Neden olamayacağını maddeler halinde anlatacağım şimdi.

⋅ Öncelikle, bir kızla gidip tanışacak cesaret yok bende amk. Ben milletin yaptığı gibi gidip bir kıza yavşayamam, huyumu biliyorum. Hatta genel olarak insanlarla tanışmaya çekiniyorum desem daha doğru olur.

⋅ 21 yaşındayım ve bu zamana kadar çok az kızı yakından gördüm. (ilkokul zamanlarını saymıyorum, o çocukluk.) Bu da kızlara karşı bir bilgisizlik doğuruyor. internetten kızlar hakkında yazılmış şeyleri okuduğumla kalıyorum ve insanın kafası karışıyor haliyle. Mesela kız kardeşim, ablam, kuzenim, yakın komşum vs. olsaydı kızlara karşı bu kadar yabancı olmazdım. Onların çevresinden bir kız bulma ihtimalim olurdu.

⋅ Kızlarla tanışabileceğim herhangi bir ortam yok. Millet üniversiteden falan buluyor sanırım, o işleri hiç bilmiyorum artık. Tinder'dan, Instagram'dan da anlamam, ordan tanışmaya karşı önyargılarım var.

⋅ Güzel oldukları için çok kasılıyorum. Yolda yanımdan geçse bile rahat olamıyorum amk, ben nasıl yüz yüze gelip konuşabilirim ki bunlarla? Kızlara baktığım zaman hepsi özgüvenli bir şekilde yürüyor yolda. işte bu özellik bende yokmuş gibi geliyor (insan kendisini göremez sonuçta) ve uzak durmayı tercih ediyorum. "Acaba ona karşı yakışıklı ve havalı mı; yoksa ezik mi görünüyorum" diye içimden söylenip durmaktan sağlıklı iletişim kuramam.

⋅ "Bir kızla sevgili olsan ne olacak ki oğlum, o kızla gezebilecek misin?" diyorum kendi kendime. Cidden para da yok, neden bir kızla sevgili olmaya çalışayım ki? Boş boş da gezilmez heralde.

⋅ Para demişken. Zayıfım ve spora gidecek param yok amk. Ben kilo almadan bir kızla fazla samimiyet kurmam. Tabi tanışamayacağıma göre samimiyet kurmaya da gerek kalmayacak.

---

"Onlar da insan, normal bir şekilde konuşmalısın" diyenler olacaktır. Ferrari de araba Tofaş da araba ama etkisi aynı değil.

Bir erkeğin kıllı suratına bakmakla kıza bakmak arasında dağlar kadar fark var.