En son şu vardı sayfada:
-Türkiye Kuş Partisi - TKuP'tan veda mesajı-
17-25 Aralık olayları esnasında bir tek foto-edit yapmıştım. Kuşun biri kağıt para çekiştiriyordu.
Sonrasında 8 Mart için "Müsebbibi Kim Olursa Olsun Kadına Şiddete Hayır!" diye bir edit daha paylaştım. Orada da dua okuyan bir kuş haber yapılmıştı. Kuşun sahibi olan kadıncağızın öyle bir pozu vardı ki, kuşa, sanki dayak atan kocadan kaçmaya çalışıyormuş gibi bakıyordu.
(Hatta kim şikayet ettiyse, yaptığım afişi kaldırmışlar,görsel şuydu :
http://www.egepostasi.com...kgibsiz_okuyor_h15233.jpg )
Kuşu dayak atan koca olarak düşünürken kafamda beliren görüntü komiğime gitti. Devdıbını getireyim dedim.
1 Nisan 2014'te, 1 Nisan şakası olarak açıldı bu sayfa.
Sonra, dünya şakaya, yerli siyaset kakaya dönüştükçe sayfanın iddiası da ciddileşti...
Sözüm ona muhalefet yapan, sistemin piyasaya entegre edip üzerinden değer üretebileceği her şeyi azizvârî bir şekilde üzerine balıklama atlayıp savunan muhalif ve yavşak bir akıl var.
Sadece bu ülkede değil, tüm dünyada.
Sistemin o veya bu piyasa dengesi neticesinde banladığı / dışladığı her şey, bu azizlerin elinde yeni bir kimliğe dönüşüp, modernizmin yapay çıktıları olarak somutlaşırken, üç beş sözümona antifaşistin de elinde nesne haline geldi.
Her geçen gün yeni bir kimlik ve öteki icat ediliyordu. Ülkece biz de bundan nasip aldık. Ve bu kimlik siyaseti denen rezilliğin, baş belasının da, kontrol mekanizmasını elinde tutma derdine düşmüş kimselerce çok profesyonel şekilde kullanıldığını gördük.
Cinsel yönelim, etnisite, cinsiyet, mezhep, din...
Bunların her biri dönem dönem merkez otoriteye yaklaştırlıp uzaklaştırılırlar. Böylelikle geçerlilikleri hiç bir zaman tükenmez. Dün Almanya'da Musevi olmak sorunken bakmışsın bugün Amerika'da Uçan Spagetti Canavarı Kilisesi'nin öğretileri müfredata girsin diye uğraşılıyor. Yani din, isyan tetikleyip devlet yıkacak gücünü yitirdikten sonra sadece yiğidin yoğurt yiyişine dönüşüyor.
işte tüm o kimlikler de böyle... Temel maliyetini karşılayabildiğiniz sürece, faşizm karşısında direniş kültürü gibi görünen yapay ideolojilerin nesnelerini tüketmenizde bir engel yoktur aslında. Ve sistem bunu iyi çözdüğü için asla yaşam standartları ile yaşam tarzları arasındaki uçurumu farketmenize izin vermez, bir coğrafyada belli bir kimliğin önünü kapatıp başka bir mekanda onu ederi nezdinde özgür bırakarak sizi oradan oraya koşturtur ve bu uğurda çalıştırır. Mekke'ye otel diker, Hollanda'da ise kurtarılmış nikah daireleri yaratır.
Ve bu davanın peşine düşmek, yoğurt yiyiş tarzını mevzulaştırmak aslında kapitalizmin ürettiği nesnelere ve tüketim tarzlarına ulaşım için çabalamaktır.
Ama bunu devrimcilik olarak pazarlarlar. Bir kimlik altında en radikal görünen adamın derdi özgürce kadın elbisesi giyebilmek, başka bir kimlik çatısı altında en radikal görünen kadının derdi ise örtünebileceği kumaşın türünü seçmek noktasına indirgenir.
Yoğurt yiyişimizi savunalım derken kimsenin aklına "Lan sen bu bakracı nereden çaldın?" diye üsttekine sormak gelmez.
Kuş Partisi tüm bu zırvalığın parodisi olarak kendisini yapılandırdı. Konu kimlik savunmaksa, bunun, kuş dili, kuş bireylik, kuş partisi başlıkları altında, kuşlar için bile uygulanabilir olduğunu anlatmaya çalıştım.
Çünkü özel mülkiyet aşılmadan faşizm bitmez.
Ben kendim, etrafını çitle çevirdiğim bana ait bir alanın girişine "muallakler, Kürtler, Aleviler GiREMEZ" yazsam, kimse bana bir şey diyemez. Orası benimdir ve istediğimi o alana sokarım ya da oradan kovarım. Bunu bireycilik adı altında yaptığımda bunun adı hürriyetken, bir mahalle bunu tüm sakinleri ile senkronize şekilde uyguladığında bu faşizm olarak algılanıyor. Peki o mahalle, mahalle sakinlerinin özel mülkünün toplamı değil mi? Her biri kendi içerisinde, kendi alanına istediği kimseyi / şeyi sokup sokmamakta özgür değil mi?
Kimin nereye girip giremeyeceğine karışan bu akıl, bunu ülkece tatbik etmeye başladığında birileri de çıkıp bir yasa ile bunun garantörü olmayı vaadeder ve "kovucu" rolünü üstlenirse, bireysel alan / mülkiyet özgürlüğü, dakikasında faşizme dönüşecektir. Aksi düşünülemez zaten.
Lakin en başından kimin nereye girip giremeyeceğine karışan bu aklın dayanağı yıkılmadığı, çitler yerle yeksan olmadığı sürece, tüm konu, Alevilerin "Biz girelim", eşcinsellerin "Biz girelim" demesi, yani her türlü kimliğin kendi etiketini yine aynı alan içerisinde özel bir alan açarak var etmeye çalışmasıdır.
O çaba karşılığında, sistem şunu söyler: "Madem öyle, çalış, bu mahallede kendine bir arsa satın al, etrafını çitle çevir ve orayı kendi kimliğinin bölgesi yap."
işte bu noktada devletler kurulmaya başlar. Sonra o bölgede o kimliğinin barınmasının garantisi olsun diye de ordular ve silahlar üretilir.
Mevcut iktidar partisinin başa gelişi, seküler cumhuriyetin islam'a karşı takındığı yasaklayıcı tavır içerisinde tam da bu formülün tasdiki oldu. Müslüman kesim bir sınıfı, alt bir sınıfı temsil ederken, yaşam standardından çıkıp asla yargılanamaz ve eder neyse verilerek satın alınmış kişisel seçimler bölgesine dönüştürüldüler. Muhafazakar akıl kendisine ait daha da konforlu ve geniş bir alan satın alacak güce eriştikçe, etrafını çitle çevirdiği yer büyüdü, başkasına yer kalmadı. Tüm hukuku, kontrol mekanizması ve tapusu ile birlikte "Buralar bizim" dediklerinde onlara bir şey demek mümkün değil şu saatten sonra.
