegim cagirabiledegim evine gidip kalabilecegim) 3 tane dostum var ugrumuza herseyi yapabiliriz

Hic sevgilim olmadi flortum olmadi (teklif etmedim ama ben reddettim) bununla net bir şekilde gurur duyuyorum. ilerideki (evlenirsem) eşim bu ozelligimden dolayi 2 kat mutlu olacaktir diye tahmin ediyorum.

Aile en onemlisi aslinda ailen varsa 1 adim ondesin iyi bir aileyse 2 adim ondesin gerisi hallolur cok da aman aman isler değil.

edit: ne seviyorsunuz dusuk hayat sartlarını hic arkadasim yok 5 parasizim en son kadın temasım beni doğuran ebeydi diyince şuku yağmuru yapiyorsunuz, neyse ben cugu da alsam hep gercekleri yazarim.

0 arkadaş (şaka değil) yalnız bir ev.

Daha altı yoktur sanırım

Brezilyadayim daha 2 haftada 8 tane arkadasım oldu aq (Bulusuyoz bi de)

Genelde yalnız değilim ama 2 kişi hariç çevrem hep değişti.

bazen yalnızlık hissiyatımı bastırmak için kendimle konuşuyorum, sesli düşünme gibi

Ben zaten corona olmadan önce de hep karantinadaydim. Ailem neden arkadaşlarınla buluşmuyorsun diyor. Ama arkadaşım olmadiğıni bilmiyorlar. Hepsi cikarcinin teki. Unutmayın! Bu hayatta insanlar sizi onun işine yaşadığınız kadar sever , sonra çöpe atar. Ben aslında sosyalleşmek isteyen biriyim lakin ortamlarda da genelde bir şekilde dişlaniyorum. gibimde mi ? Umrumda değil. Neyse ki bilgisayar denen bir icat var. Bir olay anlatacagim. Bizim siteden akranlarim sitenin bahcesinde oturuyorlardi. Ben de aralarına katılmak istedim ve gittim. Belli bir süre sonra dagilacaklarını söylediler. Tek başıma kalmıştım eve döndüm. Ardından aşağıdan gülüsmeler duydum. Onlardi. 12.sınıfa geçecektim. Hüzünlü bir şekilde ders çalışmistim. Ortaokuldan beri aslinda yalnizim. Futbol veya basketbol oynadiklarinda beni aralarina almazlardi. (Hem ortaokul hem lise) Kotu oynadigimdan degil. Cok detay var da mide bulandirici. Hayattaki ozetim: insanlar beni kullandı ve ben yalnız kaldım. Arayıp soranim yok. Ama dersimi aldım. Bu arada üniversitedeyim hala arkadaşım yok.

Benim takıldığım hiç arkadasim yok.

20 yaşındayım hiç sevgilim olmadı sadece 1 arkadaşım var
Arkadaş sayım artabilir belki ama asla sevgilim olmayacak çirkinim ve ortamım yok ee haliyle böyle oluncada yalnız öleceğini kabulleniyorsun

Yaş 26. Az ama öz arkadaşlarım var. Sevgili çok oldu ama sadece samimi olarak bir kız arkadaş var. O da fuzuli. Kızlarla arkadaş olmuyorum. Sarmıyor. Erkek arkadaş biriktirin. Kız arkadaş dediğin kafa gibmekten gayrı bi katkısı yok.

Çevremde fazla insan olmasını istemiyorum. Yoksa cok arkadaşım var. Beni mangala, hamama falan çağırırlar fakat ben gitmem.

Görüştüğüm 5 tane arkadaş var rehberde çok daha fazlası var ama hiçbiri gibimde değil buluşmaya çağırırlarsa evde oturup içmeyi tercih ediyorum.

31 yaşındayım 2018 senesinden beri zütü kalkan ,kıskanç, bana yararı olmayan, çıkarcı, hain ne kadar adam varsa muhabbeti kestim çevremde kimse kalmadı. Ekgibliğinide hissetmiyorum. Kız kardeşim var 20 yaşında takılacaksam onla takılıyorum onu gezdiriyorum.

Yüksek seviyede pnp. Liseden 2 arkadaşla arada buluşuyoruz diğer 2 tanesiyle de sadece wpden konuşuyoruz. Mahalleden 3 arkadaşım var bu yaz başı taşındık onları da görmüyorum artık. Ha dersen senin varmış amk diye bence yok konuşuyorum ediyorum ama hiçbirinin beni anladığını umursadığını düşünmüyorum. Wpyi açtığımda bildirim gelmiyor biraz facede dolanıyorum instayı sildim foto atmıyorum hikaye paylaşmıyorum zaten. Evden çıktığım yok çağıran da yok. Pcde oyun oynamıyorum. Üniye gittiğim 2 senede takan da olmadı sadecs 2 kişiyle arkadaş oldum biri ikinci senede olmak üzere geriye kalanlar da öcüymüşüm gibi baktılar başka üniye geçtim bu sene de kurtuldum amk çocuklarından. Neyse sonuç olarak yalnızlık çevrendeki insan sayısıyla ölçülmüyor seni anlayanların sayısıyla ölçülüyor ben bu yüzden 0 diyorum

Zamanında hızlıydım etrafım doluydu. Hızlı atın taku seyrek düştü