warband daki adamın ibret dolu hayat hikayesi

ben.. babamdan bana kalmış küçücük bir ordudan. her seferinde ordumuza soykırım yapan sarranid hükümdarından.
sarranid başkumandanından ve her seferinde bizi sömüren kergit devletinden atalarımın ordumun köyümün intikdıbını nasıl aldım..
anlatıyorum.. okurken ağlıyacağınız güleceğiniz. hırsa gelip mehter marşları dinleyip kardeşiniz döveceğiniz. ve oturup hassktr diyeceğiniz bir hikaye olacak.
ilk başlar olayları insanları size tanıtmak amaçlı olduğu için. biraz sıkıcı gelebilir. ama babamın bir sır olarak aniden öldüğü ve 20 kişilik ordumuzun başına ben geçtiğim. zaman. neler yaşandığına geldiğimizde en yakın dostum nizarın babasını sırf zevk için katleden sarranid başkumandanın eline nasıl verdiğimi anlattığımda.
ve ölüm listemdeki insanların tek tek nasıl öldüğünü okuduğunuzda.
ama iyi karakterin hiç yıpranmadığı saçma hikayelerden değil. iyi karakterinde neler kaybettiğini gördüğünüzde. amk sonunu getiremedim anlayın işte

elitosi22 panpama teşekkürler:
http://inci.sozlukspot.co...olu-hayat-hikayesi/@torre

okuyanlar mutlaka katılsın:
http://anket.uludagsozluk.com/s/9369/

siz... nankör huur çocukları.. siz sırf zevk için o adamı şekilden şekile savaştan savaşa soktunuz. ama o adamın ibretlik hayat hikayesini hiç bir zaman okumadınız..

çok uzatmadan hikayeye geçiyorum:
sene:tabi o zaman hürriyet daha takvim dağıtmadığı için seneyi bilmiyorum.
bizim bir köyümüz ve babamın köyde 20 kişilik bir ordusu vardı.
arada ordumuzun sayısı 30 u bulur ve hatta 50 ye çıkacak gibi olsa
sarranid ordusu gelir ordumuzu gibertir geri giderdi.
gibertmese bile kergitlerin yönetiminde yaşadığımız için. ordumuzun bir kısmını kergit hükümdarı alırdı.
(kergitlerin , sarranid sınırında yaşayan talihsiz bir türk köyüydük babam bu köyün başkanıydı)
zütün yiyorsa verme orduyu. gibertirler adamı.
sarranid hükümdarı daşşağı ile ceviz kıran bir adamdı.

amacım fame olmak değil oyunu bilen 2-3 panpam beni okusun hikayeyi anlatayım muhabbet edelim.

ve bir gün sarranid hükümdarı 300 kişilik ordu ile köyümüze geldi.
sarranid hükümdarının buradaki liselilerin atası olduğundan şüpheleniyorum.
bir tek o saçma sapan konuşuyordu hükümdar olmasına rağmen..
bir gün köyümüze geldi ordumuz gene 50 yi bulmuş..
30 kişiyi katletti. babamın önüne geldi atını durdurdu.
evlatlık mıdır bilmiyorum bu tip ile nasıl hükümdar olduysa.
"qemqi ordunun yarısını katlettim haberin olsun xd yeniden ordu bas yeniden katledicem"
sanırım bundan zevk alıyordu biz potansiyel bir tehdit tik ona karşı..
kergitlerin sarranid sınırında olan zavallı bir türk köyüydük.
ama yok etmiyordu bizi.
o kadar zavallıydık ki oyunun yapımcısı bizi oyuna bile koymamıştı.

