/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1.
    +3
    Şimdi okuyacağınız olan her şey fazla bunalımdan ortaya çıkmıştır.

    PART 1

    (Merak ettiğim soruları birleştirip cevaplarını bulmaya çalışsam nasıl olurdu?)

    Bir sürü sorunun peşine düşüyorum. Cevapları bulmak için kendimi sonuna kadar zorluyorum. Büyük sebepler ile küçük sebepleri bir araya getirip kendimi yok olmaya yakınlaştırıyorum.

    Genelde herhangi bir insan buraya kadar ulaşınca çözüme odaklanır. işte bu benim yapamadığım bir şey.

    Bunu nasıl çözebilirim?

    (Yeni bir soru daha ortaya çıktı)

    Uğraşacak gücüm yok ve bu da kendimde sürekli vurguladığım düşünce.

    Belki de "hayat böyle gidiyor, gidişata göre devam et yaşamaya." diye düşünerek kendimi kandırmam gerekiyordur.

    Sizce de böylesi daha iyi olmaz mı?
    ···
  1. 2.
    +1
    Rezerved
    ···
  2. 3.
    +1
    PART 2

    Bir insan hayata devam edecek gücü nasıl bulabiliyor?

    ilk olarak bunu çözmek için uğraşmalıyım.

    (Bir şeylerle uğraşacak gücüm yok.)

    Uykuya bağımlıyım aslında. Rüya, uykuya daha da bağlıyor insanı. Gerçek hayatta tek yaptığım ortama ayak uydurmak. Ama rüya da her şey benim kontrolüm altında.

    (Şimdi uyumam lazım)

    Hayır!

    Yazarak bir şeyleri ortaya koymak zorundayım.

    Baştan başlayıp sebepleri toparlamalıyım ilk önce.

    Bu derece kötü durumda olmamın sebebi ve sebepleri neydi acaba?

    Ne zaman başladı bu olay?

    (Fazla düşünmeye gerek yok!)

    Düşünmezsem daha kötü olurum. Düşündüğüm zaman daha da kötü olurum.

    Bir melodiye ihtiyacım varmış gibi hissediyorum. Sakin, ruh halimle alakalı, etkisi kuvvetli olan bir melodi.

    Evet, şu an çalan şarkı gibi.

    insanların susup beni o melodi ile baş başa bırakmasını istiyorum.

    Sokaklar da hiçbir insan bulunmasa, evde tek başıma olsam, gece ay ışığı olsa ben de gökyüzünü izlesem nasıl olurdu acaba?

    (Güzel olurdu galiba... )

    iç sesimi dinlemek ile dinlememek arasında kalıyorum sürekli. iç sesimin fazla olma sebebi yaşadığım ve gördüğüm her şeyi içime atmam olabilir.
    ···
  3. 4.
    +1
    PART 3

    (Ne zaman başladı?)

    Eskiden yaptığım hataların acısını çekiyorum.

    O günler her aklıma geldiğinde beynimi bulandırıyor.

    (Keşke aklım başımda olsaydı da bulaşmasaydım öyle hatalara!)

    Rüyalarım benim kontrolüm altında desem de kabusları hiçbir zaman engelleyemiyorum.

    (Geçmişi değiştiremediğim gibi)

    Şu an ki beynim ile geçmişe gitsem belki her şeyi baştan düzeltebilirim.

    (Bunu daha fazla düşünmektense öleyim daha iyi!)

    Kendimi öldüremeyecek kadar korkağım.

    Ölmek yerine uyumak birinci tercihim.

    (Başıma gelen her türlü olay benim sorumsuzluğum altında gerçekleşti.)

    Ve ben hala sorumsuz bir insan olarak yaşamayı sürdürüyorum.

    Öncelikle sorumsuzluğumu yok etmem lazım.

    (Yaşamaya devam edecek gücüm olsaydı yapardım.)
    ···
  4. 5.
    +1
    Bu günlük burada bırakıyorum.

    (Şimdi uyusam kabus görme ihtimalim ne kadardır acaba?)
    ···
  5. 6.
    0
    PART 4

    Günler sonra buraya uğrama kararı aldım.

