2010 yılında bir arkadaşım sayesinde takip etmeye başladım bu sözlüğü. üyelik olmadan, yorum yapamadan, gülerek, hikayeler okuyarak, bazen ağlayarak seneleri geçirdim, geçirdik. geriye dönüp baktığımda @2 ler, harun abiler, liseliler, dedeler, gececiler ve daha neler neler..

tsigalko, zapatistamg, enlargeyourpenis ve daha kimler kimler..

annem babama nasıl verdi acaba neler hissetti neler neler geçti o hikayede aklımızdan değil mi? en sonunda nereden vurdu bizi yazarımız?

1995 şırnak askerlik hikayesine ne diyorsunuz peki?

her neyse işte beyler.. senelerce okuyup durdum. ziyaretleri takip ettim güldüm eğlendim. sevdim ulan burayı.

en sonunda bende bi hesap açıyım dedim tabi önüne gelen hesap açabiliyor 2014 ün yazında bende açtım.

tıp fakültesini yeni bitirmiştim. dertliydim, efkarlıydım ve yeni evliydim. bana muhabbet edecek birileri lazımdı. yazmam lazımdı.

hikayemi uzun uzun yazdım anlattım döktüm içimi.
arada uğruyordum yine buralara. en sonunda tasarım falan işte o taklar döndü. tasarım hakkında bi yorumum yok ama bana hiçbir zaman eski tadı vermedi. artık burada dönen hiçbir muhabbet bana eski sözlüğün tadını vermiyor.

kimsenin kalmadığına inanıyorum. çoğu kişinin içinin sızladığına inanıyorum.

bu bir vedalaşma maalesef. mutluluğunuz daim olsun kardeşlerim. bende bir daha gelmemek üzere çekip gidenlerdenim. belki arada gelir eski başlıkları okurum.
yine mutlu olurum. her neyse ayrılmak gerçekten zor mübalağa yapmıyorum emin olun.

hoşçakalın dostlarım...

eyvallah..