Nizar ile biz çocuğuz daha talim alanın da oyun oynuyoruz.
nizar ile talim alanından çıktık. köyümüze mutlu mesut dönüyoruz.
köyümüzün üstünden dumanlar çıkıyor allahım bu nası birşeydir
töbe estagfurllah dedim kendi kendime ..
nizar ile köye doğru koştuk. o bütün ihtişamı ve zırhlı atı ordusu ile..
köyümde duruyordu gene..
babamın anlattığına göre bu sarranid mareşaliydi.
köyümüz yağmalanmış. sığırlarımız çalınmış..
adamlarımız asılmış.. (bu son version da geldi)
asılan adamlara bakarken.. nizarın babasını gördüm.
o babasını o halde görmesin diye halden hale girdim.
ve sarranid mareşali. babama seslendi (babam köyün yaşlısı bütün gün gibko gibko binanın yanında duruyor bir gibede yaradığı yok hep dümdüz ileriye bakıyor. ben bile bu köyün gelişmesinden babam başta iken şüpheliydim)
ordunu tekrar 50 ye getir tekrar 20 ye indireceğim. dedi..
ordusunu aldı ve gidiyordu en arkada giden atlı bir asker benim aslen pomak çocuğu olduğumu duymuş nerden duyduysa..
atının üstünden.. hani warband da karakter yaratma ekranında ilk hemen gelen tipsiz karakterler vardır ya hani bakarken. tuvallette hurma arası ekmek mi yemiş bu amk çocuğu dersiniz. hatırladınız mı asla seçmediğiniz o karakteri.? aynen öyle bir tipti.

pomaklar aslen svadya krallığının kenar mahallesinin bir ırkıdır.
bizim svadyanın pomakların yaşadığı yerlerde olay çıksa
svadya lordları bile giremez olay yerine izlerler öyle.
oyuna asil olarak değilde. sokak çocuğu olarak başlayanlar bilir..
en son asker durdu bana baktı.
"bir kilo demir mi daha ağırdı bir kilo pomak mı " dedi bastı kahkahayı.
ve hızlıca atı ile depar atarak kaçmaya çalıştı..
en son köyümüze dadanan haydutları babam tokatlarken ellerinde taş bulmuştu bana vermişti.
kendini koru diye. onu züt cebimden çıkardım al amuna godum diye kafasına bir attım. bu tabi at ile hızlıca o iğrenç espriyi yapıp kaçıyordu.
salak miğfer alacak parasıda yok yada bu salağa mareşal miğfer almaya kıyamamış. miğfer olmuş 600 akçe dıbına koyiyim. sarranid daha kendi zırhlarını yapmaya başlamamış hep ithal alıyor. eee svadya ekonomisi yarra yemiş herşeye zam.
neyse beyler.
kafasına taş gelince birden yere düştü. kafasını yerdeki o pixelini gibtiğim taşına vurdu. ve öldü salak.
ilk sarranid kanı akıtmam böyledir.

beyler bütün hikayeyi kafamda toparladım ama.
warband yüklü değil. isimleri sırf unutmuşum dıbına koyiyim.
hikaye yarım kalmaz merak etmeyin. yarın warband ı indireyim. bir haritaya isimlere bakıyım.

beyler ben rolf ile meyhaneye gidiyorum.
hergün seri seri partlar atarım
warband oynayan insanlar zekidir beyler her
insan Strateji oyunlarını anlayamaz. warband ı bilen samimi kitle istiyorum.

@28 delikanlı adam paket kullanmaz

beyler okuyan kitle ne kadar çok veya az olursa olsun ben yinede seri partlar atarım.
çünkü bende yazarken zevk aldığım için yazıyorum. yinede okuyanların kendilerini belli etmesi beni mutlu ediyor.
iyi geceler taleworlds sakinleri.

