Sana bir tabak dolusu kavun getirdim ve bir dilim kavun seçtin değil mi dedi ? Evet demekle yetindim. En iyi dilimi seçtin dedi ve devam etti, elimde tuttuğum tabak senin hayatın ve seçtiğin dilim en iyisi olmasına rağmen sadece bir kavun, eğer kötü bir dilim seçseydin yine kavun olacaktı, ve sadece biraz yumuşak ve susuz olacaktı dedi. Sen hayatın meyvelerinin en iyisini tattığını iddaa ediyorsun ama senin bir tak bildiğin yok, sen sadece taktan lezzetlerin en iyisine ulaşmaya çalışıyorsun, benim hayatım mı ? Benim hayatım bu masa, her şey var, rakı da var su da var haydari de var kavun da var, ama senin sadece bir dilim kavunun var, ve bununla mutlu olamadığın için zırlıyorsun dedi.

Yıllarca okuduğum gibik kişisel gelişim kitaplarından bir bölüm dinliyormuşum gibi geldi ilk başlarda, bu kendimi savunma mekanızmamdı, "yarraam sen ne anlarsın" demek istiyordum, maalesef fazla haklıydı. Zamandan kopup dediklerini zihnjnde canlandırıyordum. Ben taktan şeylerin iyisiyle mutlu olmaya çalışan bir ahmaktım. Tattığım meyveler taktandı ve ne kadar iyi olursa olsun taktan bir tat verecekti ve bunu ben hiç düşünmemiştim.

Reserved dedim ama inanmayın.. kandırdım ç0nkü.. aslında reservedmedim.. zaten reserveleyecek vir bilgisayarım bile yoktu.. iphone mu?? Hayır tabi ki de dostum.. bir ayfonumda yok.. sadece reservelediğimi düşünmeni istedim.. aslında reservelediğim 2 paket lahmacundu.. yok yok 2 değildi kandırdım.. asla 2 lahmacunla doymam ben o yüzden 3 lahmacun söyledim.. tabi buralara yakın gerçekten bir restaurant varsa..

Bir cevap veremedim. Sustum, tam 37 saat boyunca sustum. Çığlıklarım bardakları kırıyordu ben susuyordum. Hadi dedim gidip bir şeyler yapalım.

Ne tak yemek istediğimle ilgili hiçbir fikrim yoktu ama asıl mutluluğun çekilen acılarda gizli olduğunu ve mutlu olduğumuz için bunun ne demek olduğunu anlayamadığımızı, o yüzden en derin acıları çekmemiz gerektiğini düşünerek yola çıktık.

Saat 04.16 - Tokyo.

Herşey çok kısa sürede gerçekleşmişti, gözlerimi açtığımda tokyoda 3 zenciyle kokain pazarlığı yapıyorduk ve yanımızda hiç paramız yoktu. Biz sadece acı çekmeye gelmiştik. Pazarlık olumluydu. Küçük parmağımı kesmelerine izin verirsem tam 76 gram kokain verebileceklerini söylediler. Bu yolculukta bir defter tutmaya başlamıştım, yaşadığım bütün acıları not edecektim. Ilk 2-3 sayfa tamamen kan olduktan sonra, 4. Sayfaya ilk notumu yazabilmeyi başarmıştım.

"Tokyo'da bir zenciye 76 gram kokain karşılığında parmağımı kestirdim."

Okumayın kör oldum

Sonra okurum

Rez alayım değerlenebilir

Rezz ayollll

Sonra okurum

Rizörvidd

Tutarsa huur cocuguyum

Bir parmağım yoktu artık ama şiddetinden 3 kere bayıldığım bir acım vardı. Kan kokusu midemi bulandırıyor, yanlış bir yolculuğa çıktığımızı ve geri dönüşün imkansız olduğunun farkına varıyordum.


Mutlu olmak kstemediğim bir dünya hayal ettim, mutluluğun bir gereklilik olmadıgı bir dünya, tsunami olabileceğini düşündüğüm bir ses geldi, su sesiydi, hayallerimin bu kadar hızlı suya düştüğünü hiç görmemiştim. Acı vardı ama sanirım artık bir hayatım olmayacaktı.

Rez okurum bi ara

Up up up up up up !!!

Luis suaREZ

ya sen yanlız kal zaten amk bune olum içim daraldı s*ktir git

SuaRezzz

Beynimi gibtin tşk

Akşam devam edeceğim beyler.

Uc gundur okuyom bitmedi

Saka la saka baktim uzun sadece yazim dedim

Okuduğuma deger ins