türkülerde geçen ve söz konusu kişinin acizliğine delâlet eden durumdur. (bkz: zühtü) türküsünü bilmeyeniniz yoktur. o türküde samanlıktan kaldıramadım samanı da zühtü, ben sana kandım zühtü, hele hele yandım zühtü gibi halk dilinde sözler geçer. geçer de bu kızımızın yetersizliğine rağmen beslediği bu aşk ne olacak? fazla ütopik değil mi? fazla hayalci değil mi? evet, hayat müşterektir ve zühtü de evliliğin sorumluluklarını eşi kadar almalıdır. iki hayat arkadaşı birbirlerine her an yardımcı olmalı ve işleri kolaylaştırmalıdır. imkânsızı mümküne çevirmelidir kadın ve erkek. bunda hemfikiriz hepimiz.

peki işler zaten kolayken o işi yapmak adına destek istemek mantıklı mı? seviyorsan ve evlilik istiyorsan kayda değer becerilerin olması gerekmez mi ey zühtü'nün muhtemelen platonik sevdalısı! üşengeç olunur, olunur da işin ayarı bu denli mi kaçar? o samanı ilk kez mi kaldırıyorsun, hiç pratik yapmadın mı, eğer ağırsa sen de kaslarını güçlendirmeye çalışmıyor musun be kadın? sen zühtü'ye kandın da bu hâlinle zühtü sana kanmaz inşallah. kanarsa zaten tencere-kapak ilişkisi devrede demektir. o hâlde bize susmak düşer.

son günlerde o kadar (bkz: ali cabbar) konuşuldu, korkaklıkla ve bazı net gerçekleri görememekle suçlanıp yaşadıkları normalleştirildi. bilimde, sanatta, ekonomide, futbolda ve aklınıza gelebilecek her türlü konuda ali cabbar'a acıdığını belirten insanlar ve onların şakalarına tanık olduk. peki ya sen? ya sen ne oldun ey zühtü aşkıyla yanıp tutuşan yetersiz kadın? sen bu kadar dillere düşmedin, şanslısın sen. o kadar alay edilmedi senin bu ayranı yok içmeye şeklinde tanımlanabilecek konumunla. şansın varken, yol yakınken gel vazgeç sen şu zühtü sevdasından. küçülmeye git, hedefini kendine göre ayarla. bu devirde insanlardan saman fabrikasını çekip çevirmesi beklenir. ve seni tek kalemde harcarlar zühtiye*, harcarlar!

yani, şarkılar toplumun gerçeğini yansıtır hipotezinin bir kez daha gerçeğe döküldüğünü görüyoruz. insanların kendilerine, ilgi alanları ve yeteneklerine, karakterlerine, alışkanlıklarına ve benliklerine ne denli uzak olduğunu ve bunun sonucunda yanlış işler yaptığını görüyoruz. eğri cetvelden doğru çizgi çıkmadığı gibi eğri tanımlamalardan da doğru beklentiler çıkmıyor. maalesef bir hayat gerçeği bu. uymak gerek. iyi öğlenler...