coğrafya ile de alakası var. akdeniz insanı boş muhabbeti sever, gevezedir.
haliyle kuzey veya doğu asya kültürü ile yetişen insanlar akdeniz insanlarıyla fazla iyi anlaşamazlar.
mesela italyanlar, yunanlar gibi akdenizli halklar kuzey avrupalıları, slavları ve asyalıları; asyalılar, slavlar ve kuzey avrupalılar ise italyanları, yunanları garip bulur. redditte bununla ilgili başlıklar görmüştüm.

mesela bizde de trakyalılar, egeliler aşırı konuşkan ve rahatken, karadenizliler (trabzon hariç) ve kuzey doğu illeri genelde ciddi ve kasıntıdır.

sandığın kadar alakası yok.
aynı çevrede yetişmiş ve aynı anneden, babadan olma iki kardeşten biri fırlamayken diğeri sünepe olabilir. fıtrat meselesi biraz, ama travma yaşaya yaşaya yenebilirsin (bir süre sonra isyan edersin bu duruma). ben de asosyal, sünepe bir tipken sonradan sosyal bir adam olan birkaç kişi tanıdım.

taş ocağında köpeklik yapıyorum dağa taşa pratik yapsam verirlermi uyuz iti gibebilme ihtimalim varmı, belki yaban tilkisine, dağ yılanına, çöl varanına slm nbr desem verirlermi pratik nedir aq um

iyide doğuştan soğuk biri ne yapabilir ki. Hemde böyle samimi Akdeniz ülkesinde. Utangaçlık ya da kendini kasmaktan değil tamamen normalim böyle. Tipimde sempatik değil zaten. Benim yanımda ben değil karşımdaki sosyalfobik gibi davranıyor korkudan. hiç gülmem. Duygusal bir tepkime neredeyse hiç vermem. Az konuşur soğuk soğuk bakarım karşımdakinin gözlerinin icine. Laubalilik kaldiramam hemen terslerim. Çok duydum çok soguksun, Alman misin falan diyeni. Ne yapayım amk ailemde böyle benim ailecek yalnızız ztn.

Bende var amk o kadar illet bir durum ki.yaşım gelip geçiyor korkuyorum birşey yapmaktan kimseyle muhattap olmak istemiyorum

Okul hayatım boyunca hep ezen oldum, heralde ahları tuttu huur çocuklarının.Şimdi de yalnızlıktan ölücem amk.

Edit:Ezik huur çocuklarü burda da bulmuş beni hahahahahah.

Bende bunun değişik bi versiyonu var tanımadığım insanla bile gidip rahatça konuşup tanışabilirim ortamlarda da hep baskın karakterimdir sohbet muhabbetim dinlenir dediğimi yaptırırım falan. Fakat saçma bi şekilde dışarı çıkasım geldiğinde heyecan basıyor çekindiğim şey ne diye düşündüm ama yok amk beynimin ilginç bir oyunu galiba bunu çözemedim. Arkadaşlarım var sevgilim var dışarı habire çıkıyorum hiç sıkıntı yok ama böyle bişey var çözemedim...

Kesinlikle doğru, en basit örnek kızlar konusunda inanın 1000 kitap okuyun bir gibe yaramaz, kızın karşısına çıktığınızda eliniz zütüne kaçar fakat o 1000 kitap yerine sadece 5 kez kızın yanına gidin her türlü daha fazla gelişim gösterirsin. Bu hayatın her alanın da böyledir pratik teoriyi giber! ilk araba kullandığın da yannan kürek stop ettirirsin fakat sonra ortalığın dıbına koyarsın. Yine stop ettirirsin fakat nadir, bu da her kızı tavlayamayacağınla aynı kapıya çıkar (:

bir buçuk sene oldu. konfor alanımı terk edemiyorum. baya baya evden çıkmıyorum. sadece market vs gibi zorunlu ihtiyaçlarımı karşılamak için çıkıyorum. başımı yere eğip hızlı adımlarla, kimseyle muhatap olmadan hızlıca evime dönüyorum. sosyal çevremi tam anlamıyla sıfırladım. intihar planlıyorum. cesaret toplamaya çalışıyorum bunun için. fazla fazla varoluş sorgusu çektim. beynim artık sorgulamıyor bunu da. önemini yitirdi bi yerden sonra benim için. zor bi süreçte olduğumu hissediyorum. kafasına uzun namlulu bi 357 magnumla sıkmış 90 doğumlu birini falan görürseniz haberlerde, ahan da o benim. herkese bol şans by the way.

konfor alanından çıkmak derken ne mesela enstrüman öğrenmek falan olur mu ne önerirsin

Konfor alanından GÖTÜNÜ kaldırıp çıkamayan da istediği kadar ilaç içsin/kitap okusun KURTULAMAZ. Aşama aşama kendi ACI REÇETESiNi(PRATiKLER) uygulamalıdır.

Lisede kendi yerine başkası oturunca ses çıkaramayanlar, pratiklerle gelecekte AMLILARA cinsel şakalar yapan birine bile dönüşebilirler.
Bunu YAŞAYAN biri söylüyor.