ama kendimi unutttuğum gecelerde bile en çok onu hatırladım

o ise şuan amından zütünden sular aka aka yastık yorgan ısırarak gibişiyor

küllük var sol yanımda içi izmarit dolu. boşaltmaya bile mecalim kalmadı

uyumak için yattığım zamanlar gözümde canlanan son şey oluyor gülümsemesi.
bi gün bile es geçmeden kokusunu burnumda hissedebiliyorum

onu bir kere öpsem ikinin hatri kaliyordu iki kere öpeyım desem üçün boynu bükük ...

heralde ezbere bildigim tek şiir cemal süreyya aşk ..

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı istanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karakoy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik

edit: bak bu kızım cok güzel oku dıbına koyayım

seviyorum lan sizi amk tesellilerimiz bile bir başka amk

sürekli evimizden bahsederdi. yaşayacağımız evden.
hala zihnimde canlanır o ev.sanki orda yaşıyormuşum gibi geliyor.
sanki o eve onsuz bi şekilde hapsedilmişim gibi.
içinden çıkamıyorum, çıkmakta istemiyorum.
en çok unutmaktan korkuyorum.

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin

Unutur gibi olursun, yeniden çıkar karşına. Sonra yeniden gider...

@12 bilmem sen onu bir vajinasi var diye sevmedın sen onu o oldugu için sevdin ama onu bir vajinasi oldugu için seven erkeklerin yaninda sense sense napıyorsun biliyormusun işinden oluyorsun hayatından oluyorsun bütün sosyelligini unutuyorsun 1 paket sigara içerken 2 pakete çıkarıyorsun uykusuz kalıyorsun şarkılar dinliyorsun yeri geliyo ağlıyorsun sonuçta yıllarını veriyorsun o ise gidiyor hiç düşünmeden gidiyor ...

ruhumu kaybettiğime mi yanayım, yitip giden hayallere mi bilmiyorum.
çocuk gibiydik.
sırtıma alırdım bazen. çocuklar gibi sevinirdi.
en çok sahilde göğüsüme yattığı zamanı hatırlıyorum.
yıldızları izliyorduk.
çocukluğumu hatırlattın diyordum.
ilk defa o kadar çıkarsız mutluluk hissi duyuyordum.

sen gülünce sanki dünya yörünge değiştiriyor.
yanaklarını çok severim bilirsin.
yanaklarını sıkarım, okşarım,sıkarım yorgunluktan bitap düşene kadar seni sevebilirim.
saçların parmaklarımın arasında kayıp gider.
bak şuan kokunu hissettim yine.
gülünce kısılıyor yine gözlerin.
çok seviyorum gülümsemeni.
yaşamın mide bulandırıcılığı arasından ışıldayan bi samimiyet göstergesi.
aşk budur diyorum.

bensiz mutlu olamaz sanardım belkide herşeyi onla yaşadığım için böyle düşünmüşümdür meğer bensizde cok iyiymiş şimdi başka ellerde bense tek başıma yannan gibi üzülüyorum

çıkar giderım bu kentten daha olmazsa
sensizligin bir adı olur bir anlamı olur belki

ona göre bi soru, sana göre anlamsız kelimelerden oluşan değersiz bi cümle.
benim hayatımın can alıcı noktası.
geri kalan ömrümün kilidi.
anlaşamadık diyorum.
hakkında çok iyi şeyler söylemişti diyor.
dalıp gidiyorum.
sert esen rüzgar ortamda ki soruları duymamam için elinden geleni yapıyor.
kendime bile inanmayan bir adam oldum.
biri elimden tutmaya çalışıyor.
belki ilahi bi güç, belki içimde güçlü kalmaya çalışan son parça.

gülemiyorum yada gülmek istemıyorum sadece seviyorum belki onu üzdüm ama alışırım seni yanliz düşlerde okşamaya

Bu duyguları yaşayıp hissetmeyen barzolar anlamaz panpa eline sağlık

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

renklere anlam yüklemişti.
siyah karamsarlık, kaybetmişlik.
mavi ise mutluluk.
hep mavi olmamı isterdi.
mavi en çok ona yakışırdı.
beyaz teni güneş gibiydi benim için.
kahverengi gözleri gökyüzü gibi bakıyordu.