    Ne değişti 12 gün boyunca?

    (Hiçbir şey değişmedi.)

    Aksine daha da kötü olmaya başladım.

    Zaman geçtikçe "ben böyleyim" dediğim kişiliğim artık yok olmaya başladı.

    (Belki de artık intihar edecek enerjiyi toplayıp kendimi bu sıkıntı ve stresten kurtarmalıyım.)

    Hayır!

    (Bu kaçıncı hayır demem oldu acaba?)

    Benim de yaşamaya, mutlu olmaya hakkım var. Ama mutlu olmak için doğuştan gelen bir şeye sahip değilim.

    (Doğuştan gelen hiçbir şeye ihtiyacım yok, sadece sürekli kötü olayların etkisi altında olmaktan bıktım.)

    insanları mutlu edecek gerekli bir özelliğe sahip değilim. Ve benim bu sinirlendiriyor.
    Kişiliğimi yitirmeye başlamam dışarı da olan her olaya mantıksız yaklaşmamı sağlıyor.

    (Ben bu kadar kötü olacak ne yaptım?)

    Hiçbir şey yapmadım.

    (Sorun zaten hiçbir şey yapmamam.)

    Beni bu durumdan etkileyiciliği ile kurtarabilecek birine ihtiyacım var.

    Ben gürültüyü sevmem o yüzden tek bir kişi yeterli benim için.

    (Bu düşüncem ne kadar zaman geçerse geçsin gerçekleşmeyecek. Her seferinde ben sorumluluk almak istemediğim için bir sürü şans elimden kayıp gidecek.)

    Ve bunun doğru olduğunu bilmek bana daha çok acı veriyor!
    ···
  6. 7.
    0
    PART 6

    Merhaba hayat.

    Sorgulanması gereken şeyler sayıca üstün olmaya başladı.

    Ben uzun zamandır yalnızlık çekiyorum. Bazı zamanlarda ağırlaşıyor bazı zamanlarda normal haline dönüyor.

    Şu an yalnızlığı ağırlığı ile birlikte yaşıyorum.

    Bundan 1 hafta öncesinde kendi benliği kazandığımı fark ettim. Ama düşündüğüm gibi geri almamışım.

    3 haftadır kötü olaylar silsilesine yeni kötülükler eklendi. Dayanamıyorum, savaşmak istemiyorum artık. Neyden nefret etsem evren bana o nefret ettiğim şeyleri acımacızca önüme getirmekten vazgeçmiyor.

    iç sesim suskun.

    Belki de artık ben de susmalıyım.
    ···
  7. 8.
    0
    PART 7

    Ben değiştim.

    Eskisi gibi değilim. Sorumluluk alabiliyorum.

    Dert ettiğim şeylerde değişti.

    Bir şeyleri doğru yolunda yaptım ama yapsamda olmadı. Olmuyor işte. Sevdim. Kaçmayacağım dedim kaçmadım. Kesin bir insan oldum. Korkak olmayı bıraktım. Ben değişsem de insanlar değişmiyor ama. Kalbim yok oluyor. Kötü bir insan oluyorum ben.

    Beni seven, sevmeyen herkese zarar verebilirim. Kendime zarar verirken bile yaparım bunu.

    Bu zamana kadar hep kendime zarar verdim. Bir kez olsun cimri olmak benim de hakkım değil mi?

    Bunları yapacak güce sahibim. Ama kaçıp gitmek istiyorum aynı zamanda. Sanki sadece iki tane seçeneğim varmış gibi düşünüyorum son zamanlarda.

    Kendimi tanıyabiliyorum ama kafam fazlasıyla karışık. Huzura ermek istiyorum sadece. Mutlu olmayı istemiyorum artık.

    (Yalan)

    Kendimi kandırıyorum. Alkol çözüm değil. Günde bir paket sigara bitirmek bir şeye fayda etmiyor. Bunların hepsini kendimi kandırmak için yapıyorum.

    Daha ne kadar sürecek bu? Bilmiyorum
    ···