Hayatın gerçeği. Mesela lise yıllarına dönelim bi kız var sana göre güzel. Güzelliği gibtir et.Seviyosun abi ne önemi var güzelliğin falan .Bide bi oruspu çocuğu var. Sözde arkadaşın.Abi kıza yazıyosun ama yavşakça değil, kıza yaklaşıyosun ama kötü niyetli değil. Hergün görmek için yanıp tutşuyosun.Bi gülümsemesine muhtaçsın belki. muhabbeti ısıtıyor içini diyosun ulan acaba o da benden... işte asıl yanlış düşünce burda başlıyor bi kız senden hoşlanmaz hoşlansa bile kolayca vazgeçebilir. Neyse bi gün gidiyosun bi dedikodu hep bi kezban taşır lafı falanca filancayla şöyleymiş böyleymiş. Kimleymiş?Senin falanca arkadaşınla. Neden diye soruyosun kendine ne eksiğim var ne hatam var. Anlıyosun aga hatanı benim tek hatam sevmekmiş ben bunu anladım.

Şimdi üniversitedeyim giberim aşkını sevgisini sadece gönül eğlencesi artık benimkisi. Bu entrymi okuyan arkadaşlara teşekkür ediyorum halimden anlayan anlar...