neden ona iman ettiğimiz halde bizden dua etmemizi istiyor?

Tanrı kendi yarattığı insandan daha düşüncesiz ve karşılıkçı. evet

Şimdi temiz bi kafayla düşünelim. Derin bi nefes al ver ve bi daha ve bi daha.

Başlayalım...

Tanrı var. Bizi yarattı. Bizim her yaptığımızdan, her saliseden, her düşüncemizden haberi var. Bizim ne istediğimizi ve hissettiğimizi biliyor vs. bunları biliyorsunuz zaten neyse.

Pekii sen diyelim ki kayıtsız şartsız ona inanıyorsun sürekli ibadet ediyorsun yani imanın tam ona. hastalandın, kanser oldun iyileşmek için ona dua ettin. Veya bi arkadaşın kanser oldu sen onun için dua ettin. Dua etmen gerçekten de gerekli mi yoksa gerek yok mu? herkesin dilinde dua et evladım dua lafı dolaşıyor. Peki zaten Tanrı benim içimi dışımı her salisemi biliyosa neden dua etmem gerekiyor? zaten biliyor neden ona söylemem lazım böyle böyle diye?

Tanrıya göre biz en değerli varlığız değil mi? Bi anneye çocuğu en değerlisidir. Ama Tanrıya göre biz anneyle-çocuğu Tanrıyla-insanlar kıyasladığımız zaman tabii ki de Tanrı insanları annenin cocugunu sevdiğinden daha çok seviyor dersiniz. Peki bi anne/baba cocugunu zor durumda, yardıma muhtaç gördüğü anda ona yardım etmek için çırpınmaz mı? çırpınır! Ilk adımlarını atarken elinden tutmaz mı? yere düştüğünde koşup kaldırmaz mı? yemek yedirmez mi? hasta olunca ölmesin diye varını yoğunu satıp iyileştirmeye çalışmaz mı? hemde hepsi karşılıksız!

Peki Tanrı neden bizden hep bişeyler bekliyor? Hasta olunca dua et, dertteysen dua et, bişey başarmak istiyosan dua et...

Tanrı kendi yarattığı anne/babadan daha da düşüncesiz bize karşı.