televizyonla ne kadar erken tanışılırsa, kişilik ve karakter o kadar az gelişiyor, hatta gelişmiyor.

kızlar erken yaşta televizyona kapılırlar çünkü erkekler kadar dışarıda eğlence seçenekleri olmaz ufak yaşlarda;televizyonda ünlüleri, sansasyonel ilişkileri, sıra dışı yaşamları izliyor. bunları o kadar sık izliyor ki sonunda dışarıdaki hayattan öteye bir hayat bilinci oluşuyor. onlara benzemek istiyor.

ünlülerin hayatlarını neden takip edersiniz? çünkü sizler artık kendi fikirlerinizi oluşturamıyor, davranışlarınızı yönlendiremiyorsunuz.

bir magazin bülteni ve ünlü insanlar gördüğünüzde onları takip etmek zorunda hissediyorsunuz kendinizi.

tüm bunların sebebi televizyondur. ellerinizde tesbihler, bıçaklar ağzınızda türküler, marşlar ile yaşdıbınızı sürdüyorsunuz.bir kimliğiniz yok yalnızca insanın en doğal ve birincil eylemini kontrolsüzce gerçekleştiriyorsunuz.bu eylem nedir?

taklit etmek.

doğarsınız, izlersiniz gözlemlersiniz yürümek için taklitte bulunursunuz. konuşmak için taklitte bulunursunuz. ancak gelişiminiz tamamlanmadan televizyonla karşılaşırsınız ve taklit edilecek binlerce şey,o kadar kaptırırsınızki kendinizi sokakta bir yaşam yoktur sizin için. televizyonun absürt,uç noktalara varan yönünü gerçekler sanarsınız ve düşünme, karar verme mekanizmanızın var olduğunu sandığınız halde artık birer aptalsınızdır.