giydiği donu üreten fabrikanın sahibinin dünya görüşüne kadar her ayrıntı bilgim dahilinde. bensiz aldığı her nefese lanet ediyorum. durum vahim.

bir gün arkadaşlarla kantinde çay içerken kendi arkadaş grubuyla yanımızdan geçti. kulaklarım yeni kanal arayan uydu anten gibi dikkat kesildi konuşmalara tabi. bir filmden bahsediyordu. vizyona yeni girmiş, kesinlikle izlemem lazım diyordu.

beyler gidip yönetmenin anasını gibip filmin bütün kayıtlarını toplama planı yaptım saniyeler içinde. yalanım varsa çüküm düşsün.

gerçekliğe dönünce, kızın yakın arkadaşlarından yakınlaştığım cemre ismindeki kıvırcık saçlı, kırmızı gözlüklü yaratığa mesaj attım. ne yap ne et filme benim de gelmemi sağla diye yalvardım. cehennemde rabb'ine yalvaran günahkâr gibi saatlerce dil döktüm. sonunda tamam ayarlarım dedi.

üçümüz gitmek için plan yapacaktık. son anda cemre'nin işi çıkacaktı, biz baş başa gidecektik. klagib ama etkili. işe de yaradı. otobüsün orta kısmında ben ve kara sevdam yan yana dikiliyorduk. heyecandan tutma kolunu öyle bir sıkmışım ki, günlerdir parmaklarım ağrıyor.

neyse biz enerji dolu otobüs şoförünün çılgın sürüşüyle savrula savrula yolculuğumuzu gerçekleştirirken parlak gömlekli, kapkara bıyıkları ağzının tamdıbını kapatan 40 yaşlarında bir adam çiğdem'in arkasına geçip sabitlendi. yüzündeki önemli bir iş yapıyor ifadesi beni korkutmaya yetmişti.

sallanmalardan yararlanarak o kokuşmuş alt kısmını çiğdem'imin dünya harikası kalçasına dokundurup çekiyordu, dokundurup çekiyordu. vücut ısım artmaya, şakaklarımdan terler boşanmaya başladı. tutma kolunu daha da fazla sıkıyordum.

sakinleşip düşünmeye başladım. olay çıkartmadan çözmeliydim işi. sinemaya gitme şansımı riske atamazdım. sonra müthiş bir plan geldi aklıma.

çiğdem'e parmağımla uzaklardaki bir gökdeleni gösterdim. büyük dedem şu binanın inşaatında çalışırken ölmüş diye yalandan bir anı uydurdum. o gözlerini kısıp, cama doğru yaklaştığında seri bir hareketle onun yerine geçtim ve kıçımı pala remzi abi'ye dayadım. 35 dakika boyunca nasıl o sertlikte tutabildi aletini hala şaşırıyorum.

neyse çiğdem'le sinemaya gittik, hatta romantik bir sahnede elimi tutmaya bile yeltendi ama hiç içimden gelmedi lan. aklım pala remzi'deydi. günlerdir aynı otobüse binip onun gelmesini bekliyorum. yalnızca tanışmak, sohbet etmek istiyorum.