Ben oyunu ilk oynamaya basladigim da hep svadya yali olarak baslardim. oda kari kiz ortami iyi diye. ama hep buyuk sehirlerimizi gibertirlerdi bende anamida alip giderdim.

gunaydin beyler evinizin onune su koymayi unutmayin malum havalar sicak. suan disardayim telefondan giriyorum.

beyler hikayeye deftere yazmaya baslicam simdi aksamda oyle yapmistim deftere yazip buraya geciyorum. aslinda aksam kagida yazmistim hikaye tutunca bende olayi buyuttum kendime defter aldim xd

geldim beyler 4 sayfa yazdım. geçiyorum buraya

zavallı köylülerimiz. ve 20 kişi kalmış ordumuz asılan adamları, alıyor toprağa gömüyordu ve ve nizar .. kendi babasını o halde görmüştü.
yerey yıkıldı ağlamaya başladı "ne yaptınız benim babama huur evlatları" diye ağıt yakıyordu.
yanına eğildim omuzunu başıma yasladım "ağla nizar ağla haklısın sonuçta baban ölmüş amk"
diye teselli etmeye çalışıyordum. gözyaşları üstümü kirletmeye başlamıştı.
"ağla göz yaşını gibtiğimin evladı ağla ama şimdi sana vereceğim yemini unutma o sarranid kralını da o sarranid mareşalini de o bizi sömüren kergit hanlığını da benim çökmüş binek atının üstünde hoplatacağım" dedim.

nasıl yapacağimi bilmiyordum ama yapmalıyıdm. köyüme, aileme, nizara bir ışık olmalıydım. ama çocuktuk daha.
daha sonra yıllar yıllar geçti. nizar ile ben usta bir kılıç dövüşcüsü olmuştuk.
rodok krallığında okumak için %100 burs kazanmıştım. çökmüş binek atım ile zar zor gidip geliyordum.
bölümüm sarranid tarihi ve günümüz sarranid iydi bunu okumamın sebebi.
şuan ki lordları hakkında herşeyi öğrenebilmekti.
nizar da sarranid coğrafyasını okumuştu. okul bittiği zaman hep talim alanındaydık.
sarranid e karşı ilerde açacağım savaşa çok özenli hazırlanmıştık.
babamda köyün yaşlısı olarak 24 saat o binanın ilerisine bakarak bize destek oluyorudu.

nizar 18 ben 19 yaşında olmuştum.
bir gün yine nizar ile talim alanından çıktık. onun evi talim alanına daha yakın.
neyse o eve girdi bende tek başıma eve dönüyordum.
eve girdiğimde babam bana bakıyordu. benim üstüm çamur içinde "gel otur senle konuşalım biraz " dedi babam.
duş alıyım geliyorum dedim duş aldım. domuz ve balık yedim yanında da şarap iyi gidiyordu.
zaten gibtiğim oyun yapımcısı içecek bir şarap eklemişti. su yerine şarap içiyorduk 24 saat kafa yaşıyorduk amk.

neyse oturdum babamın yanına . babam yüzüme baktı.
"manitan var mı " dedi ben ıhğ" diye cevap verebildim. babam "bak olum git bir manita yap elin nasır tutmuş dıbına koyiyim, geçen size beş kişilik haydut çetesi saldırmış.
zırh yerine elin ile koruyormuşsun kendini. olum elin nasırdan kap katı kesilmiş köyde adımız çıkacak dıbına koyiyim, geçen prens bin valdym bile kaleye kız atmış inanabiliyormusun o bile milli oldu dıbına koyiyim, sabah sesi bizim köye kadar geliyordu. ben başım önde sarranid halımızın desenlerini inceliyorum.

benim birşey demediğimi görünce babam tekrar söze girdi.
"bak oğlum yarın ilk işimiz svadyanın köylerinden kara köye gitmek olacak, svadyanın kızları tavşan gibidir bir açsınlar senin gözünü.
öyle deme baba utanıyorum dedim.
babam "köy senden aile kurmanı bekliyor yarın öbür gün bir kız bile bulamazsan bu köy sana nasıl saygı duyacak seni nası liderleri olarak kabul edecekler ?
250 gram şeye girememiş adam nasıl şehirlere kalelere girecek oğlum nasıl ? "
ben dayanamadım baba ben kızlarla yapamıyorum dedim.
babam "utanılacak birşey yok oğlum" dedi
yok baba o anlamda değil. dedim
babam ne anlamında ne demek istiyorsun oğlum ? dedi.