Gerçek Dünya Sonu:

Tabiki kararım belliydi. Başından beri neden düşünmüştüm ki?

"Tamam Deniz'i kurtaracağım"(hikayede full kız yazmışım ad vermemişim amk) dedim. Zaten ev ahalisi seviniyor. Sevinçten havalara uçtular. Neyse hemen hazırladım bavulu ve anneme olanları anlattım annem ağlamaklı bir biçimde beni uğurladı. Kardeşim "Eğer kızı kurtaramazsan bir daha gözüme gözükme" dedi. Bende "tamam" diyebildim sadece. Aslında korkuyordum herşey bana bağlıydı. Gittim özel bir jete bindik ve gittik. Kız ameliyatta bende onu izliyorum. onunla gelecek hakkında konuşuyordum. O da zaten yalnızca gülümseyebiliyordu. Ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Hala geleceğimizden evimizden, arabamızdan, çocuklarımızdan bahsediyordum. Ameliyat 8 saat sürdü. Sonunda yoğun bakıma aldılar ve "Geçmiş olsun hastamızın durumu iyiye gidiyor" dediler. Tabi biz nasıl mutlu olduk. Babası "Dile benden ne dilersen" diyordu. Ben ise "Kızınızı seviyorum onunla evlenmek istiyorum" dedim. Dediğim anda insanlar birden yokoldu. Kendi kendime "hayır hayır" dedim. Ve birden karşımda belirdi karanlık dünyadaki sevgilim. "Bana ihanet ettin" dedi. Ve beni aldı kafese attı.

Orada her gün yanıma gelip yemek veriyordu ama yemek neredeyse hiç yemiyor, çok nadir su içiyordum. Kısacası kendime acı çektiriyordum. Onu özlüyordum. 300 yıl kadar kafeste kaldım. Görünüşüm değişmedi ama ruhum çok değişti. Sonunda sevgilim geldi ve "Neden onu seçtin" diye sordu. Benim de cevabım "Çünkü onu çok sevdim, o saflığını, o güzel bakışlarını... " lafımı bitirmeden kafesten çıkardı ve ağlamaklı bir ses tonuyla "Git bir daha yüzünü bile görmek istemiyorum" dedi ve geri gönderdi beni. Denizin babası "Tabiki damadım neden olmasın senin sayende kurtuldu zaten o da seni seviyordu" dedi. Ben sorduğum soruyu dahi unutmuştum. Tek görmek istediğim kişi Deniz'di. Baktım yoğun bakımda gözlerini açıyor direk yanına gittim ve ona "Seni çok seviyorum hemde deliler gibi" dedim.

iyileştikten sonra düğünümüz yapıldı. Kayınpeder hiçbir masraftan kaçınmamış. (e bir zahmet kasadakileri biliyoruz zaten) Şirketin başına beni ve Berkecan'ı geçirecekti ama işi öğrenmem lazımdı. Saolsun Berkecan çok yardım ediyordu. Sonunda işlere alışmıştım. 2 çocuğumuz olmuştu. Artık hem zengin hem evli hem de mutluydum. Bazen kızım bana yaratıklar gördüğünü söylüyordu. Ben ise onlardan korkmamasını ona zarar vermeyeceklerini söyledim.

SON